Europese kampioenschappen baanwielrennen 2014

Europese kampioenschappen baanwielrennen 2014
	Vélodrome Amédée Detraux (2014)
Gehouden in	Baie-Mahault; (Vélodrome Amédée Détraux)
Editie	5
Jaar	2014
Data	16 t/m 19 oktober
Sport	Baanwielrennen
Organisator	UCI
Evenementen	19
Navigatie
Portaal	Sport

De Europese kampioenschappen baanwielrennen 2014 waren de vijfde editie van de Europese kampioenschappen baanwielrennen die georganiseerd worden door de UCI. Ze werden van 16 t/m 19 oktober 2014 gehouden op de onoverdekte wielerbaan Vélodrome Amédée Détraux te Baie-Mahault in het Franse overzeese departement Guadeloupe. Er stonden negentien onderdelen op het programma.

Het feit dat de Europese kampioenschappen feitelijk in Noord-Amerika werden gehouden leidde bij enkele bonden tot zorgen over hogere kosten.^[1] Enkele dagen voor het begin van het kampioenschap de deden Duitse coaches hun beklag over het warme en vochtige weer op het Caribische eiland;^[2] verder zou de 333 meter lange betonnen wielerbaan te weinig op een standaard-velodroom lijken.^[2] De Franse wielrenner Grégory Baugé, die van Guadeloupse afkomst is,^[1] won goud op de sprint en zilver op de teamsprint.^[3]

De Nederlandse baanploeg won vier medailles, Elis Ligtlee en Shanne Braspennincx wonnen op de eerste dag een bronzen plak op de teamsprint.^[4]^[5] Ligtlee won haar tweede medaille door op de 500 meter tijdrit tweede te worden.^[3] Op de afsluitende zondag won Matthijs Büchli zilver op de keirin voor mannen terwijl Shanne Braspennincx de bronzen medaille bij de vrouwen won.^[6]^[7] Theo Bos, de oud-wereldkampioen die tijdens zijn carrière als wegwielrenner een tijdelijke overstap terug naar de baan maakte kon geen potten breken.^[4]^[5]^[8]

De Belgische ploeg won eveneens vier medailles, op de vrijdag werd Otto Vergaerde Europees kampioen op de scratch voor mannen en won Kelly Druyts zilver in de puntenkoers voor vrouwen.^[9] Op de afsluitende zondag werden nog twee zilveren medailles behaald, Kenny De Ketele werd samen met Otto Vergaerde tweede in de koppelkoers en Jolien D'Hoore werd tweede in het omnium.^[10]

Kalender[bewerken | brontekst bewerken]

Datum	Onderdeel
Donderdag 16 oktober	Teamsprint mannen Ploegenachtervolging mannen Scratch mannen Teamsprint vrouwen Ploegenachtervolging vrouwen Puntenkoers vrouwen
Vrijdag 17 oktober	Puntenkoers mannen Scratch vrouwen
Zaterdag 18 oktober	Tijdrit mannen Sprint mannen Achtervolging mannen Omnium mannen Tijdrit vrouwen Sprint vrouwen
Zondag 19 oktober	Keirin mannen Madison mannen Keirin vrouwen Achtervolging vrouwen Omnium vrouwen

Medaillewinnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel	1	2	3
Sprint	Grégory Baugé	Damian Zieliński	Robert Förstemann
Teamsprint	Duitsland Tobias Wächter Robert Förstemann Joachim Eilers	Frankrijk Grégory Baugé Michaël D'Almeida Kévin Sireau	Rusland Denis Dmitrjev Nikita Sjoersjin Pavel Jakoesjevski
Keirin	Joachim Eilers	Matthijs Büchli	Denis Dmitrjev
Tijdrit (1 kilometer)	Callum Skinner	Joachim Eilers	Quentin Lafargue
Omnium	Elia Viviani	Jonathan Dibben	Unai Elorriaga
Ploegenachtervolging	Verenigd Koninkrijk Jonathan Dibben Owain Doull Ed Clancy Andy Tennant	Duitsland Henning Bommel Kersten Thiele Nils Schomber Theo Reinhardt	Rusland Aleksej Koerbatov Ivan Kovaljov Jevgeni Kovaljov Aleksandr Serov
Achtervolging	Andy Tennant	Aleksandr Jevtoesjenko	Kersten Thiele
Puntenkoers	Benjamin Thomas	Liam Bertazzo	Henning Bommel
Scratch	Otto Vergaerde	Eloy Teruel	Ed Clancy
Koppelkoers	Oostenrijk Andreas Müller Andreas Graf	België Otto Vergaerde Kenny De Ketele	Frankrijk Morgan Kneisky Vivien Brisse

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel	1	2	3
Sprint	Anastasia Vojnova	Tania Calvo Barbero	Kristina Vogel
Teamsprint	Rusland Elena Brejniva Anastasia Vojnova	Duitsland Kristina Vogel Miriam Welte	Nederland Elis Ligtlee Shanne Braspennincx
Keirin	Kristina Vogel	Elena Brejniva	Shanne Braspennincx
Tijdrit (500 meter)	Anastasia Vojnova	Elis Ligtlee	Miriam Welte
Omnium	Laura Trott	Jolien D'Hoore	Anna Knauer
Ploegenachtervolging	Verenigd Koninkrijk Laura Trott Katie Archibald Ciara Horne Elinor Barker	Rusland Tamara Balabolina Evgenia Romanyuta Irina Molicheva Aleksandra Goncharova	Italië Simona Frapporti Beatrice Bartelloni Tatiana Guderzo Silvia Valsecchi
Achtervolging	Katie Archibald	Mieke Kröger	Vilija Sereikaite
Puntenkoers	Eugenia Bujak	Kelly Druyts	Elena Cecchini
Scratch	Evgenia Romanyuta	Laurie Berthon	Elena Cecchini

