Erik De Vlaeminck

Erik De Vlaeminck
	De Vlaeminck tijdens het WK veldrijden van 1971.
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Erik Albrecht De Vlaeminck
Geboortedatum	23 maart 1945
Geboorteplaats	Eeklo
Overlijdensdatum	4 december 2015
Overlijdensplaats	Wilskerke
Nationaliteit	Belgische
Sportieve informatie
Discipline(s)	Veldrijden; Wegwielrennen
Medailleoverzicht
	Veldrijden
Medailles
	Veldrijden
Wereldkampioenschappen
Portaal	Wielersport

Erik Albrecht De Vlaeminck (Eeklo, 23 maart 1945 – Wilskerke, 4 december 2015)^[1] was een Belgisch wielrenner en veldrijder. Hij was profwielrenner van 1966 tot 1980.

Carrière

De Vlaeminck werd zeven keer wereldkampioen veldrijden (1966, 1968-1973), een record.^[2] Met zijn bronzen plak in 1977 maakt dat acht WK-medailles. Hij werd ook vier keer Belgisch kampioen (1967, 1969, 1971, 1972).^[3] Daarnaast was hij ook een verdienstelijk ronderijder. In 1969 wist hij de Ronde van België te winnen en won hij een rit in de Ronde van Frankrijk.^[4] Daarnaast werd hij derde in Gent-Wevelgem (1969) en behaalde hij twee podiumplaatsen in de Waalse Pijl (2e in 1969 en 3e in 1970).^[5] Ook werd hij vierde in Luik-Bastenaken-Luik (1970) en negende in Parijs-Roubaix (1971).^[6]

De Vlaeminck won zijn laatste van zeven wereldtitels toen hij nog maar 28 was. Zelf bewaarde hij altijd het stilzwijgen over de schandalen rond doping-^[7], amfetamines-^[8] en drankverbruik die zijn carrière zouden hebben ingekort.^[7] In 1980 nam hij afscheid van de wielersport. Na een donkere periode kwam hij in 1989 opnieuw in de belangstelling als coach van de nationale veldritploeg^[4]^[9], waarmee hij 29 medailles tijdens de wereldkampioenschappen behaalde.^[10] Na het WK van 2002 werd hij als bondscoach opgevolgd door Rudy De Bie.^[11]^[12]

De Vlaeminck leed de laatste jaren van zijn leven aan de ziekte van Parkinson en alzheimer, en verbleef in een rusthuis in Wilskerke.^[13] Hij overleed daar eind 2015 op 70-jarige leeftijd.^[14] De GP Erik De Vlaeminck is een veldrit die naar hem werd vernoemd. In 2016 werd een expo rond hem georganiseerd in zijn geboortestad Eeklo.^[15]

Zijn jongere broer Roger^[16] en zoon Geert waren eveneens actief als wielrenner.^[17]

