Ernest Acker
| Ernest Acker | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Voormalig dodenhuis en politiebureau op de hoek van de Oppemstraat en de Sint-Andriesstraat in Brussel, gebouwd in 1897.
| ||||
| Persoonsinformatie | ||||
| Nationaliteit | .svg){kind=small} België
| |||
| Geboortedatum | 28 augustus 1852 | |||
| Geboorteplaats | Brussel | |||
| Overlijdensplaats | 12 juni 1912 | |||
| Beroep | Sint-Gillis | |||
| Architect | ||||
| Werken | ||||
| Praktijk | Brussel | |||
| Archieflocatie | Archieven voor Moderne Architectuur | |||
| ||||
Ernest Acker (Brussel, 28 augustus 1852 - 12 juni 1912) was een Belgisch architect.
Ernest Acker geldt als een van de talentrijkste en invloedrijkste Belgische architecten uit het begin van de 20e eeuw. Hij speelde een belangrijke rol in het architectuuronderwijs. Zijn ontwerpbureau stond steeds open voor jonge beroepsgenoten.
Zijn voorliefde als stijl ging naar Vlaamse Renaissance, die hij aanpaste aan de comfort- en gezelligheidsvoorwaarden van zijn klanten.
Hij was hoofdarchitect van de Wereldtentoonstelling van 1910 in Brussel. Hij ontwierp tevens het Belgisch paviljoen.
Een Prijs Ernest Acker voor architectuur wordt, ter herinnering aan hem, toegekend.
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Françoise Jurion-de Waha, Ernest Acker, in: Dictionnaire d'Histoire de Bruxelles, Brussel, uitg. Prosopon, 2013.
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- Ernest Acker in de ODIS
- Ernest Acker in de inventaris van het agentschap Onroerend Erfgoed