Elisa Longo Borghini
Elisa Longo Borghini (Ornavasso, 10 december 1991) is een Italiaans wielrenster. Ze won in 2012 brons op het WK in Valkenburg en in 2016 brons op het EK in Plumelec en olympisch brons in Rio de Janeiro. Ze werd vier keer Italiaans kampioene. Zij is een dochter van langlaufster Guidina Dal Sasso,[1] deelneemster aan de Winterspelen in 1984, 1988 en 1994. Haar elf jaar oudere broer Paolo Longo Borghini was wielrenner van 2004 tot en met 2014. Ze reed drie jaar bij het Noorse Hitec Products, vier jaar voor het Britse Wiggle High5, van 2019-2024 voor Trek-Segafredo/Lidl-Trek en vanaf 2025 voor UAE Team ADQ.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]2012 - 2013: Doorbraak en bekkenbreuk
[bewerken | brontekst bewerken]
In 2012 haalde ze brons bij de elite op het wereldkampioenschap wielrennen in Valkenburg. Ze bevestigde haar kunnen in 2013 door de Trofeo Alfredo Binda op haar naam te schrijven en tweede te worden in de Waalse Pijl. Eén week voor de Giro Rosa 2013 viel Longo Borghini hevig, drie kilometer voor de finish in het Italiaans kampioenschap. Ze brak haar bekken en moest in haar woonplaats de slotrit van de Giro toekijken vanuit een rolstoel.[2]
2014 - 2015: Klassementen en Vlaanderen
[bewerken | brontekst bewerken].jpg)
Na haar herstel won Longo Borghini de eindklassementen in de Ronde van Bretagne, Trophée d'Or (beide 2014) en Route de France (2015), met ritwinst op de Planche des Belles Filles.[3] In 2015 behaalde ze de overwinning van de Ronde van Vlaanderen[4] en de Giro dell'Emilia,[5] werd ze tweede in de Philadelphia Cycling Classic, derde in de eerste vrouweneditie van de Strade Bianche en vierde in de Trofeo Binda. Hierdoor werd ze ook vierde in het wereldbekerklassement. In de Giro Rosa won ze al de witte jongerentrui (2012), de groene bergtrui (2016) en de blauwe trui als beste Italiaanse (2015 en 2017). Ook werd ze in 2014 voor het eerst Italiaans kampioen tijdrijden.
2016: Brons in Rio
[bewerken | brontekst bewerken]_(cropped).jpg)
Uitkomend voor Italië won Longo Borghini brons in de wegrit op de Olympische Spelen 2016 in Rio de Janeiro, achter de Nederlandse Anna van der Breggen en de Zweedse Emma Johansson (tevens haar ploeggenote bij Wiggle).[6] Eén maand later op het eerste EK voor profs werd ze wederom derde en wederom achter de Nederlandse. Ze werd in 2016 vijfde in de eerste Women's World Tour en won haar tweede nationale titel tijdrijden.
Voorjaar 2017: leidster World Tour en UCI-ranglijst
[bewerken | brontekst bewerken]In 2017 begon Longo Borghini het Belgische openingsweekend met veel aanvalspogingen, die resulteerden in de 5e plaats in Omloop Het Nieuwsblad en winst voor haar ploeggenote Jolien D'Hoore in Omloop van het Hageland. Eén week later won Longo Borghini in eigen land haar eerste World Tourwedstrijd: Strade Bianche.[7] Ze werd hierdoor ook meteen de eerste leidster in de World Tour. Door haar vierde plek in de Ronde van Drenthe en de negende plek in de Trofeo Binda veroverde ze op 19 maart de eerste positie op de UCI-ranglijst en behield ze de leiderstrui in de World Tour tot en met de Ronde van Vlaanderen.[8] In De Ronde zat ze in een kopgroep met Anna van der Breggen, Annemiek van Vleuten en Katarzyna Niewiadoma, maar zij werden op één km van de finish gegrepen en in de sprint werd Longo Borghini tiende. Twee weken later, in de heringevoerde Amstel Gold Race, sprong ze mee op de voorlaatste keer Cauberg met Lizzie Deignan en wederom Niewiadoma, maar Van der Breggen sprong erop en erover en in de achtervolgende groep werd Longo Borghini vijfde. Door ziekte moest ze de Waalse Pijl missen en moest ze genoegen nemen met een negende plaats in de eerste editie van Luik-Bastenaken-Luik.
