Epoicotheriidae

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Epoicotheriidae
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Paleoceen - Vroeg-Oligoceen
Xenocranium pileorivale
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Palaeanodonta
Familie
Epoicotheriidae
George Gaylord Simpson, 1927
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

De Epoicotheriidae zijn een familie van uitgestorven schubdierachtigen uit de Palaeanodonta die leefden tijdens het Paleoceen tot het Vroeg-Oligoceen met een holarctische verspreiding.[1]

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Amelotabes uit het Tiffanian van het Bighorn-bekken in Wyoming is de oudst bekende vertegenwoordiger. De familie kwam met name voor in Noord-Amerika, maar daarnaast behoren ook Auroratherium uit het Vroeg-Eoceen van China en Molaetherium uit het Vroeg-Oligoceen van Beieren tot de Epoicotheriidae.[2]

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De epoicotheriiden waren insectivoren. De schedel en lichaamsbouw van de vroege epoicotheriiden zoals Tubulodon uit het Wasatchian kwam min of meer overeen met die van de verwante metacheiromyiden[3], maar de latere vormen zoals Epoicotherium en Xenocranium uit het Chadronian hadden verschillende aanpassingen voor een gravende ondergrondse leefwijze die vergelijkbaar zijn met die van goudmollen en gordelmollen[4].