WDF Europe Cup

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Europees kampioenschap darten)

Het WDF Europe Cup (of Europees kampioenschap darten) is een dartstoernooi georganiseerd door de World Darts Federation. Het toernooi wordt om de twee jaar gehouden. De heren spelen drie onderdelen. Individueel, dubbels en teams. De vrouwen spelen twee onderdelen. Individueel, dubbels en sinds 2014 ook Teams. Elk land bestaat uit vier heren en twee vrouwen. Sinds 2014 uit vier vrouwen. In 2002 gooide Raymond van Barneveld de eerste 9-darter ooit op het Europees kampioenschap. Het gebeurde tijdens het Heren teams. Nederland speelde tegen Finland in de halve finale. Van Barneveld speelde tegen Marko Pusa en gooide de 9-darter.

Nederlands heren team en overall klassering[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Klassering Team
1976 Vlag van Engeland Londen 6e Arthur Russell, Terry Henny, Hans Bronsgeest, Evert van Zanten
1978 Vlag van Denemarken Kopenhagen 8e Peter Lee, Herman Jongman, Jilles Vermaat, Peter Smith
1980 Vlag van Wales Ebbw Vale 10e Robin Earp, Alan Morley, Leo de Oude, Jilles Vermaat
1982 Vlag van Engeland Southend 8e Ellis Elsevijf, Gerard van Dissel, Ruud Kleyweg, Malcolm Nolan
1984 Vlag van Nederland Den Haag 5e Ellis Elsevijf, Graeme Stoddart, Pieter Kessels, Rick Daniels
1986 Vlag van Finland Turku 12e Roland Scholten, Bert Vlaardingerbroek, Paul Hoogenboom, Wim van de Ven
1988 Vlag van Engeland Great Yarmouth 9e Bert Vlaardingerbroek, Jilles Vermaat, Ronald Wensveen, Raymond van Barneveld
1990 Vlag van Malta Verdala 9e Bert Vlaardingerbroek, Wiel Schreurs, Fred Peeper, Raymond van Barneveld
1992 Vlag van Finland Kerava 9e Bert Vlaardingerbroek, Paul Hoogenboom, Hans Zeelenberg, Raymond van Barneveld
1994 Vlag van Zweden Stockholm 4e Bert Vlaardingerbroek, Braulio Roncero, Raymond van Barneveld, Roland Scholten
1996 Vlag van Ierland Bundoran Zilver Braulio Roncero, Co Stompé, Raymond van Barneveld, Roland Scholten
1998 Vlag van Noorwegen Oslo 4e Co Stompé, Richard Rietveld, Raymond van Barneveld, Roland Scholten
2000 Vlag van Nederland Veldhoven Zilver Arjan Moen, Co Stompé, Frans Harmsen, Raymond van Barneveld
2002 Vlag van België Mechelen Brons Co Stompé, Albertino Essers, Vincent van der Voort, Raymond van Barneveld
2004 Vlag van Finland Tampere Zilver Raymond van Barneveld, Vincent van der Voort, Dick van Dijk, Mario Robbe
2006 Vlag van Ierland Ennis Goud Jelle Klaasen, Co Stompé, Vincent van der Voort, Niels de Ruiter
2008 Vlag van Denemarken Kopenhagen 6e Fabian Roosenbrand, Joey ten Berge, Daniel Brouwer, Willy van de Wiel
2010 Vlag van Turkije Antalya Zilver Willy van de Wiel, Joey ten Berge, Rick Hofstra, Cor Ernst
2012 Vlag van Turkije Antalya Goud Benito van de Pas, Christian Kist, Jan Dekker, Wesley Harms
2014 Vlag van Roemenië Boekarest 5e Remco van Eijden, Danny Noppert, Jeffrey de Graaf, Wesley Harms
2016 Vlag van Nederland Egmond aan Zee Goud Wesley Harms, Richard Veenstra, Jeffrey Sparidaans, Gino Vos
2018 Vlag van Hongarije Boedapest Zilver Richard Veenstra, Willem Mandigers, Martijn Kleermaker, Chris Landman
2020 niet gehouden vanwege de Coronapandemie
2022 Vlag van Spanje Gandia Zilver Danny van Trijp, Jelle Klaasen, Dennie Olde Kalter, Wesley Plaisier