2017: Giro en La Course
[bewerken | brontekst bewerken]
Twee maanden later veroverde ze in Piemonte haar derde nationale titel in het tijdrijden en twee dagen erna haar eerste Italiaanse titel op de weg.[9] In de Ronde van Italië voor vrouwen 2017 behaalde ze diverse ereplaatsen, zo werd ze derde in de tweede etappe door samen met Annemiek van Vleuten en Anna van der Breggen weg te rijden op de klim Andreis.[10] Ook werd ze derde in de vijfde etappe, een tijdrit over de Muro di Sant'Elpidio met stijgingspercentages tot 30%.[11] In het bergklassement werd ze tweede achter Van Vleuten en in het algemeen klassement tweede op ruim één minuut achter Van der Breggen. Hierdoor won ze voor het tweede jaar de blauwe trui als beste Italiaanse.[12] Later die maand werd ze derde op de Col d'Izoard achter Van Vleuten en Lizzie Deignan in de vernieuwde La Course.[13] Tijdens de afsluitende achtervolgingsrit in Marseille kon ze samen met Deignan en Megan Guarnier de als eerste gestarte Van Vleuten niet bijhalen en ze eindigde als derde in het Stade Vélodrome.[14] Later dat seizoen kwam ze niet verder dan de 18e plek in zowel het EK als het WK tijdrijden. In de wegwedstrijd tijdens het wereldkampioenschap in Bergen (Noorwegen) moest ze opgeven, net als in de slotetappe van de Boels Ladies Tour drie weken eerder.
2018: Goud Middellandse Zeespelen
[bewerken | brontekst bewerken]
Na een goede seizoensstart in eigen land (derde in de Strade Bianche en tiende in de Trofeo Binda), kwam ze de rest van het voorjaar niet meer in de top tien; tijdens Luik-Bastenaken-Luik moest ze zelfs opgeven. In mei werd ze in het Baskenland vierde in de eendagskoers Emakumeen Saria (achter een volledig Nederlands podium) en tweede in de slotrit van Emakumeen Bira achter winnares Amanda Spratt. In juni won Longo Borghini het bergklassement van de OVO Women's Tour,[15] werd ze twaalfde tijdens het Italiaans kampioenschap op de weg en won ze de wegwedstrijd van de Middellandse Zeespelen 2018 in het Spaanse Tarragona.[16] In juli won ze, net als in 2017, de blauwe trui als beste Italiaanse in de Giro Rosa. Ze werd tweede in de achtste etappe vanuit een kopgroep van drie, achter Marianne Vos en voor Lucinda Brand.[17] In het algemeen klassement bleef ze steken op de tiende plaats. In augustus reed ze lange tijd op kop samen met Anna van der Breggen tijdens het EK op de weg in Glasgow, maar ze werden in de laatste kilometer teruggepakt door het peloton waarna haar landgenote Marta Bastianelli de sprint won.[18] Later dat seizoen werd ze tiende in de Madrid Challenge, ze werd twaalfde in zowel de GP Plouay als de Boels Ladies Tour, dertiende tijdens het WK op de weg in Innsbruck en negende in zowel de WK-tijdrit als het Italiaans kampioenschap tijdrijden. Tijdens deze nationale titelstrijd, die op een uitgestelde datum plaatsvond, had ze onderweg de snelste tijd, maar werd ze in de finale de verkeerde kant op gestuurd, waardoor ze bijna anderhalve minuut moest toegeven op winnares Elena Cecchini.[19]
Nadat duidelijk werd dat Wiggle High5 na 2018 ophield te bestaan en werd Longo Borghini gepresenteerd als een van de aanwinsten voor het nieuw gevormde team Trek-Segafredo,[20] waarbij ze werd herenigd met haar landgenote Giorgia Bronzini die er ploegleider werd.
