Esther Blom

Esther Blom
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren	1948
Land	Nederland
Beroep	dichter, schrijver en pianopedagoog
	Dbnl-profiel
Portaal	Literatuur

Esther Blom (Utrecht, 1948) is een Nederlands dichter, schrijver en pianopedagoog.

Blom schreef diverse dichtbundels. Marjo Tal componeerde haar liederencyclus Canzonen (1988) op teksten van Blom. De gedichten die Tal hiervoor gebruikte - over ziekte, dood, afscheid, verdriet en rouw - publiceerde Blom later in de bundel Waterlijn uit 2001. Blom schrijft in de traditie van de parlando-poëzie.

Esther Blom is een kleindochter van Nico van Suchtelen, schrijver en directeur van uitgeverij Wereldbibliotheek. Ze schreef in 1999 zijn biografie^[1]^[2]^[3].

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

Mikroklimaat: gedichten, 1976
Omdat een rups nog niet vliegen kan,1980
De vlam van het menselijk denken. Nico van Suchtelen 1878–1949, 1999, biografie
Waterlijn, 2001, poëzie^[4]
Met vingers van albast, 2005, poëzie

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Audiofragmenten
Biografie Nico van Suchtelen, door Esther Blom, oorspronkelijk gepubliceerd in BWSA 6 (1995), p. 213-218

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Interview met Blom over de biografie door P. J. Vergunst, 'Nico van Suchtelen, wereldverbeteraar', in: Reformatorisch Dagblad, 23 februari 2000
↑ Boekrecensie: Nico van Suchtelen (1878 - 1949) Spinoza-gedicht
↑ Het boek werd in NRC Handelsblad door Annemarie van Heerikhuizen beschreven als "een zorgvuldig geschreven studie". Over deze biografie werd echter niet door iedereen positief geoordeeld: Rooijackers betitelde deze als een hagiografie, zie: Patrick Rooijackers, 'Het familielid als hagiograaf', in: Vooys 18 (2000), p. 92-94. Picarta schrijft: "Er zijn veel aardige, maar te uitgebreide brieffragmenten te lezen, maar een poging tot synthese ontbreekt, evenals een schets van de literair-historische context waarbinnen Van Suchtelen figureerde. Zo wordt de kans gemist hem zijn bescheiden, maar rechtmatige plaats in de literatuurgeschiedenis te geven". Gearchiveerd op 28 juni 2017.
↑ 4 mei, Overveen Gedicht uit Waterlijn

[1] Interview met Blom over de biografie door P. J. Vergunst, 'Nico van Suchtelen, wereldverbeteraar', in: Reformatorisch Dagblad, 23 februari 2000

[2] Boekrecensie: Nico van Suchtelen (1878 - 1949) Spinoza-gedicht

[3] Het boek werd in NRC Handelsblad door Annemarie van Heerikhuizen beschreven als "een zorgvuldig geschreven studie". Over deze biografie werd echter niet door iedereen positief geoordeeld: Rooijackers betitelde deze als een hagiografie, zie: Patrick Rooijackers, 'Het familielid als hagiograaf', in: Vooys 18 (2000), p. 92-94. Picarta schrijft: "Er zijn veel aardige, maar te uitgebreide brieffragmenten te lezen, maar een poging tot synthese ontbreekt, evenals een schets van de literair-historische context waarbinnen Van Suchtelen figureerde. Zo wordt de kans gemist hem zijn bescheiden, maar rechtmatige plaats in de literatuurgeschiedenis te geven". Gearchiveerd op 28 juni 2017.

[4] 4 mei, Overveen Gedicht uit Waterlijn

[1]

[2]

[3]

[4]