Naar inhoud springen

Europe Cup (badminton)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Europe Cup
Sport Badminton
Bond/organisator Badminton Europe
Eerste editie 1978
Regerend kampioen Vlag van Rusland NL Primorye Wladiwostok
Recordkampioen Vlag van Denemarken Gentofte BK met 7 titels
Portaal  Portaalicoon   Sport

De Europe Cup is het Europese kampioenschap voor badminton clubs uit Europa. Het toernooi werd voor het eerst gehouden in 1978 en werd opgericht door de European Badminton Union.

Regerend kampioen is het Russische NL Primorye Wladiwostok. Recordkampioen is het Deense Gentofte BK, dat tussen 1978 en 1986 zeven keer won.

De opzet van het toernooi is te vergelijken met de opzet van de Champions League bij het voetbal. Er wordt begonnen in groepen waarvan de grote per editie kunnen verschillen. Uit deze groepen stromen ploegen door dit zijn er variërend tussen de 8 en 4 ploegen die doorstromen naar de knock-outfase, vervolgens komen de ploegen via kwart en/of halve finales uit in de finale. In verschillende edities zijn er ook nog wedstrijden om de derde plek gehouden.

Een uitzondering op de toernooi-opzet was de eerste editie. De Europe Cup 1978 in Göppingen werd beslist in een finale poule. Iedere ploeg die deel uitmaakte van de poule speelde een wedstrijd tegen iedere tegenstander.

Wedstrijd opzet

[bewerken | brontekst bewerken]

Een badminton wedstrijd in de Europe cup wordt gespeeld tussen twee ploegen. Er worden 7 verschillende wedstrijden gespeeld tussen de ploegen. Er worden twee dubbel spelen gespeeld, een heren en dames dubbel. Ook wordt er viermaal aangetreden voor een enkel spel, beide geslachten tweemaal. De laatste wedstrijd is het gemengd dubbel, dit wordt maar een keer gespeeld.

Tot 1999 werden ook echt alle zeven onderdelen gespeeld, na dat jaartal won de ploeg die als eerste vier van de zeven onderdelen gewonnen had.