'Twins'
[bewerken | brontekst bewerken]Van 2014-2022 (bij Hitec, Wiggle en Trek) reed Longo Borghini samen met de Française Audrey Cordon-Ragot, met wie ze vaak verward werd en wat hen de bijnaam twins (tweeling) opleverde.[21]
Fiamme Oro
[bewerken | brontekst bewerken]Elisa Longo Borghini maakt deel uit van de sportselectie "Fiamme Oro" van de Italiaanse politie.[22] Op haar teamshirt draagt ze het logo van de politie en in nationale kampioenschappen rijdt ze in het volledige tenue van Fiamme Oro. In mei 2016 voltooide ze haar opleiding bij de Polizia di Stato.[23]
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]In 2015, 2016 en 2017 werd Longo Borghini verkozen tot beste wielrenster van Italië en ontving de "Oscar TuttoBici".[24]
Persoonlijk
[bewerken | brontekst bewerken]Longo Borghini trouwde op 28 oktober 2023 met Jacopo Mosca,[25] haar collega bij Lidl-Trek.[26]
Palmares
[bewerken | brontekst bewerken]- 2012
- 5e etappe Ronde van Thüringen
Bergklassement Ronde van Thüringen
Jongerenklassemenet Ronde van Thüringen- Trofeo Oro in Euro
- Jongerenklassement Ronde van Italië
Italiaans kampioenschap tijdrijden, Elite
WK op de weg, Valkenburg- EK tijdrijden, Goes
- 2013
- Trofeo Alfredo Binda-Comune di Cittiglio
- 4e etappe Emakumeen Bira
- Bergklassement Emakumeen Bira
- 2014
Italiaans kampioen tijdrijden, elite
Eindklassement Ronde van Bretagne- Proloog en 3e etappe Ronde van Bretagne
- 4e etappe Trophée d'Or
- Eindklassement Trophée d'Or
- 2015
- Ronde van Vlaanderen
Beste Italiaanse Ronde van Italië- Italiaans kampioenschap op de weg, elite
- 3e en 5e etappe La Route de France
- Eindklassement La Route de France
- Giro dell'Emilia
- 2016
- Italiaans kampioen tijdrijden, elite
- Italiaans kampioenschap op de weg, elite
Bergklassement Ronde van Italië (WWT)- Olympische wegrit, Rio de Janeiro
- Europees kampioenschap op de weg
- Giro dell'Emilia
- 2017
- Italiaans kampioen op de weg, elite
- Italiaans kampioen tijdrijden, elite
- Strade Bianche (WWT)
- Beste Italiaanse Ronde van Italië (WWT)
- 2018
Middellandse Zeespelen (wegrit), Tarragona
Bergklassement OVO Women's Tour (WWT)- Beste Italiaanse Ronde van Italië (WWT)
- 2019
- 4e etappe Emakumeen Bira (WWT)
- Eindklassement Emakumeen Bira
Puntenklassement Emakumeen Bira- Bergklassement Emakumeen Bira
- 2020
- Italiaans kampioen tijdrijden, elite
- 8e etappe Ronde van Italië (WWT)
- Italiaans kampioen op de weg, elite
- 2021
- Trofeo Alfredo Binda
- Italiaans kampioen tijdrijden, elite
- Italiaans kampioen op de weg, elite
- 1e etappe (TTT) Ronde van Italië
- Olympische wegwedstrijd
Europees kampioenschap gemengde ploegenestafette- GP Plouay
- 2022
- Parijs-Roubaix
- 5e etappe The Women's Tour
- Eindklassement The Women's Tour
- Italiaans kampioen tijdrijden, elite
- 1e etappe (TTT) Ronde van Spanje
- Wereldkampioenschap gemengde ploegenestafette
- Ronde van Emilia
- Ronde van de Drie Valleien
- 2023
- 3e etappe Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten
- Eindklassement Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten
- Italiaans kampioen tijdrijden, elite
- Italiaans kampioen op de weg, elite
- 4e etappe Ronde van Italië
- 2024
- Trofeo Oro in Euro
- Ronde van Vlaanderen
- Brabantse Pijl
- Italiaans kampioen op de weg, elite
- 1e (ITT) etappe Ronde van Italië
- Eindklassement Ronde van Italië
- Ronde van Emilia
- 2025
- 3e etappe Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten
- Eindklassement Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten
- Dwars door Vlaanderen
- Brabantse Pijl
Kampioenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]| Wedstrijd | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | 2025 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Italiaans kampioen op de weg
|
6e | 13e | - | 6e | 
|
|
|
12e | 11e |
|
|
19e |
|
|
|
| Italiaans kampioen tijdrijden
|
8e |
|
|
|
- |
|
|
9e | 
|
|
|
|
|
|
|
 WK tijdrijden
|
32e | 15e | 13e | 15e | - | - | 18e | 9e | 17e | - | - | - | - | - | |
| Olympische Spelen (wegrit) | - | ↑
|
↑
|
9e | |||||||||||
| Olympische Spelen (tijdrit) | - | 5e | 10e | 8e | |||||||||||
Uitslagen in voornaamste wedstrijden
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Ploegen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2010 –
Cristoforetti - 2011 – Top Girls Fassa Bortolo
- 2012 –
Hitec Products - Mistral Home - 2013 – Hitec Products
- 2014 – Hitec Products
- 2015 –
Wiggle Honda - 2016 – Wiggle High5
- 2017 – Wiggle High5
- 2018 – Wiggle High5
- 2019 –
Trek-Segafredo - 2020 – Trek-Segafredo
- 2021 – Trek-Segafredo
- 2022 – Trek-Segafredo
- 2023 – Trek-Segafredo
- 2024 – Lidl-Trek
- 2025 —
UAE Team ADQ
.svg){kind=small}
· 
· 
- ↑ (en) Anne-Marije Rook: Always there: A chat with podium regular Elisa Longo Borghini Cyclingtips.com, 4 augustus 2017. Gearchiveerd op 31 januari 2023
- ↑ (en) Elisa Longo Borghini finds redemption in Flanders win Velonews.com, 5 april 2015
- ↑ Longo Borghini wint La Route de France NOS.nl, 15 augustus 2015. Gearchiveerd op 27 juni 2022.
