Naar inhoud springen

FC Bayern München

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
FC Bayern München
KampioenssterKampioenssterKampioenssterKampioenssterKampioensster
FC Bayern München
Naam Fußball-Club Bayern München e. V.
Bijnaam Die Bayern
Der Rekordmeister
FC Hollywood
Opgericht 27 februari 1900
Plaats München
Stadion Allianz Arena
Capaciteit 74.024
Aantal leden 360.000 (1 juli 2024)
Voorzitter Vlag van Duitsland Herbert Hainer
Eigenaar Vlag van Duitsland FC Bayern München e.V. (75%)
Vlag van Duitsland adidas AG (8,33%)
Vlag van Duitsland AUDI AG (8,33%)
Vlag van Duitsland Allianz SE (8,33%)
Algemeen directeur Vlag van Duitsland Jan-Christian Dreesen
Sportief directeur Vlag van Duitsland Christoph Freund
Technisch directeur Vlag van Duitsland Max Eberl
Trainer Vlag van België Vincent Kompany
(Hoofd)sponsor Vlag van Duitsland Telekom
Kledingmerk Vlag van Duitsland Adidas
Competitie Vlag van Duitsland Bundesliga
Website Officiële website
Thuis
Uit
Geldig voor 2024/25
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Fußball-Club Bayern München e. V.,[1] kortweg FC Bayern München, Bayern München of FC Bayern, is een Duitse voetbalclub uit München, uitkomend in de Bundesliga en opgericht in 1900. De thuishaven was van 1925 tot 1972 het Grünwalder Stadion, tot de zomer van 2005 het Olympiastadion, en sindsdien de Allianz Arena.

FC Bayern München is de bekendste en succesvolste club van Duitsland en behoort tot de Europese en wereldtop. FC Bayern slaagde er als een van de weinige Europese topclubs in om samen met Manchester United FC, AFC Ajax, Juventus FC en Chelsea FC, alle drie de UEFA-hoofdcompetities (Europacup I / UEFA Champions League, Europacup II en UEFA Cup / UEFA Europa League) te winnen. Opvallend is dat de opkomst van deze vereniging, tot circa 1965 kleiner dan stadgenoot TSV 1860 München, gelijk opliep met de opkomst van Franz Beckenbauer.

Geschiedenis tot aan WOII

[bewerken | brontekst bewerken]
FC Nürnberg tegen Bayern München in 1901

Op 27 februari 1900 vond een algemene vergadering plaats van sportclub MTV München in de herberg Bäckerhöfl. De verdere ontwikkeling van het voetbal stond op het programma en er werd besloten om zich niet aan te sluiten bij de Zuid-Duitse voetbalbond. Dit zorgde voor onenigheid bij enkele leden en om 21.30 uur stapten elf mannen op en gingen naar het restaurant Gisela, waar ze nog diezelfde avond FC Bayern München uit de grond stampten. De clubkleuren werden blauw-wit en leden moesten een Goldmark-lidgeld betalen. De club ging op de Schyrenplatz spelen en in maart werd de eerste wedstrijd gespeeld tegen 1. Münchner FC 1896 dat met 5-2 de boot inging tegen de kersverse club. Snel sloten zich andere spelers bij de club aan, onder wie ook drie spelers van TSV 1860 München. De club nam al snel een nieuw terrein in beslag aan de Clemensstraße. Bayern schreef zich in voor de Zuid-Duitse eindronde, maar gaf verstek in de wedstrijd tegen Karlsruher FV. De eerste wedstrijd tegen TV 1860, de eerste in een reeks van vele geladen derby's, vond plaats in 1902 en werd gewonnen met 3-0. De club drong ook aan op een stadscompetitie die er in 1902 kwam samen met MTV, 1. FC en Bavaria 1899. In 1902/03 trad de club wel aan in de eindronde en versloeg stadsrivaal Bavaria met 8-3 en ging dan in de kwartfinale de boot in tegen Stuttgarter Kickers met 4-1. Vanaf 1903 ging de club in de Opper-Beierse competitie (later Zuid-Beierse competitie) spelen. De club werd meteen kampioen en botste in de eindronde opnieuw op de Kickers. De club verlengde de titel maar in het seizoen 1904/05 verloor de club alle drie de groepswedstrijden. Het volgende seizoen won MTV München alle wedstrijden en werd voor Bayern kampioen. In 1906 sloot de club zich bij Münchener Sport-Club aan, maar bleef wel een zekere vorm van zelfstandigheid behouden en trad aan als F.A. Bayern im Münchner SC (F.A. = Fußballabteilung). In 1906/07 eindigden beide clubs gelijk, maar MTV kreeg de titel toegewezen. Het jaar erop won de club wel weer de titel, maar moest het in de Zuid-Duitse eindronde afleggen van 1. FC Nürnberg. Vanaf 1909 speelde de club in de Ostkreisliga. De club werd groepswinnaar en won daarna ook de finalegroep waardoor ze zich voor de laatste fase van de eindronde plaatsten. Hier moesten ze echter genoegen nemen met een tweede plaats achter Karlsruher FV. Dit scenario herhaalde zich het volgende seizoen. In 1911/12 eindigde de club gedeeld eerste met SpVgg Fürth, maar had een slechter doelsaldo. De volgende jaren eindigde de club in de subtop en maakte pas in 1916/17 opnieuw kans op de titel, die ze opnieuw aan Fürth moesten laten. Het jaar erop was Nürnberg te sterk.

