Etienne de Sauvage

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Karel Anthonissen (overleg | bijdragen) op 7 mrt 2008 om 20:59. (catsort)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Étienne Noel Joseph de Sauvage (Luik, 24 december 1789 - Brussel, 24 augustus 1867) was een Belgisch liberaal politicus en minister.

De Sauvage was advocaat en magistraat. Hij was al vroeg vroeg voorstander van het unionisme. In september 1830 werd hij lid van de commissie voor openbare veiligheid in Luik en vervolgens gouverneur in de provincie Luik. De regent, Surlet de Chokier, vroeg hem in 1831 om een regering samen te stellen. Tegen de zin van de regent in, vraagt de Sauvage als minister ook Joseph Lebeau, die bekend stond om zijn oppositie tegen de kandidatuur van Lodewijk van Orléans als koning. De Sauvage zelf wordt minister van binnenlandse zaken in deze regering, die feitelijk door Joseph Lebeau geleid wordt. In de regering van Felix de Muelenaere van 1831 wordt hij opnieuw minister van binnenlandse zaken en in 1832 wordt hij voorzitter van het Hof van Cassatie.

Belgische premiers
Voorganger:

Albert Goblet d'Alviella

Regering-de Sauvage(1831) Opvolger:

Felix de Muelenaere

Provinciegouverneur van Luik
1830-1831
Opvolger:
Jean-François Tielemans
Voorganger:
Jean-François Tielemans
Minister van Binnenlandse Zaken
1831
Opvolger:
Charles de Brouckère