Elizabeth Omoregie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Elizabeth Omoregie
Elizabeth Omoregie (2022)
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 29 december 1996
Geboorteplaats Vlag van Griekenland Athene, Griekenland
Lengte 178 cm
Sport Handbal
Arm Rechts
Positie Linkeropbouw
Middenopbouw
Clubinformatie
Spelend bij Vlag van Roemenië CSM București
Rugnummer 17
Jeugd
Seizoen Club
2008-2010 Vlag van Bulgarije HK Loveci 98
Senioren
Seizoen Club
2010-2011
2011-2014
2014-2018
2018-heden
Vlag van Bulgarije HK Lokomotiv Varna
Vlag van Bulgarije HK Șugar Pleven
Vlag van Slovenië RK Krim
Vlag van Roemenië CSM București
Interlands *
2012-2016
2017-
Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Slovenië Slovenië

19 (39)

* Bijgewerkt op 24 oktober 2022
Portaal  Portaalicoon   Handbal

Elizabeth Omoregie (Athene, 29 december 1996) is een Bulgaars-Sloveense handbalspeler.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Club[bewerken | brontekst bewerken]

Omoregie leerde op achtjarige leeftijd handballen in Pleven ( Bulgarije ).[1]

Ze speelde in Slovenië met RK Krim van 2014 tot 2018. Met RK Krim werd Omoregie, die op de middenopbouw positie speelde (soms ook linkeropbouw), Sloveens kampioen in 2015, 2017 en 2018, won de beker in 2015, 2016, 2017 en 2018 evenals in 2015, 2016 en 2017 de Sloveense Supercup-competitie. In de zomer van 2018 verhuisde naar CSM Bucuresti in Roemenië.[2] Met CSM Bucuresti won ze het landskampioenschap in 2021 en de beker in 2019 en 2022 en de Roemeense Supercup in 2022.[3]

Met zowel RK Krim als met CSM Bucuresti nam ze deel aan Europese clubcompetities.[4]

Nationale teams[bewerken | brontekst bewerken]

Ze speelde aanvankelijk voor het Bulgaarse nationale team. Sinds 2017 komt ze uit voor het Sloveense nationale team en nam namens dat land deel aan het EK 2020, WK van 2021 en het EK van 2022.[5]

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Omoregie's ouders komen uit Bulgarije en Nigeria. Voordat Omoregie naar school ging, verhuisde het gezin van Athene naar Bulgarije. Sinds 2017 heeft ze de Sloveense nationaliteit.[6]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]