Erelijst

Veldrijden

Jaar	Klassieker	WK	BK	Overige	Totaal
Amateurs
1962-1963				Belsele	1
1963-1964	Eeklo			Belsele	2
Profs
1962-1963			7e	Assenede, Nederename, Stene	3
1963-1964		18e	4e	Assenede, Nederename, Oeselgem, Kortenberg, Zemst, Jezus-Eik, Massemen, Merelbeke, Sint-Martens-Latem	9
1964-1965	Eeklo, Pétange			Kortenberg, Hombeek, Nieuwerkerken, Oostakker, Zemst, Jabbeke, Hemiksem	9
1965-1966	Laarne oktober, Eeklo december, Niel, Overijse, Steinmaur	1 ↑		Humbeek, Zelzate, Tervuren, Zellik, Kortenberg, Westouter, Zomergem, Gistel, Hombeek, Mechelen, Eeklo november, Jezus-Eik, Laarne december, Dikkelvenne, Opwijk, Oostakker, Dilbeek, Heist-Goor, Overboelare, Oostende, Stene, Heusden	28
1966-1967	Eeklo, Niel, Overijse, Middelkerke, Vossem	5e	1	Moerbeke, Vissenaken, Zellik, Sint-Maria-Horebeke, Mechelen, Asse, Tervuren, Wemmel, Belsele, Hemiksem, Conflans-Sainte-Honorine, Binningen	18
1967-1968	Eeklo, Ardooie, Niel, Overijse, Middelkerke,Vossem	1 ↑		Pamel-Roosdaal, Ruien, Zellik, Oostakker, Lembeek, Sint-Pieters-Leeuw, Wemmel, Asse, Berlijn, Dortmund, Solbiate Olona, Nederhasselt, Heverlee, Conflans-Sainte-Honorine, Heusden, Overboelare	23
1968-1969	Eeklo, Overijse, Niel	1 ↑	1	Tervuren, Waasmunster, Sint-Maria-Horebeke, Oostakker, Lembeek, Wetteren, Dilbeek, Conflans-Sainte-Honorine, Binningen, Overboelare, Stene	16
1969-1970	Middelkerke, Steinmaur, Eeklo	1 ↑		Waasmunster, Nederzwalm, Erembodegem, Aigle, Heusden, Stene	10
1970-1971	Niel, Koksijde, Middelkerke, Eeklo, Overijse	1 ↑	1	Wetteren, Hooglede, Erembodegem, Sint-Pieters-Leeuw, Asse, Jezus-Eik, Aigle, Heusden, Ottenburg, Stene	17
1971-1972	Eeklo, Overijse, Koksijde	1 ↑	1	Wetteren, Hooglede, Beernem, Lanaken, Torhout, Gansingen, Vaprio d'Agogna, Oedelem, Aalter, Muntelier, Delemont, Novate Milanese, Nederzwalm, Zürich, Archanada	20
1972-1973	Bredene, Eeklo, Overijse, Middelkerke	1 ↑		Moerbeke, Hove, Lanaken, Gansingen, Valladolid, Wervik	11
1973-1974					0
1974-1975	Eeklo, Vossem, Middelkerke	4e	2	Moerbeke-Waas, Pollare, Schelderode, Wetteren, Kortemark, Teralfene, Munte, Bertem, Heusden, Lobbes, Beernem	14
1975-1976					0
1976-1977	Overijse, (november) Overijse (januari)	3 ↑	3	Nederzwalm, Wolvertem, Wetteren, Hansbeke, Sint-Maria-Horebeke, Brakel, Mechelen, Lanaken, Zillebeke, Heusden, Gits	13
1977-1978					0
1978-1979	Asper-Gavere, Eeklo			Sint-Maria-Horebeke, Deinze, Merelbeke, Volkegem, Sint-Laureins, Zillebeke	8
1979-1980	Niel, Eeklo			Wingene, Schelderode, Kapelle-op-den-Bos, Breendonk, Zelzate	7

Totaal	45	7	4	150	206

Wegwielrennen

1966

Criterium Kortenberg

1967

Criterium Belsele
Criterium Bevel

1968

GP Union, Dortmund
GP du Tournaisis, Templeuve
2e etappe Ronde van Frankrijk
Criterium Gentbrugge

1969

Criterium Assebroek
Criterium Aulnay-sous-Bois
Witte Donderdagprijs, Bellegem
Criterium Drongen
Criterium Simpelveld
Omloop der Vlaamse Ardennen
1e etappe Grand Prix du Midi Libre
Criterium Rijmenam
1e etappe Ronde van België
Eindklassement Ronde van België
Criterium Poperinge
Kampioenschap van Vlaanderen
Liefdadigheidscriterium, Beernem
Criterium Gentbrugge

1970

Criterium Valkenswaard
Criterium Aulnay-sous-Bois
Criterium Assebroek
Criterium Belsele
GP Kanton Aargau
Parijs-Luxemburg
Criterium Eeklo

1971

Criterium De Panne
Criterium Zomergem
Proloog Ronde van Luxemburg
GP Flandria, Zedelgem
Criterium Sint-Lambrechts-Woluwe

1977

2e etappe (deel A) Ronde van Indre en Loire

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
1968	51e (1)	opgave
1969
1970	opgave
1971	62e
1977

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Waalse Pijl	E3 Harelbeke	WK op de weg	Wereldranglijsten
1968		13e	24e					11e
1969	40e	3	12e				2
1970	61e		14e		15e	4e	3	12e		10e (SPP)
1971		43e		9e				5e	40e
1977	21e							3 ↑

Bronnen, noten en/of referenties

(en) Profiel van Erik De Vlaeminck op ProCyclingStats
Profiel van Erik De Vlaeminck op Cyclebase.nl
(en) Profiel van Erik De Vlaeminck op Firstcycling.com
Profiel van Erik De Vlaeminck op De wielersite
Fiche Eric De Vlaeminck, sportuitslagen.org

