Eerste Slag bij Ream's Station

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Eerste slag bij Ream's Station)
Eerste Slag bij Ream's Station
Onderdeel van de Amerikaanse Burgeroorlog
Plan van de Wilson-Kautz Raid
Datum 29 juni 1864
Locatie Dinwiddie County, Virginia
Resultaat Zuidelijke overwinning
Strijdende partijen

Verenigde Staten van Amerika

Geconfedereerde Staten van Amerika
Leiders en commandanten
James H. Wilson
August V. Kautz
Fitzhugh Lee
William Mahone
Troepensterkte
4.000[1] 7.000[1]
Verliezen
onbekend onbekend[2]
Richmond-Petersburgveldtocht
1ste Petersburg · 2de Petersburg · Jerusalem Plank Road · Staunton River Bridge · Sappony Church · 1ste Ream's Station · 1ste Deep Bottom · Krater · 2de Deep Bottom · Globe Tavern · 2de Ream's Station · Beefsteak Raid · Chaffin's Farm · Peebles' Farm · Vaughan Road · Darbytown & New Market Roads · Darbytown Road · Fair Oaks & Darbytown Road · Boydton Plank Road · Trent's Reach · Hatcher's Run · Fort Stedman

De Eerste Slag bij Ream's Station vond plaats op 29 juni 1864 in Dinwiddie County, Virginia tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. De Zuidelijke infanterie onder leiding van generaal-majoor William Mahone en de Zuidelijke cavalerie onder leiding van brigadegeneraal Fitzhugh Lee versloegen samen de Noordelijke cavalerie die een raid had uitgevoerd op de spoorwegen ten zuiden van Petersburg, Virginia.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

In juni 1864 voerde een Noordelijke cavaleriedivisie onder leiding van de brigadegeneraals James H. Wilson en August V. Kautz een raid uit tegen de Wilmington and Weldon spoorweg om de bevoorrading van de Zuidelijken af te snijden. Op 29 juni bereikte de divisie Ream's Station ten zuiden van Petersburg. Daar hoopten de Noordelijken aansluiting te vinden met hun infanterie. In de plaats botsten ze op de Zuidelijke infanterie van generaal-majoor William Mahone. Wilsons cavaleristen, die tegen elementen van generaal-majoor W.H.F. "Rooney" Lee's vochten, vonden aansluiting bij Kautz waar ze zo goed als omsingeld waren.

De slag[bewerken | brontekst bewerken]

Na de middag rukte Mahones infanterie op tegen de Noordelijke cavalerie. Ondertussen viel Fitzhugh Lee de vijandelijke linkerflank aan. Hierdoor werden de Noordelijken opgesplitst in twee delen. Wilson en Kautz slaagden er net in om te ontsnappen. Ze dienden wel hun bagagetrein en artillerie achter te laten.

Wilsons soldaten trokken na zware gevechten zich terug in zuidwestelijke richting via de Stage Road terug naar de Nottoway rivier. Kautz kon in zuidelijke richting ontsnappen om daarna in oostelijke richting af te draaien. Het was al donker toen ze de Noordelijke linies bij Petersburg bereikten. Wilson zette zijn tocht verder in oostelijke richting naar de Blackwater rivier om dan in noordelijke richting af te buigen. Op 2 juli bereikten ze de Noordelijke linies bij Light House Point. De raid uitgevoerd door Wilson en Kautz hadden 97 km spoorlijn kunnen vernietigen. Ze hadden wel veel mannen en paarden verloren voor het tijdelijke ongemak dat de Zuidelijken ondervonden.

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]