Nederlands vrouwen team en overall klassering[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Klassering Team
1982 Vlag van Engeland Southend 7e Sylvia Gouthier, Valerie Maytum
1984 Vlag van Nederland Den Haag 7e Johanna Schipper, Valerie Maytum
1986 Vlag van Finland Turku Brons Valerie Maytum, Mia Mevissen
1988 Vlag van Engeland Great Yarmouth 10e Ingrid Hulman, Valerie Maytum
1990 Vlag van Malta Verdala 14e Anja Beekmans, Mia Mevissen
1992 Vlag van Finland Kerava 5e Francis Hoenselaar, Kitty van der Vliet
1994 Vlag van Zweden Stockholm Zilver Francis Hoenselaar, Valerie Maytum
1996 Vlag van Ierland Bundoran Zilver Francis Hoenselaar, Valerie Maytum
1998 Vlag van Noorwegen Oslo 5e Mieke de Boer, Valerie Maytum
2000 Vlag van Nederland Veldhoven Goud Francis Hoenselaar, Karin Krappen
2002 Vlag van België Mechelen Goud Francis Hoenselaar, Karin Krappen
2004 Vlag van Finland Tampere Zilver Francis Hoenselaar, Karin Krappen
2006 Vlag van Ierland Ennis 4e Francis Hoenselaar, Karin Krappen
2008 Vlag van Denemarken Kopenhagen 7e Sharon Prins, Carla Molema
2010 Vlag van Turkije Antalya Zilver Francis Hoenselaar, Karin Krappen
2012 Vlag van Turkije Antalya Goud Karin Krappen, Tamara Schuur
2014 Vlag van Roemenië Boekarest Zilver Sharon Prins, Aileen de Graaf, Anneke Kuijten, Tamara Schuur
2016 Vlag van Nederland Egmond aan Zee Zilver Sharon Prins, Aileen de Graaf, Anneke Kuijten, Anca Zijlstra
2018 Vlag van Hongarije Boedapest Zilver Sharon Prins, Anca Zijlstra, Femke Herms, Vanessa Zuidema
2020 niet gehouden vanwege de Coronapandemie
2022 Vlag van Spanje Gandia Zilver Anca Zijlstra, Lerena Rietbergen, Priscilla Steenbergen, Noa-Lynn van Leuven

Nine-dart finishes[bewerken | brontekst bewerken]

Speler Jaar Ronde Resultaat Tegenstander
Vlag van Nederland Raymond van Barneveld 2002 Halve finale (Teams) Gewonnen Vlag van Finland Marko Pusa

Europees kampioen WDF[bewerken | brontekst bewerken]

Heren overall[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Goud Zilver Brons
1976 Vlag van Engeland Londen Vlag van Engeland Engeland Vlag van Wales Wales Vlag van Schotland Schotland
1978 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Engeland Engeland Vlag van Schotland Schotland Vlag van Wales Wales
1980 Vlag van Wales Ebbw Vale Vlag van Engeland Engeland Vlag van Zweden Zweden Vlag van Schotland Schotland
1982 Vlag van Engeland Southend Vlag van Engeland Engeland Vlag van Zweden Zweden Vlag van Schotland Schotland
1984 Vlag van Nederland Den Haag Vlag van Engeland Engeland Vlag van Wales Wales Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland
1986 Vlag van Finland Turku Vlag van Engeland Engeland Vlag van Finland Finland Vlag van Schotland Schotland / Vlag van België België
1988 Vlag van Engeland Great Yarmouth Vlag van Engeland Engeland Vlag van Zweden Zweden Vlag van Schotland Schotland
1990 Vlag van Malta Verdala Vlag van Engeland Engeland Vlag van Wales Wales Vlag van Zweden Zweden
1992 Vlag van Finland Kerava Vlag van Engeland Engeland Vlag van Wales Wales Vlag van Finland Finland
1994 Vlag van Zweden Stockholm Vlag van Engeland Engeland Vlag van Wales Wales Vlag van Schotland Schotland
1996 Vlag van Ierland Bundoran Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland
1998 Vlag van Noorwegen Oslo Vlag van Wales Wales Vlag van Engeland Engeland Vlag van Schotland Schotland
2000 Vlag van Nederland Veldhoven Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland Vlag van Wales Wales
2002 Vlag van België Mechelen Vlag van Schotland Schotland Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland
2004 Vlag van Finland Tampere Vlag van Nederland Nederland Vlag van Engeland Engeland Vlag van Finland Finland
2006 Vlag van Ierland Ennis Vlag van Nederland Nederland Vlag van Schotland Schotland Vlag van Finland Finland
2008 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Denemarken Denemarken Vlag van Engeland Engeland Vlag van Schotland Schotland
2010 Vlag van Turkije Antalya Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland Vlag van België België
2012 Vlag van Turkije Antalya Vlag van Nederland Nederland Vlag van België België Vlag van Engeland Engeland
2014 Vlag van Roemenië Boekarest Vlag van Engeland Engeland Vlag van Wales Wales Vlag van Ierland Ierland
2016 Vlag van Nederland Egmond aan Zee Vlag van Nederland Nederland Vlag van Engeland Engeland Vlag van Zweden Zweden
2018 Vlag van Hongarije Boedapest Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland Vlag van Ierland Ierland
2020 niet gehouden vanwege de Coronapandemie
2022 Vlag van Spanje Gandia Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland Vlag van Wales Wales