↑ Overlijdensbericht van Erik De Vlaeminck. Gearchiveerd op 22 december 2015. Geraadpleegd op 27 december 2015.
↑ (en) FOTHERINGHAM Alasdair, Erik De Vlaeminck: the greatest ever cyclo-cross racer, with seven world championships to his name, The Independent, 17 december 2015
↑ LUYSTERBORG Peter, Ex-veldritkampioen Eric De Vlaeminck overleden, Het Laatste Nieuws, 4 december 2015
↑ ^a ^b Veldritlegende Erik De Vlaeminck overleden, Het Nieuwsblad, 4 december 2015
↑ Oud-wereldkampioen Eric De Vlaeminck overleden, De Gelderlander, 4 december 2015
↑ Veldritlegende Erik De Vlaeminck overleden, Gazet van Antwerpen, 4 december 2015
↑ ^a ^b Wuyts: "Eric De Vlaeminck was een crosspoëet, maar mentaal kwetsbaar", Sporza, 5 december 2015
↑ Ook deze wielerhelden geraakten verslaafd, Het Nieuwsblad, 15 maart 2013
↑ SYS Jacques, Afscheid van de acrobaat Eric De Vlaeminck, Knack, 4 december 2015
↑ Oud-wereldkampioen Eric De Vlaeminck overleden, Algemeen Dagblad, 4 december 2015
↑ MINTEN Dominique, Hoelang blijft Eric De Vlaeminck nog bondscoach veldrijden?, De Standaard, 9 februari 2002
↑ Eric De Vlaeminck niet langer bondscoach, De Standaard, 13 februari 2002
↑ Portret van Erik De Vlaeminck: “Hij was de beste veldrijder allertijden”, Het Nieuwsblad, 4 december 2015
↑ Eric De Vlaeminck (70) overleden, VTM, 4 december 2015.
↑ SEYMORTIER Joeri, Familievete De Vlaeminck nog niet bijgelegd, Het Laatste Nieuws, 6 februari 2016
↑ VOS Henk, Erik De Vlaeminck (1945-2015) leerde zijn volk cyclocrossen, De Standaard, 5 december 2015
↑ Stijlvol op de fiets, broos in het hoofd, De Morgen, 5 december 2015

Voorganger: Renato Longo	Wereldkampioen veldrijden 1966	Opvolger: Renato Longo
Voorganger: Renato Longo	Wereldkampioen veldrijden 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973	Opvolger: Albert Van Damme

Voorganger:
Albert Van Damme
1966

Belgisch kampioen veldrijden
Eric De Vlaeminck
1967

Opvolger:
Albert Van Damme
1968

Voorganger:
Albert Van Damme
1968

Belgisch kampioen veldrijden
Erik De Vlaeminck
1969

Opvolger:
Albert Van Damme
1970

Voorganger:
Albert Van Damme
1970

Belgisch kampioen veldrijden
Erik De Vlaeminck
1971, 1972

Opvolger:
Albert Van Damme
1973

Zie de categorie Erik De Vlaeminck van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] Overlijdensbericht van Erik De Vlaeminck. Gearchiveerd op 22 december 2015. Geraadpleegd op 27 december 2015.

[2] (en) FOTHERINGHAM Alasdair, Erik De Vlaeminck: the greatest ever cyclo-cross racer, with seven world championships to his name, The Independent, 17 december 2015

[3] LUYSTERBORG Peter, Ex-veldritkampioen Eric De Vlaeminck overleden, Het Laatste Nieuws, 4 december 2015

[vml-4] Veldritlegende Erik De Vlaeminck overleden, Het Nieuwsblad, 4 december 2015

[5] Oud-wereldkampioen Eric De Vlaeminck overleden, De Gelderlander, 4 december 2015

[6] Veldritlegende Erik De Vlaeminck overleden, Gazet van Antwerpen, 4 december 2015

[wuyts-7] Wuyts: "Eric De Vlaeminck was een crosspoëet, maar mentaal kwetsbaar", Sporza, 5 december 2015

[8] Ook deze wielerhelden geraakten verslaafd, Het Nieuwsblad, 15 maart 2013

[9] SYS Jacques, Afscheid van de acrobaat Eric De Vlaeminck, Knack, 4 december 2015

[10] Oud-wereldkampioen Eric De Vlaeminck overleden, Algemeen Dagblad, 4 december 2015

[11] MINTEN Dominique, Hoelang blijft Eric De Vlaeminck nog bondscoach veldrijden?, De Standaard, 9 februari 2002

[12] Eric De Vlaeminck niet langer bondscoach, De Standaard, 13 februari 2002

[13] Portret van Erik De Vlaeminck: “Hij was de beste veldrijder allertijden”, Het Nieuwsblad, 4 december 2015

[14] Eric De Vlaeminck (70) overleden, VTM, 4 december 2015.

[15] SEYMORTIER Joeri, Familievete De Vlaeminck nog niet bijgelegd, Het Laatste Nieuws, 6 februari 2016

[16] VOS Henk, Erik De Vlaeminck (1945-2015) leerde zijn volk cyclocrossen, De Standaard, 5 december 2015

[17] Stijlvol op de fiets, broos in het hoofd, De Morgen, 5 december 2015

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]