EuroVelo 1 - Atlantische Kustroute

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kaart

EuroVelo 1 (EV 1), de Atlantische Kustroute, is een EuroVelo-fietsroute op Europese schaal, die vooral bedoeld is voor fietsvakanties.

De fietsroute is met 11.150 km de langste van de Europese fietsroutes. Ze verbindt de Noordkaap in Noorwegen met Caminha in Portugal. De route doorkruist West-Europa in noord-zuidrichting langs de Atlantische kust en passeert zes landen: Noorwegen, het Verenigd Koninkrijk, Ierland, Frankrijk, Spanje en Portugal.

De route is afgewerkt, behalve delen in Noorwegen, Ierland en Spanje (status 2020[1]). in de meeste landen is ze ook bewegwijzerd met EuroVelo-wegwijzers.

Route[bewerken | brontekst bewerken]

EV 1 in Portugal

EuroVelo 1 heeft 9 officiële etappes :


Per land zijn dit zijn de belangrijkste steden die doorkruist worden :

Land Belangrijke steden onderweg

(kruising met andere EuroVelo)

Vlag van Noorwegen Noorwegen Noordkaap (EV7, EV 11), Tromsø, Vestvågøy, Bodø, Trondheim (EV3), Ålesund, Bergen (EV12-Noordzeefietsroute).
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk (Vlag van Schotland Schotland,Union Jack Noord-Ierland) Aberdeen (EV 12), Inverness (EV 12), Glasgow, Stranraer, Belfast
Vlag van Ierland Ierland Galway (EV2), Limerick, Cork, Rosslare
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk (Vlag van Wales Wales, Vlag van Engeland Engeland) Fishguard, Cardiff, Bristol (EV2), Plymouth
Vlag van Frankrijk Frankrijk (Velodyssée) Roscoff (EV4), Nantes (EV6), La Rochelle, Arcachon, Bayonne, Hendaye
Vlag van Spanje Spanje Pamplona (EV3), Burgos (EV3), Salamanca, Mérida, Huelva
Vlag van Portugal Portugal Faro, Sagres, Lissabon, Porto, Caminha

Noorwegen[bewerken | brontekst bewerken]

De fietsroute begint aan de Noordkaap, het noordelijkste punt van Europa, en volgt dan de Noorse westkust. Ze passeert Noorse toeristische trekpleisters zoals de rotskunstsite van Alta, het eiland Senja en de panoramische route van de Ersfjord, de Lofoten-eilanden, de Vega-archipel, Trondheim, de Atlantische Weg (Atlanterhavsveien), Ålesund, de vuurtoren van Runde, deSognefjord en Bergen. In 2020 is de route volledig open en bewegwijzerd.

Sinds 2008 zijn er geen veerverbindingen meer tussen het VK en Noorwegen. Alleen het vliegtuig verbindt Bergen en de Schotse stad Aberdeen.

Schotland[bewerken | brontekst bewerken]

De Schotse etappe begint in Aberdeen en doorkruist vervolgens de regio van noord naar zuid langs de kust van Moray, Nairn, het slagveld van Culloden, de nationale parken de Cairngorms, Loch Lomond en de Trossachs, Glasgow, de regio's Galloway en South Aryshire en ten slotte Stranraer.

In 2020 is de route volledig open en bewegwijzerd.

Noord-Ierland - Ierland[bewerken | brontekst bewerken]

Het gedeelte in Noord-Ierland begint in Belfast en doorkruist de regio van oost naar west door Lough Neagh, Londonderry, Ráth Mealtain (Ramelton), Ardara en de grotten van Maghera, Mullaghmore, Sligo, Enniscrone, Achill Island, Westport, Connemara National Park, Galway, de Kliffen van Moher, Skellig Michael Island, Cork, Waterford en Rosslare Europort.

