Europees kampioenschap handbal mannen 2000

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
EK handbal mannen 2000
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Kroatië Kroatië
Organisator EHF
Editie 4
Datum 2130 januari 2000
Teams 12 (van 1 confederatie)
Hallen (in 2 gaststeden)
Eindrangschikking
Winnaar Vlag van Zweden Zweden (3e titel)
Tweede plaats Vlag van Rusland Rusland
Derde plaats Vlag van Spanje Spanje
Vierde plaats Vlag van Frankrijk Frankrijk
Toernooistatistieken
Wedstrijden 38
Doelpunten 1.867  (49,13 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Oekraïne Oleg Velyky (46 goals)
Beste speler Vlag van Frankrijk Jackson Richardson
Navigatie
1998     2002
Portaal  Portaalicoon   Handbal

Het 4de Europees kampioenschap handbal mannen vond plaats van 21 tot 30 januari 2000 in Kroatië. Twaalf landenteams namen deel aan de strijd om de Europese titel. Titelverdediger Zweden wist de titel te prolongeren.

Gekwalificeerde teams[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Europees kampioenschap handbal mannen 2000 (kwalificatie) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Voorronde[bewerken | brontekst bewerken]

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

Land Wed W G V DV DT DS Ptn
Vlag van Frankrijk Frankrijk 5 4 1 0 127 110 +17 9
Vlag van Spanje Spanje 5 4 0 1 128 120 +8 8
Vlag van Kroatië Kroatië 5 3 1 1 122 114 +8 7
Vlag van Noorwegen Noorwegen 5 1 1 3 106 114 –8 3
Vlag van Duitsland Duitsland 5 0 2 3 110 119 –9 2
Vlag van Oekraïne Oekraïne 5 0 1 4 104 120 –16 1
Vlag van Spanje Spanje 27 – 22 Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Duitsland Duitsland 24 – 24 Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Frankrijk Frankrijk 24 – 21 Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Kroatië Kroatië 21 – 20 Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Noorwegen Noorwegen 21 – 25 Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Oekraïne Oekraïne 22 – 24 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Spanje Spanje 27 – 24 Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Duitsland Duitsland 19 – 25 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Kroatië Kroatië 27 – 23 Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Duitsland Duitsland 22 – 22 Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Frankrijk Frankrijk 28 – 22 Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Oekraïne Oekraïne 18 – 26 Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Noorwegen Noorwegen 19 – 16 Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Frankrijk Frankrijk 26 – 26 Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Spanje Spanje 27 – 25 Vlag van Duitsland Duitsland

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Land Wed W G V DV DT DS Ptn
Vlag van Zweden Zweden 5 5 0 0 143 115 +28 10
Vlag van Rusland Rusland 5 4 0 1 128 120 +8 8
Vlag van Slovenië Slovenië 5 2 0 3 129 131 –2 4
Vlag van Portugal Portugal 5 2 0 3 123 133 –10 4
Vlag van Denemarken Denemarken 5 2 0 3 126 134 –8 4
Vlag van IJsland IJsland 5 0 0 5 121 137 –16 0
Vlag van Rusland Rusland 27 – 26 Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Zweden Zweden 31 – 23 Vlag van IJsland IJsland
Vlag van Portugal Portugal 28 – 27 Vlag van Slovenië Slovenië
Vlag van Denemarken Denemarken 22 – 29 Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Slovenië Slovenië 23 – 27 Vlag van Rusland Rusland
Vlag van IJsland IJsland 25 – 28 Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Rusland Rusland 25 – 23 Vlag van IJsland IJsland
Vlag van Zweden Zweden 29 – 21 Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Denemarken Denemarken 24 – 28 Vlag van Slovenië Slovenië
Vlag van Zweden Zweden 26 – 24 Vlag van Slovenië Slovenië
Vlag van Portugal Portugal 20 – 24 Vlag van Rusland Rusland
Vlag van IJsland IJsland 24 – 26 Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Slovenië Slovenië 27 – 26 Vlag van IJsland IJsland
Vlag van Portugal Portugal 26 – 28 Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Rusland Rusland 25 – 28 Vlag van Zweden Zweden

Finaleronde[bewerken | brontekst bewerken]

Halve finales[bewerken | brontekst bewerken]

29 januari
15:00
Vlag van Rusland Rusland 30–23 Vlag van Frankrijk Frankrijk Dom Športova, Zagreb
Toeschouwers: 3.000
Scheidsrechters: Nachevski, Nachevski (MKD)
(16–10)

29 januari
17:30
Vlag van Zweden Zweden 23–21 Vlag van Spanje Spanje Dom Športova, Zagreb
Toeschouwers: 7.500
Scheidsrechters: Bülow, Lübker (GER)
(11–12)

11de/12de plaats[bewerken | brontekst bewerken]

29 januari
15:00
Vlag van Oekraïne Oekraïne 25–26 Vlag van IJsland IJsland Dvorana Mladosti, Rijeka
Toeschouwers: 200
Scheidsrechters: Pendic, Majstorovic (SRB)
(12–13)

9de/10de plaats[bewerken | brontekst bewerken]

29 januari
17:30
Vlag van Duitsland Duitsland 19–17 Vlag van Denemarken Denemarken Dvorana Mladosti, Rijeka
Toeschouwers: 350
Scheidsrechters: Klucso, Lekrinszki (HUN)
(8–10)

7de/8ste plaats[bewerken | brontekst bewerken]

29 januari
20:00
Vlag van Noorwegen Noorwegen 27–30 (n.V.) Vlag van Portugal Portugal Dvorana Mladosti, Rijeka
Toeschouwers: 100
Scheidsrechters: Hansson, Olsson (SWE)
(10–14)

Regulier: 23–23 Verlenging(en): 27–30

5de/6de plaats[bewerken | brontekst bewerken]

29 januari
21:00
Vlag van Kroatië Kroatië 24–25 Vlag van Slovenië Slovenië Dom Športova, Zagreb
Toeschouwers: 10.000
Scheidsrechters: Garcia, Moreno (FRA)
(12–12)

Troostfinale[bewerken | brontekst bewerken]

30 januari
15:00
Vlag van Spanje Spanje 24–23 Vlag van Frankrijk Frankrijk Dom Športova, Zagreb
Toeschouwers: 4.000
Scheidsrechters: Pendic, Majstorovic (SRB)
(13–12)

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

30 januari
17:30
Vlag van Rusland Rusland 31–32 (n.2V.) Vlag van Zweden Zweden Dom Športova, Zagreb
Toeschouwers: 7.500
Scheidsrechters: Migas, Bavas (GRE)
(15–9)

Regulier: 24–24 Verlenging(en): 27–27, 31–32

Eindrangschikking[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]