Ernest-Willem Schmidt
Ernest-Willem Schmidt (Antwerpen 14 augustus 1886 – Antwerpen 19 februari 1937) was een Vlaams schrijver.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Na enkel zijn lager onderwijs gevolgd te hebben werd hij beambte bij het Antwerps stadsbestuur. Hij volgde door zijn functie Museum van de Vlaamsche Letterkunde op. Hij schreef heel veel toneelstukken en dit reeds op jonge leeftijd.
In zijn toneelstukken probeerde hij het Belgische "onder de kerktoren"cultuur doorbreken door karakters neer te zetten die een welbepaalde cynische levenswijze vertolkten. Dit maakte hem tot een van de eerste moderne toneelschrijvers.
Hij schreef ook als criticus, onder andere voor Het Laatste Nieuws.
Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]
- Een paar menschen (1910)
- De doode man (1912)
- Het kindernummer (1918)
- Een eiland (1918)
- De ultra's (1918)
- De antichrist (1920)
- De Meskien (1920)
- Een wonderlijke gast (1921)
- Tilly's tribulaties (1921)
- Klapperbeentjes of De geschiedenis eener operet (1922)
- Eersteling (1923)
- De schone historie van Valentijn en Ourson (1924) proza
- De giftmenger (1924)
- De twee vrienden en de vrouw (1924)
- De gang der wereld (1925)
- De peer als twistappel (1926)
- Klaas in 't luilekkerland (1926)
- De klucht van den doktoor (1927)
- Georges Fries (1927)
- Schubert's liefdeslied (1929)
- Ninon de Lenclos (1929)
- De waterdrinkers (1931)
- De niet-ingebeelde zieken (1932)
- Speculeeren (1936)
- Kabaske (1937)
- Een huwelijksmorgen