Edouard De Néeff

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Edouard Guillaume Emile De Néeff (Leuven, 28 december 1835 - 27 maart 1913) was een Belgisch volksvertegenwoordiger.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Edouard de Néeff was een zoon van Willem de Néeff en Hortense Dauw. Hij trouwde met Marie Martens (1837-1888) en ze kregen vier dochters en een zoon die kinderloos bleef. De familienaam is in deze tak uitgestorven. In 1900 verkreeg hij, samen met zijn broer Eugène de Néeff (1842-1933), opname in de adel. Een kleinzoon van zijn broer, ridder Jean de Néeff (1909-1999), werd gouverneur van Brabant. Ze waren ook verwant met de constituant Jean de Neeff.

Hij werd gemeenteraadslid (1869-1872) en schepen (1871-1872) van Leuven. Hij werd ook provincieraadslid voor Brabant (1876-1884).

Bij de verkiezingen van 10 juni 1884 werd hij verkozen tot katholiek volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Leuven en hij vervulde dit mandaat tot in 1900.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
  • Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD (red.), Le Parlement belge, 1831-1894. Données biographiques, Brussel, 1996