In 2021 is de route, die de Atlantische kust van Londonderry naar Rosslare zal volgen[2], slechts gedeeltelijk klaar. De route is aangelegd en bewegwijzerd tussen Belfast en Leenaun over de Great Western Greenway, een oude spoorlijn[3] (ongeveer 42 km), verder tussen Rathkeale en Abbeyfeale (35 km) en tussen Youghal en Rosslare (ongeveer 200 km).[4] De rest van de route is gepland.[5]

Wales - Engeland[bewerken | brontekst bewerken]

De fietsroute start in Wales in Fishgard. De bezienswaardigheden zijn het Nationaal Park Pembrokeshire Coast, St Davids en haar kathedraal, Cardiff, de Glastonbury Tor, de duinen van Braunton Burrows, het Nationaal Park Dartmoor en Plymouth.

Het deel in Groot-Brittannië is volledig open en bewegwijzerd (status 2020)

Frankrijk[bewerken | brontekst bewerken]

De EuroVelo1 Atlantische Kustroute in Frankrijk wordt Vélodyssée genoemd. Ze is 1 294 km lang en verbindt Roscoff met Hendaye, dichtbij of wat verder van de Atlantische kust. In Bretagne volgt ze grotendeels de voie verte (autovrije weg) langs het kanaal Nantes-Brest, In Nouvelle-Aquitaine volgt de route de groene weg langs de kust doorheen het bos van de Landes.

In 2013 werd de Vélodyssée op de Fiets- en Wandelbeurs in Amsterdam, verkozen tot "fietsroute van het jaar 2013".[6]

De fietsroute is over de hele lengte open, waarvan 71,6% gescheiden van het gewone verkeer.[7]

Spanje[bewerken | brontekst bewerken]

Het Spaanse gedeelte begint in Irun en volgt in dat land opvallend genoeg niet de Atlantische kust. Ze gaat namelijk eerst naar het het zuiden langs Pamplona, Puente la Reina, Logroño, de kloosters van San Millán Yuso en Suso, Burgos, Palencia, Zamora, Salamanca, Cáceres, de Romeinse stad Mérida, Zafra, het mijnbouwgebied van de Rio Tinto en Huelva. De laatste stad vóór Portugal is Ayamonte .

De fietsroute gaat van Zamora tot Mérida over het traject van de oude Romeinse weg Vía de la Plata,

In 2021 zijn de Spaanse secties tussen Irun en Santo Domingo de la Calzada (ongeveer 220 km) en tussen El Real de la Jara en Huelva (ongeveer 130 km) nog niet klaar.

Portugal[bewerken | brontekst bewerken]

Portugal is het laatste land dat de EV 1 doorkruist. De fietsroute start in Vila Real de Santo António en gaat dan verder langs de zuidkust door Tavira, het natuurpark Ria Formosa, het oude centrum van Faro, de kust van de Algarve en het fort van Sagres. De route gaat daarna terug naar het noorden langs de Portugese Atlantische kust via Porto Covo, Lissabon, Sintra, Nazaré, Porto om te eindigen in Caminha, op de grens met Spanje (Galicië). De route is geheel aaneengesloten en bewegwijzerd (status 2020).

Aantekeningen en verwijzingen[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ (en) Atlantic Coast Route. ECF. Gearchiveerd op 10 mei 2021. Geraadpleegd op 2 mei 2021.
  2. ↑ (fr) Irlande - EuroVelo. eurovelo.com. Gearchiveerd op 27 maart 2023. Geraadpleegd op 18/11/2020.
  3. ↑ (en) GREAT WESTERN GREENWAY. www.greenway.ie. Geraadpleegd op 19 november 2020.
  4. ↑ Waymarked Trails - Cycling. cycling.waymarkedtrails.org. Gearchiveerd op 21 november 2020. Geraadpleegd op 18 november 2020.
  5. ↑ (en) Flynn, Pat, Funding will extend cycling route into Clare | The Clare Herald. Geraadpleegd op 18 november 2020.
  6. ↑ (fr) Loire-Atlantique. La Vélodyssée élue Véloroute 2013. ouest-france.fr (19 februari 2013). Gearchiveerd op 1 mei 2021. Geraadpleegd op 18 november 2020.
  7. ↑ (fr) EV1-La Vélodyssée. Vélo & Territoires. Gearchiveerd op 27 november 2020. Geraadpleegd op 18 november 2020.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=EuroVelo_1_-_Atlantische_Kustroute&oldid=67213067"