Heren teams[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Winnaars Uitslag Tegenstanders
1976 Vlag van Engeland Londen Vlag van Wales Wales
Alan Evans
Phil Obbard
Terry James
Glyn Greenway
9 – 1 Vlag van Schotland Schotland
Eddie McArthur
Rab Smith
Harry Heenan
Joe Hunter
1978 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Schotland Schotland
Jocky Wilson
Rab Smith
George Nicoll
Eric MacLean
9 – 3 Vlag van Wales Wales
Leighton Rees
Alan Evans
Tony Ridler
John Assiratti
1980 Vlag van Wales Ebbw Vale Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
Tony Brown
Cliff Lazarenko
9 – 3 Vlag van Wales Wales
Ceri Morgan
Wayne Lock
Leighton Rees
Dyfri Jones
1982 Vlag van Engeland Southend Vlag van Engeland Engeland
Dave Whitcombe
Eric Bristow
Bobby George
Cliff Lazarenko
9 – 1 Vlag van Wales Wales
Dyfri Jones
Ceri Morgan
Peter Locke
Tony Ridler
1984 Vlag van Nederland Den Haag Vlag van Engeland Engeland
Dave Whitcombe
Eric Bristow
John Lowe
Cliff Lazarenko
9 – 7 Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland
Steve Brennan
Ray Farrell
David Keery
Fred McMullan
1986 Vlag van Finland Turku Vlag van Engeland Engeland
Dave Whitcombe
Eric Bristow
John Lowe
Cliff Lazarenko
9 – 3 Vlag van België België
Felix Smout
Frans Devooght
Willy Logie
Freddie Laebens
1988 Vlag van Engeland Great Yarmouth Vlag van Wales Wales
Chris Johns
Eric Burden
Geraint Wilson
Richie Burnett
9 – 7 Vlag van Schotland Schotland
Trevor Nurse
Jocky Wilson
Peter Masson
Peter MacDonald
1990 Vlag van Malta Verdala Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
Phil Taylor
John Lowe
Bob Anderson
9 – 1 Vlag van Zweden Zweden
Lars Erik Karlsson
Magnus Caris
Stefan Nagy
Ulf Liman
1992 Vlag van Finland Kerava Vlag van Engeland Engeland
John Lowe
Bob Anderson
Phil Taylor
Alan Warriner
9 – 3 Vlag van Wales Wales
Eric Burden
Peter Locke
Martin Phillips
Geoff Tucker
1994 Vlag van Zweden Stockholm Vlag van Engeland Engeland
Steve Beaton
Ronnie Baxter
Kevin Kenny
Martin Adams
9 – 7 Vlag van Wales Wales
Eric Burden
Sean Palfrey
Richie Burnett
Martin Phillips
1996 Vlag van Ierland Bundoran Vlag van Engeland Engeland
Steve Beaton
Ronnie Baxter
Martin Adams
Andy Fordham
9 – 5 Vlag van Wales Wales
Mark Salmon
Sean Palfrey
Eric Burden
Marshall James
1998 Vlag van Noorwegen Oslo Vlag van Engeland Engeland
Steve Beaton
Ronnie Baxter
Martin Adams
Andy Fordham
9 – 5 Vlag van België België
Tanguy Borra
Erik Clarys
Chris Van den Bergh
Luc Vriesacker
2000 Vlag van Nederland Veldhoven Vlag van Engeland Engeland
Martin Adams
Mervyn King
Kevin Painter
Ted Hankey
9 – 3 Vlag van Nederland Nederland
Raymond van Barneveld
Frans Harmsen
Arjan Moen
Co Stompé
2002 Vlag van België Mechelen Vlag van Schotland Schotland
Gary Anderson
Peter Johnstone
Mike Veitch
George Dalglish
9 – 8 Vlag van Nederland Nederland
Raymond van Barneveld
Co Stompé
Vincent van der Voort
Albertino Essers
2004 Vlag van Finland Tampere Vlag van Engeland Engeland
Martin Adams
Mervyn King
John Walton
Ted Hankey
9 – 7 Vlag van Schotland Schotland
Gary Anderson
Mike Veitch
Paul Hanvidge
Paul McGimpsey
2006 Vlag van Ierland Ennis Vlag van Nederland Nederland
Jelle Klaasen
Co Stompé
Vincent van der Voort
Niels de Ruiter
9 – 2 Vlag van Schotland Schotland
Paul Hanvidge
Mike Veitch
Paul McGimpsey
Gary Anderson
2008 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Denemarken Denemarken
Per Laursen
Stig Jørgensen
Preben Krabben
Frede Johansen
9 – 8 Vlag van Nederland Nederland
Fabian Roosenbrand
Joey ten Berge
Daniel Brouwer
Willy van de Wiel
2010 Vlag van Turkije Antalya Vlag van België België
Ronny Huybrechts
Kim Huybrechts
Kurt Van De Rijck
Geert De Vos
9 – 5 Vlag van Nederland Nederland
Willy van de Wiel
Joey ten Berge
Rick Hofstra
Cor Ernst
2012 Vlag van Turkije Antalya Vlag van Nederland Nederland
Christian Kist
Wesley Harms
Jan Dekker
Benito van de Pas
9 – 7 Vlag van Engeland Engeland
Martin Atkins
Tony O'Shea
Scott Waites
Martin Adams
2014 Vlag van Roemenië Boekarest Vlag van Wales Wales
Wayne Warren
Martin Phillips
Jonny Clayton
David Smith-Hayes
9 – 7 Vlag van Engeland Engeland
Scott Mitchell
James Wilson
Scott Waites
Glen Durrant
2016 Vlag van Nederland Egmond aan Zee Vlag van Engeland Engeland
Scott Mitchell
Glen Durrant
James Hurrell
Jamie Hughes
9 – 6 Vlag van Nederland Nederland
Richard Veenstra
Wesley Harms
Gino Vos
Jeffrey Sparidaans
2018 Vlag van Hongarije Boedapest Vlag van Zweden Zweden
Andreas Harrysson
Daniel Larsson
Edwin Torbjörnsson
Oskar Lukasiak
9 – 6 Vlag van Nederland Nederland
Richard Veenstra
Willem Mandigers
Martijn Kleermaker
Chris Landman
2020 niet gehouden vanwege de Coronapandemie
2022 Vlag van Spanje Gandia Vlag van Engeland Engeland
James Hurrell
Luke Littler
Joshua Richardson
Scott Williams
9 – 8 Vlag van Nederland Nederland
Dennie Olde Kalter
Jelle Klaasen
Wesley Plaisier
Danny van Trijp