Jaar Editie Organiserende stad Land
1978 I Göppingen Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland
1979 II Haarlem Vlag van Nederland Nederland
1980 III Mülheim an der Ruhr Vlag van Duitsland Duitsland
1981 IV Kopenhagen Vlag van Denemarken Denemarken
1982 V Edegem Vlag van België België
1983 VI Parijs Vlag van Frankrijk Frankrijk
1984 VII Malmö Vlag van Zweden Zweden
1985 VIII Mülheim an der Ruhr Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland
1986 IX Haarlem Vlag van Nederland Nederland
1987 X Villach Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
1988 XI Moskou Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
1989 XII Boedapest Vlag van Hongarije Hongarije
1990 XIII San Javier Vlag van Spanje Spanje
1991 XIV Edegem Vlag van België België
1992 XV Sofia Vlag van Bulgarije Bulgarije
1993 XVI Kristiansand Vlag van Noorwegen Noorwegen
1994 XVII Most Vlag van Tsjechië Tsjechië
1995 XVIII Kristiansand Vlag van Noorwegen Noorwegen
1996 XIX Haarlem Vlag van Nederland Nederland
1997 XX Lisburn Vlag van Ierland Ierland
Jaar Editie Organiserende stad Land
1998 XXI Most Vlag van Tsjechië Tsjechië
1999 XXII Dornbirn Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
2000 XXIII Eindhoven Vlag van Nederland Nederland
2001 XXIV Uppsala Vlag van Zweden Zweden
2002 XXV Berlijn Vlag van Duitsland Duitsland
2003 XXVI Uppsala Vlag van Zweden Zweden
2004 XXVII Haarlem Vlag van Nederland Nederland
2005 XXVIII Issy-les-Moulineaux Vlag van Frankrijk Frankrijk
2006 XXIX La Rinconada Vlag van Spanje Spanje
2007 XXX Amersfoort Vlag van Nederland Nederland
2008 XXXI Moskou Vlag van Rusland Rusland
2009 XXXII Sofia Vlag van Bulgarije Bulgarije
2010 XXXIII Zwolle Vlag van Nederland Nederland
2011 XXXIV Zwolle Vlag van Nederland Nederland
2012 XXXV Pécs Vlag van Hongarije Hongarije
2013 XXXVI Beauvais Vlag van Frankrijk Frankrijk
2014 XXXVII Amiens Vlag van Frankrijk Frankrijk
Jaar Goud Eerste Zilver Tweede Uitslag
1978 Vlag van Denemarken Gentofte BK Vlag van Bondsrepubliek Duitsland BV Mülheim 5–2
1979 Vlag van Denemarken Gentofte BK Vlag van Nederland BC Duinwijck 6–1
1980 Vlag van Engeland Wimbledon SBC Vlag van Denemarken Hvidovre BK 4–3
1981 Vlag van Denemarken Gentofte BK Vlag van Zweden BMK Aura Malmö 7–0
1982 Vlag van Denemarken Gentofte BK Vlag van Nederland BC Duinwijck 6–1
1983 Vlag van Denemarken Gentofte BK Vlag van Zweden BMK Aura Malmö 7–0
1984 Vlag van Zweden BMK Aura Malmö Vlag van Denemarken Gentofte BK 7–0
1985 Vlag van Denemarken Gentofte BK Vlag van Zweden BMK Aura Malmö 7–0
1986 Vlag van Denemarken Gentofte BK Vlag van Zweden BMK Aura Malmö 6–1
1987 Vlag van Denemarken Triton BK Aalborg Vlag van Zweden BMK Aura Malmö 4–3
1988 Vlag van Sovjet-Unie SAC Omsk Vlag van Denemarken BK Aalborg 4–3
1989 Vlag van Engeland Headingley BC Vlag van Zweden Göteborgs BK 4–3
1990 Vlag van Zweden Göteborgs BK Vlag van Nederland BC van Zundert-VELO 5–2
1991 Vlag van Zweden Stockholm Sparvagars GoIF Vlag van Engeland Headingley BC 5–2
1992 Vlag van Oostenrijk BC Feibra Linz Vlag van IJsland TBC Reykjavik 6–1
1993 Vlag van Denemarken Lillerod BK Vlag van Zweden Göteborgs BK 4–3
1994 Vlag van Denemarken Lillerod BK Vlag van Zweden Göteborgs BK 5–2
1995 Vlag van Denemarken Lillerod BK Vlag van Zweden Göteborgs BK 5–2
1996 Vlag van Denemarken Kastrup-Magleby BK Vlag van Rusland Technokhim Moskou 4–1
1997 Vlag van Denemarken Hvidovre BK Vlag van Rusland Technokhim Moskou 4–3
1998 Vlag van Denemarken Kastrup-Magleby BK Vlag van Rusland Technokhim Moskou 4–1
1999 Vlag van Duitsland BC Eintracht Südring Vlag van Nederland Sportschool van Zijderveld 5–1
2000 Vlag van Denemarken Kastrup-Magleby BK Vlag van Zweden Fyrisfjädern Uppsala 5–2
2001 Vlag van Denemarken Hvidovre BK Vlag van Zweden Fyrisfjädern Uppsala 4–3
2002 Vlag van Rusland Lokomotiv Rekord Moskou Vlag van Zweden Fyrisfjädern Uppsala 4–3
2003 Vlag van Rusland Lokomotiv Rekord Moskou Vlag van Zweden Fyrisfjädern Uppsala 4–1
2004 Vlag van Denemarken Greve Strands BK Vlag van Duitsland FC Langenfeld 4–1
2005 Vlag van Denemarken Kastrup-Magleby BK Vlag van Duitsland BC Beuel 4–1
20061 Vlag van Frankrijk IBMC Issy-les-Moulineaux Vlag van Oekraïne SC Meteor Dnjepropetrowsk
Vlag van Portugal Uniao Desportiva de Santana
2007 Vlag van Rusland NL Primorye Vladivostok Vlag van Nederland BC Amersfoort 4–2
2008 Vlag van Rusland NL Primorye Vladivostok Vlag van Rusland Favorit Ramenskoje 4–1
2009 Vlag van Rusland Favorit Ramenskoje Vlag van Frankrijk IBMC Issy-les-Moulineaux 4–2
2010 Vlag van Duitsland BC Saarbrücken Vlag van Rusland Favorit Ramenskoje 4–2
2011 Vlag van Nederland BC Duinwijck Vlag van Nederland Van Zundert Velo 4–2
2012 Vlag van Rusland NL Primorye Vladivostok Vlag van Denemarken Team Skælskør-Slagelse 4–2
2013 Vlag van Rusland NL Primorye Vladivostok Vlag van Denemarken Team Skælskør-Slagelse 4–1

1 De eerste winnaar van 2006, CB Rinconada, gebruikte een illegale speler in de finale. Na de schorsing werd de nummer twee als winnaar uitgeroepen en waren er voor het eerst twee clubs als tweede. Allebei de verliezende halvefinalisten werden als tweede aangewezen.

Meeste overwinningen per club

[bewerken | brontekst bewerken]
Club Aantal Titels
1. Vlag van Denemarken Gentofte BK 7 1978, 1979, 1981, 1982, 1983, 1985, 1986
2. Vlag van Denemarken Kastrup-Magleby BK 4 1996, 1998, 2000, 2005
Vlag van Rusland NL Primorye Vladivostok 4 2007, 2008, 2012, 2013
4. Vlag van Denemarken Lillerod BK 3 1993, 1994, 1995
5. Vlag van Rusland Lokomotiv Rekord Moskou 2 2002, 2003
Vlag van Denemarken Hvidovre BK 2 1997, 2001

Meeste overwinningen per land

[bewerken | brontekst bewerken]
Land Aantal
1. Vlag van Denemarken Denemarken 18
2. Vlag van Rusland Rusland 7
3. Vlag van Zweden Zweden 3
4. Vlag van Duitsland Duitsland 2
5. Vlag van Engeland Engeland 2