Elisabeth De Saedeleer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Vaimidhoe (overleg | bijdragen) op 23 apr 2021 om 13:42. (Vaimidhoe heeft pagina Elisabeth de Saedeleer hernoemd naar Elisabeth De Saedeleer)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Elisabeth De Saedeleer (Sint-Martens-Latem, 17 augustus 1902Etikhove, 27 juni 1972) was een Belgisch textielkunstenaar.

Biografie

Elisabeth was de dochter van de Latemse schilder Valerius De Saedeleer. Ze had vier zussen, waarvan Maria-Josefa en Monica later een actieve rol in haar onderneming zouden gaan spelen.[1][2]

In 1914, toen Elisabeth 12 jaar oud was, verliet de familie België. Het gezin De Saedeleer vestigde zich in Rhydyfelin (Wales). Elisabeth's vader kwam daar, via een vroegere medewerker van Wiliam Morris, in contact met het gedachtegoed van de arts-and-craftsbeweging. Hij besloot om zijn dochters de weefkunst te laten leren bij onderlegde lokale wevers, en gaf hen zelf een kunstopleiding in tekenen en schilderen.

Carrière

Toen ze eenmaal de techniek van de tapijtweefkunst onder de knie had, werden op de weefgetouwen die men had geïnstalleerd, eigen ontwerpen van Valerius en Elisabeth gemaakt.

In 1921 keerde de familie terug naar België en richtte in Etikhove een weefatelier op. Valerius doopte zijn villa om tot 'Villa Tynlon'[3], Welsh voor "villa aan het einde van de straat". Het atelier groeide uit tot een onderneming op artistieke grondslag (Société de Tapis d’Art De Saedeleer) en verhuisde in 1946 van Etikhove naar Brussel. De naam werd aangepast tot 'Atelier et Ecole de Tissage Elisabeth De Saedeleer'. Naast het weven van tapijten werden er ook weefopleidingen verzorgd. De broers Luc en Paul Haesaerts associeerden zich in 1925 met de gezusters De Saedeleer.

Al van bij de oprichting van het atelier in Etikhove verzekerde Elisabeth het artistieke niveau van de tapijten en werkte hiervoor samen met bevriende kunstenaars. Naast haar ontwerpen en die van haar vader, werden nu ook ontwerpen van Albert Van huffel, Edgard Tytgat, Gustave Van de Woestyne, Constant Montald, Jules Boulez, Henri Puviez, Charles Leplae, Anto Carte, Georges Creten, Paul Haesaerts en Albert Saverys gerealiseerd. Het ging telkens om een beperkte oplage: van elk tapijtontwerp werden er maximaal zes uitvoeringen vervaardigd. Op elk tapijt is het monogram van ontwerper en van het atelier te vinden.

Vanaf 1927 nam Elisabeth, op vraag van Henry Van de Velde, toenmalig directeur van Het Hoger Instituut voor Sierkunsten (La Cambre te Brussel), de leiding op zich van het Atelier Weef- en Tapijtweefkunst. Deze functie oefende ze 15 jaar uit.

In mei 1970 opende Elisabeth in de omgeving van de 'Villa Tynlon' in Etikhove het ‘Centrum voor Kunst en Kunstambachten Valerius De Saedeleer’, een hommage aan haar vader en om de glorietijd van de jaren 1920-1930 te laten herleven.

Tentoonstellingen

Werk van de Ateliers De Saedeleer werd getoond op meerdere nationale en internationale tentoonstellingen:

  • 1925, Parijs: L’Exposition des Arts Décoratifs et Industriels Modernes
  • 1954, Gent: Musée des Arts Décoratifs (nu Design Museum Gent)
  • 1958, Brussel: Expo 58
  • 1971, Gent: Galerij Contrast Punt 1

Publicaties

  • 'De Handweefkunst', uitgave Drukkerij Van Buggenhoudt, 1947 (1e druk)
  • 'De Handweefkunst', uitgave Het kunstatelier E. de Saedeleer,1974