Heren dubbels[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Winnaars Uitslag Tegenstanders
1976 Vlag van Engeland Londen Vlag van Engeland Engeland
Jack North
Bill Lennard
4 – 0 Vlag van Engeland Engeland
Phil Wakeman
Cyril Hayes
1978 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
4 – 0 Vlag van Engeland Engeland
Cliff Lazarenko
Doug McCarthy
1980 Vlag van Wales Ebbw Vale Vlag van Zweden Zweden
Björn Enqvist
Stefan Lord
4 – 2 Vlag van Schotland Schotland
Alistair Forrester
Rab Smith
1982 Vlag van Engeland Southend Vlag van Zweden Zweden
Björn Enqvist
Stefan Lord
4 – 1 Vlag van Schotland Schotland
Peter Masson
Jim McGuigan
1984 Vlag van Nederland Den Haag Vlag van Engeland Engeland
Cliff Lazarenko
Dave Whitcombe
4 – 3 Vlag van Wales Wales
Peter Locke
Malcolm Davies
1986 Vlag van Finland Turku Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
4 – 2 Vlag van Finland Finland
Tapani Uitos
Kexi Heinäharju
1988 Vlag van Engeland Great Yarmouth Vlag van Zweden Zweden
Stefan Lord
Lars Erik Karlsson
4 – 0 Vlag van Zweden Zweden
Magnus Caris
Andrée Bomander
1990 Vlag van Malta Verdala Vlag van Engeland Engeland
Bob Anderson
Phil Taylor
4 – 2 Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
1992 Vlag van Finland Kerava Vlag van Schotland Schotland
Ronnie Sharp
Jamie Harvey
4 – 3 Vlag van Finland Finland
Aulis Nissinen
Kexi Heinäharju
1994 Vlag van Zweden Stockholm Vlag van Wales Wales
Eric Burden
Martin Phillips
4 – 3 Vlag van Wales Wales
Richie Burnett
Sean Palfrey
1996 Vlag van Ierland Bundoran Vlag van Engeland Engeland
Martin Adams
Andy Fordham
4 – 2 Vlag van Nederland Nederland
Raymond van Barneveld
Braulio Roncero
1998 Vlag van Noorwegen Oslo Vlag van Wales Wales
Sean Palfrey
Martin Phillips
4 – 1 Vlag van Schotland Schotland
Peter Johnstone
Mike Veitch
2000 Vlag van Nederland Veldhoven Vlag van Nederland Nederland
Raymond van Barneveld
Co Stompé
4 – 3 Vlag van Engeland Engeland
Martin Adams
Mervyn King
2002 Vlag van België Mechelen Vlag van Engeland Engeland
Martin Adams
Mervyn King
4 – 0 Vlag van Schotland Schotland
Gary Anderson
Peter Johnstone
2004 Vlag van Finland Tampere Vlag van Nederland Nederland
Raymond van Barneveld
Vincent van der Voort
4 – 3 Vlag van Engeland Engeland
Martin Adams
Mervyn King
2006 Vlag van Ierland Ennis Vlag van Schotland Schotland
Paul Hanvidge
Paul McGimpsey
4 – 0 Vlag van Finland Finland
Marko Kantele
Jarkko Komula
2008 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Engeland Engeland
Martin Adams
John Walton
4 – 2 Vlag van Finland Finland
Marko Kantele
Jarkko Komula
2010 Vlag van Turkije Antalya Vlag van Engeland Engeland
Martin Adams
Scott Waites
6 – 4 Vlag van Engeland Engeland
Tony O'Shea
Darryl Fitton
2012 Vlag van Turkije Antalya Vlag van Nederland Nederland
Christian Kist
Jan Dekker
6 – 0 Vlag van Litouwen Litouwen
Arūnas Čiplys
Darius Labanauskas
2014 Vlag van Roemenië Boekarest Vlag van Engeland Engeland
Scott Waites
Scott Mitchell
6 – 5 Vlag van Engeland Engeland
Glen Durrant
James Wilson
2016 Vlag van Nederland Egmond aan Zee Vlag van Nederland Nederland
Wesley Harms
Richard Veenstra
6 – 2 Vlag van Schotland Schotland
Ross Montgomery
Alan Soutar
2018 Vlag van Hongarije Boedapest Vlag van Engeland Engeland
Scott Mitchell
Daniel Day
6 – 3 Vlag van Nederland Nederland
Martijn Kleermaker
Chris Landman
2020 niet gehouden vanwege de Coronapandemie
2022 Vlag van Spanje Gandia Vlag van Engeland Engeland
Joshua Richardson
Scott Williams
6 – 2 Vlag van Polen Polen
Sebastian Białecki
Dariusz Marciniak