Na de Eerste Wereldoorlog kwam er in 1919 opnieuw een reguliere competitie in Zuid-Beieren. De club trad uit de samenwerking met Münchener SC en fuseerde met TV Jahn tot TuSpv Bayern. William Townley werd net als voor de oorlog trainer, hiermee zette de club de traditie voort om Engelse trainers aan te trekken, er waren al drie andere Engelse trainers bij de club geweest. De club werd meteen kampioen en plaatste zich voor de eindronde, waar ze in de groepsfase tweede werden achter Freiburger FC. Vanaf 1921 werd de Zuid-Beierse competitie onderdeel van de Beierse competitie. In 1922/23 werd de club groepswinnaar, maar verloor de finale van de Noord-Beierse club SpVgg Fürth. Het volgende seizoen werden beide reeksen samengevoegd en de eerste twee jaar moest Bayern Fürth en Nürnberg laten voorgaan. In 1924 besloot de Deutsche Turnerschaft dat turnclubs en balsportclubs van elkaar gescheiden moesten worden en Bayern splitste van TV Jahn en werd weer zelfstandig. Het eerste grote succes kwam onder het voorzitterschap van Kurt Landauer. Met de Schotse hoofdtrainer James McPherson in 1925/26 greep Bayern de titel en plaatste zich voor de Zuid-Duitse eindronde, waar Fürth als bekerwinnaar ook voor geplaatst was. In de groepsfase streden Bayern en Fürth om de eerste plaats, in de beslissende wedstrijd die live op de radio te horen was won Bayern met 4-3 en werd voor het eerst Zuid-Duits kampioen. Hierdoor plaatste de club zich ook voor de eindronde om de landstitel, waar ze meteen verslagen werden door SV Fortuna 02 Leipzig. Het volgende jaar eindigde de club teleurstellend vijfde, maar hierna werd de Zuid-Beierse competitie heringevoerd waardoor de concurrentie minder groot werd. Bayern werd meteen kampioen en slaagde er ook in om op opnieuw de Zuid-Duitse titel te veroveren. In de nationale eindronde versloeg Bayern FC Wacker Halle met 3-0, SpVgg Sülz 07 met 5-2 en verloor dan in het Duisburgse Wedaustadion met zware 8-2 cijfers van Hamburger SV. Ondanks dit pak slaag was dit de beste prestatie van de club tot dan toe. De Zuid-Beierse titel werd verlengd, maar in de eindronde werd de club slechts tweede, al gaf dit nog wel recht op deelname aan de nationale eindronde. Na een overwinning op Dresdner SC met 3-0 verloor de club met 4-3 van Breslauer SC 08. De volgende twee seizoenen won Bayern telkens de titel, maar werd in de eindronde dan derde zodat ze uitgeschakeld waren.

In 1931/32 maakt de club voor het eerst echt furore. In het Zuid-Duitse kampioenschap verloor de club in de finale van Eintracht Frankfurt maar kwalificeerde zich evenzeer voor het nationaal kampioenschap. De club versloeg Berliner SC Minerva 93 met 4-2, PSV Chemnitz met 2-3 en 1. FC Nürnberg met 2-0. De finale was een heruitgave van de Zuid-Duitse finale tegen Frankfurt, maar deze keer was het München dat aan het langste eind trok en met 2-0 zijn eerste in een rij van vele titels binnen haalde, al zou de tweede titel lang op zich laten wachten. De club kon geen verlengstuk breien aan zijn succes en plaatste zich niet eens voor de eindronde om de titel te verdedigen.