- ↑ Italiaanse Elisa Longo Borghini wint bij de vrouwen, Jolien D'Hoore tweede Het Laatste Nieuws HLN.be, 5 april 2015
- ↑ Longo Borghini wint Giro dell'Emilia Wielerflits.nl, 10 oktober 2015
- ↑ (en) Olympic Games: Van der Breggen wins gold in women's road race. Johansson, Longo Borghini round out medals. Cyclingnews.com, 7 augustus 2016. Gearchiveerd op 20 juni 2023.
- ↑ Longo Borghini wint spectaculaire Strade Bianche Wielerupdate.nl, 4 maart 2017
- ↑ (en) Elisa Longo Borghini tops UCI rankings as World Number One WiggleHighfive.com, 20 maart 2017. Gearchiveerd op 28 juni 2023.
- ↑ (it) Elisa Longo Borghini vince il titolo Italiano elite femminile di ciclismo a Ivrea Quotidiano Piemontese.it, 25 juni 2017. Gearchiveerd op 27 juni 2023.
- ↑ Ritzege Van Vleuten, Roze Van der Breggen NOS.nl, 1 juli 2017. Gearchiveerd op 27 juni 2023.
- ↑ Tijdrit met bizarre helling in Giro Rosa prooi voor Annemiek van Vleuten AD.nl, 4 juli 2017. Gearchiveerd op 9 april 2022.
- ↑ (it) Giro Rosa ad Anna Van Der Breggen, splendida Elisa Longo Borghini seconda in generale it.eurosport.com, 9 juli 2017
- ↑ (it) La Course by Le Tour, Van Vleuten regina dell'Izoard. Longo Borghini terza Gazetta.it, 20 juli 2017. Gearchiveerd op 29 maart 2019.
- ↑ (it) La Course by Le Tour de France 2017: Van Vleuten gestisce, terza Elisa Longo Borghini OA Sport.it, 22 juli 2017. Gearchiveerd op 27 juni 2023.
- ↑ (en) Elisa Longo Borghini wins SKODA Queen of the Mountains jersey Womenstour.com, 18 juni 2018
- ↑ (it) Tarragona 2018: Longo Borghini e Magnaldi completano il trionfo azzurro Federciclismo.it, 27 juni 2018. Gearchiveerd op 27 juni 2023.
- ↑ Marianne Vos sprint naar winst in Giro Rosa en boekt eerste zege van het jaar Omroep Brabant.nl, 13 juli 2018
- ↑ Italiaanse Bastianelli houdt Nederland in bizarre finale van EK-goud op de weg Nu.nl, 5 augustus 2018. Gearchiveerd op 27 juni 2023.
- ↑ (en) Cecchini wins Italian time trial championships. Bussi and Ratto complete podium after Longo Borghini sent off course Cyclingnews.com, 4 oktober 2018. Gearchiveerd op 29 januari 2023.
- ↑ (en) Elisa Longo Borghini joins Trek racing.trekbikes.com, 8 augustus 2018
- ↑ (en) Voilà, @AudreyCORDON came back to the races and in the peloton I started again to hear girls telling me "go, Audrey!" #twins Elisa Longo Borhini op Twitter.com, 28 februari 2016
- ↑ (it) Con le vittorie di Elisa Longo Borghini il ciclismo entra nelle Fiamme oro Polizia di Stato.it, 19 juni 2015. Gearchiveerd op 10 december 2022.
- ↑ (it) Elisa Longo Borghini blog: "Mid season break and altitude training" Wiggle Highfive.com, 5 mei 2016
- ↑ (it) Oscar TuttoBici Tuttobiciweb.it. Gearchiveerd op 31 maart 2023.
- ↑ (en) We’re wishing all the love and happiness to our newlywed riders Elisa Longo Borghini and Jacopo Mosca! Lidl-Trek op Facebook.com, 28 oktober 2023
- ↑ (it) Ornavasso, Elisa Longo Borghini e Jacopo Mosca sposi in bicicletta - La campionesse piemontese ha sposato il collega al santuario del Boden Novaratoday.it, 29 oktober 2023
- (en) Profiel van Elisa Longo Borghini op ProCyclingStats
- Profiel van Elisa Longo Borghini op Cyclebase.nl
- (en) Profiel van Elisa Longo Borghini op Firstcycling.com
- (en) Profiel van Elisa Longo Borghini op de website van de UCI
- (en) Profiel van Elisa Longo Borghini op olympics.com
- (en) Profiel van Elisa Longo Borghini op olympedia.org
- Profiel van Elisa Longo Borghini op De wielersite
- Profiel bij Wiggle