Heren individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Winnaar Uitslag Tegenstander
1976 Vlag van Engeland Londen Vlag van Engeland Bill Lennard 4 – 0 Vlag van Engeland Cyril Hayes
1978 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Engeland John Lowe 4 – 1 Vlag van Schotland Jocky Wilson
1980 Vlag van Wales Ebbw Vale Vlag van Engeland Tony Brown 4 – 0 Vlag van Engeland Eric Bristow
1982 Vlag van Engeland Southend Vlag van Engeland Bobby George (74,40) 4 – 0 Vlag van Engeland Eric Bristow (69,00)
1984 Vlag van Nederland Den Haag Vlag van Engeland John Lowe 4 – 0 Vlag van Wales Leighton Rees
1986 Vlag van Finland Turku Vlag van Engeland John Lowe 4 – 2 Vlag van Engeland Cliff Lazarenko
1988 Vlag van Engeland Great Yarmouth Vlag van Engeland Mike Gregory 4 – 0 Vlag van Schotland Trevor Nurse
1990 Vlag van Malta Verdala Vlag van Engeland Phil Taylor 4 – 3 Vlag van Wales Eric Burden
1992 Vlag van Finland Kerava Vlag van Engeland Phil Taylor 4 – 2 Vlag van Engeland John Lowe
1994 Vlag van Zweden Stockholm Vlag van Engeland Steve Beaton 4 – 3 Vlag van Engeland Martin Adams
1996 Vlag van Ierland Bundoran Vlag van Engeland Martin Adams 4 – 3 Vlag van Nederland Roland Scholten
1998 Vlag van Noorwegen Oslo Vlag van Nederland Co Stompé 4 – 2 Vlag van Engeland Andy Fordham
2000 Vlag van Nederland Veldhoven Vlag van Noord-Ierland Mitchell Crooks 4 – 3 Vlag van Wales Ritchie Davies
2002 Vlag van België Mechelen Vlag van Schotland Peter Johnstone 4 – 2 Vlag van Engeland Mervyn King
2004 Vlag van Finland Tampere Vlag van Nederland Raymond van Barneveld 4 – 2 Vlag van Noorwegen Robert Wagner
2006 Vlag van Ierland Ennis Vlag van Wales Mark Webster 4 – 3 Vlag van Nederland Niels de Ruiter
2008 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Wales Mark Webster 4 – 0 Vlag van Noord-Ierland Daryl Gurney
2010 Vlag van Turkije Antalya Vlag van Wales Martin Phillips 7 – 3 Vlag van Nederland Willy van de Wiel
2012 Vlag van Turkije Antalya Vlag van Schotland Gary Stone 7 – 4 Vlag van Nederland Christian Kist
2014 Vlag van Roemenië Boekarest Vlag van Ierland David Concannon (93,15) 7 – 5 Vlag van Litouwen Darius Labanauskas (88,56)
2016 Vlag van Nederland Egmond aan Zee Vlag van Nederland Richard Veenstra 7 – 5 Vlag van Wales Jim Williams
2018 Vlag van Hongarije Boedapest Vlag van Ierland Martin Heneghan (79,72) 7 – 2 Vlag van Tsjechië Pavel Jirkal (76,79)
2020 niet gehouden vanwege de Coronapandemie
2022 Vlag van Spanje Gandia Vlag van Frankrijk Jacques Labre (96,56) 7 – 2 Vlag van Finland Teemu Harju (88,95)

