Eremotherium
Eremotherium Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Plioceen-Laat-Pleistoceen (~ 4,9 - 0,011 Ma) | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||
Skelet van Eremotherium in het National Museum of Natural History in Washington D.C. | |||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
Geslacht | |||||||||||
Eremotherium Spillmann, 1948 | |||||||||||
Typesoort | |||||||||||
Megatherium laurillardi | |||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||
Eremotherium op ![]() | |||||||||||
|
Eremotherium[1][2][3] is een bekende vertegenwoordiger van de grondluiaards, een groep van uitgestorven zoogdieren. Er zijn inmiddels drie soorten uit het geslacht Eremotherium bekend. E. laurillardi, E. eomigrans[4] en E. sefvei. Alle soorten leefden tijdens het Plio-Pleistoceen.
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
De best bekende soort is Eremotherium laurillardi, die in Centraal-Amerika en de zuidelijke Verenigde Staten leefde. Deze soort kon meer dan zes meter lang worden, had een gewicht van vier ton en een heuphoogte van circa twee meter. Hiermee was het de grootste grondluiaard ooit, groter zelfs dan de Argentijnse Megatherium. Wanneer deze grondluiaard op de achterpoten ging staan, was Eremotherium even hoog als een giraffe. De klauwen aan de voorpoten waren vijftig centimeter lang. Het dier had een kleine kop en Eremotherium leefde op de graslanden.[bron?]
Fossielen[bewerken | brontekst bewerken]
Fossielen van Eremotherium zijn onder andere gevonden in:
- Bolivia
- Costa Rica
- Chatham County, Georgia
- Berkeley County, South Carolina
- Espírito Santo, Brazilië
- Pedra Preta, Brazilië
- El Salvador
- Guatemala
- Nicaragua
- Panama
- Tarapoto, Peru
- Rio Canas, Ecuador
- Mene de Inciarte, Venezuela
- Cueva del Zumbador, Falcon, Venezuela
Bronnen, noten en/of referenties
Literatuur
Noten
|