Naar inhoud springen

Emiel van Hemeldonck

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Emiel van Hemeldonck
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Emiel van Hemeldonck
Geboren 29 november 1897
Geboorte­plaats Zwijndrecht
Overleden 13 januari 1981
Overlijdensplaats Arendonk
Land Vlag van België België
Beroep schrijver, leraar
Werk
Uitgeverij Lannoo
Onderscheidingen Vlieberghprijs, Karel Barbierprijs , ANV-Visser Neerlandia-prijs
Dbnl-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Emiel van Hemeldonck (Zwijndrecht, 29 november 1897 - Arendonk, 13 januari 1981) was een Vlaams schrijver van historische en regioromans over de streek Kempen. Hij gaf zijn werken uit bij uitgeverij Lannoo. Naast zijn activiteiten als schrijver was Van Hemeldonck (hoofd)inspecteur en onderwijzer in het lager onderwijs en vervulde hij de functie van voorzitter van de Vereniging van Kempische schrijvers. Emiel van Hemeldonck was een neef van schrijver Leo Mets.

  • Ik ben een bediende (1937) (Davidsfonds nr.271)
  • Dorp in de hei (1938)
  • Berk en brem (1940)
  • Konijnenberg (1940)
  • Johan van der Heyden, magister (1941)
  • Kroniek (1942)
  • De cleyne keyser (1943)
  • Maria, mijn kind (1944)
  • De harde weg (1945)
  • Agnes (1946)
  • De groene swaen (1946)
  • Land van belofte (1948)
  • Moeder Greta (1948)
  • Soet Antwerpen, adieu (1953)
  • Olifanten hebben voorrang (1954)
  • Schelde, snelle vliet (1956)
  • Troosteres der bedrukten (1956)
  • Voghelensanck (1956)
  • Israël zonder Jahweh (1957)
  • Gekluisterde stroom (1958)
  • Hier zijn mijn handen (1959)
  • De giftmenger van Antwerpen (1962
  • Vier kameraden (1962)
  • Niet in de winter (1964) (I. Land van verlangen, II. De uittocht, III. Leven en lot)
  • Het spookschip (1967)
  • Nanouk de eskimojongen (1972)