Vrouwen overall[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Goud Zilver Brons
1982 Vlag van Engeland Southend Vlag van Wales Wales Vlag van Zweden Zweden Vlag van Schotland Schotland
1984 Vlag van Nederland Den Haag Vlag van Engeland Engeland Vlag van Finland Finland Vlag van Schotland Schotland / Vlag van Zweden Zweden
1986 Vlag van Finland Turku Vlag van Engeland Engeland Vlag van Zweden Zweden Vlag van Nederland Nederland
1988 Vlag van Engeland Great Yarmouth Vlag van Engeland Engeland Vlag van Wales Wales Vlag van Schotland Schotland
1990 Vlag van Malta Verdala Vlag van Engeland Engeland Vlag van België België Vlag van Wales Wales
1992 Vlag van Finland Kerava Vlag van Wales Wales Vlag van Duitsland Duitsland Vlag van Engeland Engeland
1994 Vlag van Zweden Stockholm Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland Vlag van Wales Wales
1996 Vlag van Ierland Bundoran Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland Vlag van Finland Finland
1998 Vlag van Noorwegen Oslo Vlag van Engeland Engeland Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland Vlag van Finland Finland
2000 Vlag van Nederland Veldhoven Vlag van Nederland Nederland Vlag van Engeland Engeland Vlag van Denemarken Denemarken
2002 Vlag van België Mechelen Vlag van Nederland Nederland Vlag van Engeland Engeland Vlag van Zweden Zweden
2004 Vlag van Finland Tampere Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland Vlag van Ierland Ierland
2006 Vlag van Ierland Ennis Vlag van Engeland Engeland Vlag van Schotland Schotland Vlag van Wales Wales
2008 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Schotland Schotland Vlag van Zweden Zweden Vlag van Wales Wales
2010 Vlag van Turkije Antalya Vlag van Wales Wales Vlag van Nederland Nederland Vlag van Engeland Engeland
2012 Vlag van Turkije Antalya Vlag van Nederland Nederland Vlag van Engeland Engeland Vlag van België België
2014 Vlag van Roemenië Boekarest Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland Vlag van Duitsland Duitsland
2016 Vlag van Nederland Egmond aan Zee Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland Vlag van Wales Wales
2018 Vlag van Hongarije Boedapest Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland Vlag van Wales Wales
2020 niet gehouden vanwege de Coronapandemie
2022 Vlag van Spanje Gandia Vlag van Engeland Engeland Vlag van Zweden Zweden Vlag van Nederland Nederland