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

Totaal		19	19	19	57
Plaats	Land	1 Goud	1 Zilver	1 Brons	Totaal
1	Verenigd Koninkrijk	6	1	1	8
2	Rusland	4	3	3	10
3	Duitsland	3	4	6	13
4	Frankrijk	2	2	2	6
5	België	1	3	0	4
6	Italië	1	1	3	5
7	Polen	1	1	0	2
8	Oostenrijk	1	0	0	1
9	Nederland	0	2	2	4
10	Spanje	0	2	1	3
11	Litouwen	0	0	1	1

■ Gastland

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

(en) 2014 UEC Track Elite European Championships - Baie-Mahault (Guadeloupe - France): competition programme and rules UEC
(en) 2014 UEC Elite European Track Championships Baie-Mahault (Guadeloupe-France), 15-19 October 2014 Entry list (startlijst mannen) UEC.ch
(en) 2014 UEC Elite European Track Championships Baie-Mahault (Guadeloupe-France), 15-19 October 2014 Entry list (startlijst vrouwen) UEC.ch
(en) 2014 UEC Elite European Track Championships, Baie-Mahault (Guadeloupe-Fra), Results UEC.ch
(en) MEDAL STANDING UEC.ch

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b Edward Swier, Exotisch EK jaagt wielerbonden op kosten. Sport & Strategie (14 augustus 2014). Gearchiveerd op 4 maart 2016. Geraadpleegd op 27 oktober 2014.
↑ ^a ^b Duitsers balen van Caribisch EK. NOS.nl (13 oktober 2014). Geraadpleegd op 27 oktober 2014.
↑ ^a ^b Ligtlee pakt EK-zilver op tijdrit. Algemeen Dagblad (19 oktober 2014). Geraadpleegd op 27 oktober 2014.
↑ ^a ^b Brons baanrensters op teamsprint. NOS.nl (17 oktober 2014). Geraadpleegd op 27 oktober 2014.
↑ ^a ^b Brons voor Ligtlee en Braspennincx bij EK. Algemeen Dagblad (17 oktober 2014). Geraadpleegd op 27 oktober 2014.
↑ Büchli wint EK-zilver op de keirin. NOS.nl (20 oktober 2014). Gearchiveerd op 28 oktober 2014. Geraadpleegd op 27 oktober 2014.
↑ Matthijs Büchli wint zilver op keirin. Algemeen Dagblad (20 oktober 2014). Geraadpleegd op 27 oktober 2014.
↑ Bos: overstap naar baan is tijdelijk. NOS.nl (2 oktober 2014). Gearchiveerd op 27 oktober 2014. Geraadpleegd op 27 oktober 2014.
↑ Vergaerde wint scratch, Druyts pakt zilver in puntenkoers. Het Laatste Nieuws (17 oktober 2014). Geraadpleegd op 27 oktober 2014.
↑ België verovert twee keer zilver op slotdag EK piste. Het Laatste Nieuws (20 oktober 2014). Geraadpleegd op 27 oktober 2014.

[Strategie-1] Edward Swier, Exotisch EK jaagt wielerbonden op kosten. Sport & Strategie (14 augustus 2014). Gearchiveerd op 4 maart 2016. Geraadpleegd op 27 oktober 2014.

[Duitsers_balen-2] Duitsers balen van Caribisch EK. NOS.nl (13 oktober 2014). Geraadpleegd op 27 oktober 2014.

[Ligtlee_zilver-3] Ligtlee pakt EK-zilver op tijdrit. Algemeen Dagblad (19 oktober 2014). Geraadpleegd op 27 oktober 2014.

[Vrijdag_NOS-4] Brons baanrensters op teamsprint. NOS.nl (17 oktober 2014). Geraadpleegd op 27 oktober 2014.

[Vrijdag_AD-5] Brons voor Ligtlee en Braspennincx bij EK. Algemeen Dagblad (17 oktober 2014). Geraadpleegd op 27 oktober 2014.

[6] Büchli wint EK-zilver op de keirin. NOS.nl (20 oktober 2014). Gearchiveerd op 28 oktober 2014. Geraadpleegd op 27 oktober 2014.

[7] Matthijs Büchli wint zilver op keirin. Algemeen Dagblad (20 oktober 2014). Geraadpleegd op 27 oktober 2014.

[8] Bos: overstap naar baan is tijdelijk. NOS.nl (2 oktober 2014). Gearchiveerd op 27 oktober 2014. Geraadpleegd op 27 oktober 2014.

[9] Vergaerde wint scratch, Druyts pakt zilver in puntenkoers. Het Laatste Nieuws (17 oktober 2014). Geraadpleegd op 27 oktober 2014.

[10] België verovert twee keer zilver op slotdag EK piste. Het Laatste Nieuws (20 oktober 2014). Geraadpleegd op 27 oktober 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]