Endotheel
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het endotheel[1] is een bedekkend laagje aaneengesloten cellen dat de binnenkant van hart, bloedvaten en lymfevaten bekleedt. Endotheelcellen vervullen een functie bij de bloedstolling en bij angiogenese. Het endotheel is 'epitheloïd', dat wil zeggen een van de sub-types van epitheel, net als het mesotheel, dat de bekleding vormt van lichaamsholten als het hartzakje en het long-, borst-, en buikvlies. Afdekkende cellagen aan de buitenkant van organen, in de darm of de galblaas, en aan de binnenkant van o.a. de blaas (urotheel) vormen het epitheel in engere zin.
Het endotheel is mesenchymaal weefsel dat wordt gevormd uit de middelste laag van het embryonale kiemblad (het mesoderm).
Literatuurverwijzingen[bewerken]
- ↑ Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