Vrouwen teams[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Winnaars Uitslag Tegenstanders
2014 Vlag van Roemenië Boekarest Vlag van Engeland Engeland
Deta Hedman
Lorraine Winstanley
Trina Gulliver
Lisa Ashton
9 – 3 Vlag van Nederland Nederland
Sharon Prins
Aileen de Graaf
Anneke Kuijten
Tamara Schuur
2016 Vlag van Nederland Egmond aan Zee Vlag van Engeland Engeland
Deta Hedman
Lorraine Winstanley
Trina Gulliver
Fallon Sherrock
9 – 3 Vlag van Nederland Nederland
Sharon Prins
Aileen de Graaf
Anneke Kuijten
Anca Zijlstra
2018 Vlag van Hongarije Boedapest Vlag van Engeland Engeland
Maria O’Brien
Deta Hedman
Fallon Sherrock
Lorraine Winstanley
9 – 1 Vlag van Nederland Nederland
Sharon Prins
Anca Zijlstra
Femke Herms
Vanessa Zuidema
2020 niet gehouden vanwege de Coronapandemie
2022 Vlag van Spanje Gandia Vlag van Engeland Engeland
Claire Brookin
Beau Greaves
Deta Hedman
Lorraine Winstanley
9 – 1 Vlag van Nederland Nederland
Noa-Lynn van Leuven
Lerena Rietbergen
Priscilla Steenbergen
Anca Zijlstra

Vrouwen dubbels[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Winnaars Uitslag Tegenstanders
1982 Vlag van Engeland Southend Vlag van Zweden Zweden
Charlotte Eriksson
Carina Sahlberg
3 – 1 Vlag van Schotland Schotland
Cathie Gibson
Lynn MacKay
1984 Vlag van Nederland Den Haag Vlag van Engeland Engeland
Linda Batten
Sharon Kemp
3 – 0 Vlag van Finland Finland
Päivi Lönnroth
Sirpa Levänen
1986 Vlag van Finland Turku Vlag van Engeland Engeland
Jayne Kempster
Linda Batten
4 – 2 Vlag van Zweden Zweden
Maarit Fagerholm
Carina Sahlberg
1988 Vlag van Engeland Great Yarmouth Vlag van Wales Wales
Linda Rogers
Ann Thomas
4 – 1 Vlag van Schotland Schotland
Janette Youngson
Cathie Gibson
1990 Vlag van Malta Verdala Vlag van Engeland Engeland
Sharon Colclough
Sue Edwards
4 – 0 Vlag van België België
Vicky Pruim
Rita Lagace
1992 Vlag van Finland Kerava Vlag van Wales Wales
Sandra Greatbatch
Rhian Speed
4 – 2 Vlag van Engeland Engeland
Sue Edwards
Sharon Colclough
1994 Vlag van Zweden Stockholm Vlag van Engeland Engeland
Tammy Montgomery
Deta Hedman
4 – 2 Vlag van Nederland Nederland
Valerie Maytum
Francis Hoenselaar
1996 Vlag van Ierland Bundoran Vlag van Engeland Engeland
Deta Hedman
Mandy Solomons
4 – 0 Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland
Grace Crane
Denise Cassidy
1998 Vlag van Noorwegen Oslo Vlag van Engeland Engeland
Trina Gulliver
Mandy Solomons
4 – 2 Vlag van Zweden Zweden
Kristina Korpii
Linda Nilsson
2000 Vlag van Nederland Veldhoven Vlag van Nederland Nederland
Francis Hoenselaar
Karin Krappen
4 – 3 Vlag van Engeland Engeland
Trina Gulliver
Apylee Jones
2002 Vlag van België Mechelen Vlag van Nederland Nederland
Francis Hoenselaar
Karin Krappen
4 – 3 Vlag van Zweden Zweden
Carina Ekberg
Maud Jansson
2004 Vlag van Finland Tampere Vlag van Engeland Engeland
Trina Gulliver
Clare Bywaters
4 – 2 Vlag van Nederland Nederland
Francis Hoenselaar
Karin Krappen
2006 Vlag van Ierland Ennis Vlag van Engeland Engeland
Trina Gulliver
Clare Bywaters
4 – 3 Vlag van Schotland Schotland
Anne Kirk
Louise Hepburn
2008 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Zweden Zweden
Carina Ekberg
Gretel Glasö
4 – 1 Vlag van Wales Wales
Julie Gore
Jan Robbins
2010 Vlag van Turkije Antalya Vlag van Wales Wales
Julie Gore
Rhian Edwards
6 – 2 Vlag van Ierland Ierland
Angela De Ward
Caroline Breen
2012 Vlag van Turkije Antalya Vlag van Nederland Nederland
Karin Krappen
Tamara Schuur
6 – 3 Vlag van Wales Wales
Julie Gore
Rhian Edwards
2014 Vlag van Roemenië Boekarest Vlag van Duitsland Duitsland
Irina Armstrong
Anne Willkomm
6 – 5 Vlag van Nederland Nederland
Aileen de Graaf
Anneke Kuijten
2016 Vlag van Nederland Egmond aan Zee Vlag van Wales Wales
Rhian Edwards
Rhian Griffiths
6 – 5 Vlag van Engeland Engeland
Deta Hedman
Lorraine Winstanley
2018 Vlag van Hongarije Boedapest Vlag van Engeland Engeland
Deta Hedman
Maria O'Brien
6 – 5 Vlag van Engeland Engeland
Lorraine Winstanley
Fallon Sherrock
2020 niet gehouden vanwege de Coronapandemie
2022 Vlag van Spanje Gandia Vlag van Engeland Engeland
Deta Hedman
Beau Greaves
6 – 3 Vlag van Zweden Zweden
Vicky Pruim
Susianne Hägvall

