Emmanuel Jozef van Portugal

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Emmanuel Jozef van Portugal.

Emanuel Jozef Frans Anton Gaëtan Stefanus Bartholomeus van Portugal (Lissabon, 3 augustus 1697 - Quinta de Belas, 3 augustus 1766) was een Portugese infant uit het huis Bragança.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Emanuel Jozef was het zesde kind en de vijfde zoon van koning Peter II van Portugal uit diens tweede huwelijk met Maria Sophia van Palts-Neuburg, dochter van keurvorst Filips Willem van de Palts. Bij zijn geboorte kreeg hij de titel van graaf van Ourém.

Hij leidde een avontuurlijk leven. Op zijn achttiende ging hij stiekem aan boord van een Brits schip dat naar de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden voer. Zijn broer Johan V verplichtte hem om terug te keren, maar hij gehoorzaamde niet en reisde verder naar Parijs en vervolgens naar Duitsland.

Op 1 augustus 1716 bood hij zijn militaire diensten aan prins Eugenius van Savoye aan, om de Turken in Hongarije te bekampen. Vier dagen later vocht hij mee in de Slag bij Petrovaradin, waarbij hij lichtgewond raakte, maar veel lof kreeg voor zijn deelname aan de strijd. Hij nam ook deel aan de achtervolging van de vluchtende Turken en aan het beleg en de inname van Timișoara. In 1717, nu als soldaat in het Oostenrijkse leger, vocht hij opnieuw onder Eugenius van Savoye en nam hij deel aan de verovering van Belgrado.

Nadat de Turken en de Oostenrijkers in 1718 de Vrede van Passarowitz sloten, kreeg Emanuel Jozef de rang van maréchal du camp. Na de oorlog reisde hij van hof naar hof, waar hij een leven vol plezier leidde, hetgeen verschillende contemporaine schrijvers inspireerde. In 1721 werd hij toegelaten tot de Orde van het Gulden Vlies.

In 1728 was hij, gesteund door de Habsburgers, een van de kandidaten die naar de hand dong van de welvarende Poolse edelvrouw Maria Zofia Czartoryska, in een poging meer invloed te verwerven in Polen met het oog op de koninklijke verkiezing in het land. Goed gekend aan het Oostenrijkse en Russische hof, werd hij in 1733 zelfs even voorgedragen als volgende koning van Polen, bij aanvang van de Poolse Successieoorlog. Dit bleef echter zonder gevolg.

In 1734 keerde Emanuel Jozef terug naar zijn thuisland Portugal. Hij bracht de rest van zijn leven door in Quinta de Belas, waar hij een sociaal actief leven leidde, omringd door schrijvers en artiesten. In augustus 1766 stierf hij op zijn 69ste verjaardag, waarna hij werd bijgezet in het Koninklijke Pantheon van de Bragança-dynastie in Lissabon. Hij was ongehuwd en kinderloos gebleven.