Ellipticine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ellipticine
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van ellipticine
Algemeen
Molecuulformule C17H14N2
IUPAC-naam 5,11-dimethyl-6H-pyrido[4,3-b]carbazool
Molmassa 246,31 g/mol
SMILES
CC1=C2C(=C(C3=C1C=CN=C3)C)C4=CC=CC=C4N2
InChI
1S/C17H14N2/c1-10-14-9-18-8-7-12(14)11(2)17-16(10)13-5-3-4-6-15(13)19-17/h3-9,19H,1-2H3
CAS-nummer 519-23-3
EG-nummer 208-264-0
PubChem 3213
Wikidata Q10359556
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Toxisch
Gevaar
H-zinnen H301
EUH-zinnen geen
P-zinnen P301+P310
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur groen
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Ellipticine (5,11-dimethyl-6H-pyrido[4,3-b]carbazool) is een tetracyclische verbinding die in de natuur voorkomt. Deze groen fluorescerende alkaloïde werd in 1959 voor het eerst geïsoleerd uit Ochrosia elliptica Labill., een boom uit de maagdenpalmfamilie die voorkomt in Australië en Nieuw-Caledonië. In hetzelfde jaar werd de eerste synthese van ellipticine gepubliceerd door Woodward et al.[1] Later zijn nog andere syntheseroutes beschreven.

Biologische activiteit[bewerken | brontekst bewerken]

Ellipticine en sommige ervan afgeleide verbindingen blijken in vivo een krachtige antitumor- en anti-hiv-werking te bezitten, en zijn potentieel bruikbaar voor de behandeling van kanker en aids. Ze remmen celgroei door de inhibitie van het enzym topo-isomerase II en de vorming van adducten met DNA.[2] Ellipticine is eigenlijk een prodrug; het zijn metabolieten ervan die actief zijn.