Vrouwen individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Winnaar Uitslag Tegenstander
1982 Vlag van Engeland Southend Vlag van Wales Sandra Gibb (65,10) 3 – 1 Vlag van Wales Ann Marie Davies (60,90)
1984 Vlag van Nederland Den Haag Vlag van Engeland Linda Batten 3 – 1 Vlag van Engeland Sharon Kemp
1986 Vlag van Finland Turku Vlag van Engeland Jayne Kempster 4 – 0 Vlag van Zweden Maarit Fagerholm
1988 Vlag van Engeland Great Yarmouth Vlag van Engeland Sue Edwards 4 – 1 Vlag van Engeland Jayne Kempster
1990 Vlag van Malta Verdala Vlag van Engeland Sue Edwards 4 – 0 Vlag van België Vicky Pruim
1992 Vlag van Finland Kerava Vlag van Duitsland Heike Ernst 4 – 1 Vlag van Wales Sandra Greatbatch
1994 Vlag van Zweden Stockholm Vlag van Engeland Deta Hedman 4 – 2 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
1996 Vlag van Ierland Bundoran Vlag van Nederland Francis Hoenselaar 4 – 3 Vlag van Engeland Deta Hedman
1998 Vlag van Noorwegen Oslo Vlag van Noord-Ierland Denise Cassidy 4 – 1 Vlag van Engeland Mandy Solomons
2000 Vlag van Nederland Veldhoven Vlag van Engeland Trina Gulliver 4 – 0 Vlag van Denemarken Ann-Louise Andersen
2002 Vlag van België Mechelen Vlag van Engeland Clare Bywaters 4 – 2 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
2004 Vlag van Finland Tampere Vlag van Nederland Francis Hoenselaar 4 – 3 Vlag van Engeland Trina Gulliver
2006 Vlag van Ierland Ennis Vlag van Engeland Trina Gulliver 4 – 2 Vlag van Engeland Clare Bywaters
2008 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Schotland Louise Hepburn 4 – 0 Vlag van Engeland Lisa Ashton
2010 Vlag van Turkije Antalya Vlag van Nederland Francis Hoenselaar 7 – 5 Vlag van Wales Julie Gore
2012 Vlag van Turkije Antalya Vlag van België Patricia De Peuter 7 – 6 Vlag van Engeland Trina Gulliver
2014 Vlag van Roemenië Boekarest Vlag van Rusland Anastasia Dobromyslova (80,46) 7 – 5 Vlag van Engeland Deta Hedman (83,34)
2016 Vlag van Nederland Egmond aan Zee Vlag van Nederland Sharon Prins 7 – 3 Vlag van Engeland Fallon Sherrock
2018 Vlag van Hongarije Boedapest Vlag van Zwitserland Fiona Gaylor (67,79) 7 – 4 Vlag van Ierland Robyn Byrne (63,01)
2020 niet gehouden vanwege de Coronapandemie
2022 Vlag van Spanje Gandia Vlag van Engeland Beau Greaves (76,01) 7 – 4 Vlag van Spanje Almudena Fajardo (71,74)

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]