Nadat Hitler aan de macht kwam in Duitsland kwam er een abrupt einde aan de ontwikkeling van de club. Voorzitter Landauer en trainer Richard Dombi (bijnaam: geboren als Richard Kahn) die allebei joods waren, vluchtten naar Zwitserland (Landauer vluchtte na twee maanden in concentratiekamp Dachau naar Genève; Dombi ging later naar Feijenoord en werd daar 'De Wonderdokter') en vele anderen van de club zagen zich daar ook toe gedwongen. De competitie werd geherstructureerd en de club ging in de Gauliga Bayern spelen, een equivalent van de vroegere Beierse competitie. Na een paar jaar in de subtop verzeilde de club in de middenmoot. Pas toen de Gauliga om oorlogsredenen weer in twee reeksen opgesplitst werd kon de club nog eens een titel winnen in 1943/44. In de eindronde verloor de club meteen van VfR Mannheim. Het volgende seizoen werd de competitie nog verder opgedeeld en werd de club ook kampioen, maar niet alle competities werden dat jaar beëindigd en er volgde geen nationale eindronde meer.

Na de Tweede Wereldoorlog werd de Gauliga afgeschaft en kwamen er vijf nieuwe competities die als hoogste klasse fungeerden, Bayern belandde in de Oberliga Süd. Na drie seizoenen werd de vierde plaats bereikt, een jaar later zelfs de derde plaats. Daarna belandde de club in de middenmoot tot degradatie volgde in 1955. Na één seizoen keerde Bayern echter terug en won de DFB Pokal in de finale van Fortuna Düsseldorf. Ook in de competitie ging het beter en beter en de laatste twee seizoenen van de Oberliga sloot de club met een derde plaats af. Eind jaren 50 kreeg de club wel financiële problemen en stond op de rand van een faillissement.

In seizoen 1962/63 mocht de club voor het eerst proeven van Europees voetbal in de Jaarbeursstedenbeker. Nadat eerst Basel XI verslagen werd vernederde het Drumcondra FC met 6-0. In de kwartfinale riep het Joegoslavische Dinamo Zagreb echter een halt toe aan de club.

Een postzegel naar aanleiding van het landskampioenschap in 1997

In 1963 werd de Bundesliga opgericht. FC Bayern eindigde derde in het voorgaande seizoen van de Oberliga, maar omdat stadsrivaal TSV 1860 München kampioen geworden was en de bond geen twee clubs uit dezelfde stad in de Bundesliga wilde hebben moest FC Bayern starten in de Regionalliga, toen nog de tweede klasse. Pas na twee seizoenen promoveerde de club naar de Bundesliga, waar FC Bayern nooit meer zou weg gaan.

In het eerste seizoen in de Bundesliga werd FC Bayern derde en won de Duitse beker waardoor de club Europees voetbal mocht spelen. Rapid Wien was de enige club die dat seizoen van Bayern kon winnen, dat was in de kwartfinale, in de terugwedstrijd won Bayern en won later ook tegen Rangers FC de Europacup II. Het volgende seizoen werd de beker opnieuw gewonnen en in de Europacup werd de halve finale bereikt waarin AC Milan een maatje te groot was. Onder de leiding van Branko Zebec werd Bayern in 1969 voor de tweede maal landskampioen en won opnieuw de beker waardoor de club de eerste dubbel van de Bundesliga won. In de competitie behaalde Bayern München tussen 1965/66 en 1969/70 successievelijk als doelsaldo: +33, +15, +10, +30, +51.

In 1970 werd Udo Lattek trainer. In zijn eerste seizoen 1970/71 leidde hij Bayern München naar een nieuwe bekerwinst en een 2e plaats in de competitie (doelsaldo +38) en het jaar erna naar de derde landstitel. De beslissende wedstrijd tijdens seizoen 1971/72 tegen Schalke 04 was de eerste wedstrijd in het gloednieuwe Olympiastadion en de eerste live-wedstrijd op televisie van de Bundesliga. Bayern gaf Schalke 04 een veeg uit de pan en won met 5-1 en won zo de titel. Er werden ook enkele records gevestigd waaronder het hoogste aantal punten en het meeste aantal goals (101; doelsaldo +63 (101-38)). Ook de volgende twee titels werden behaald, in 1972/73 evenzeer superieur met een doelsaldo-record van +64 (93-29), in 1973/74 iets moeizamer (+42 (95-53)). Het hoogtepunt kwam er in 1974 toen de club voor het eerst de Europacup I won in de finale van Atlético Madrid met 4-0. Het volgende seizoen 1974/75 in de competitie was dramatisch slecht (doelsaldo -6, 10de plaats in de 18 clubs tellende Bundesliga) maar Bayern won wél de Europese titel (EuropaCup 1), dit keer werd Leeds United in de finale verslagen. Ook in het seizoen 1975/1976 trok de club voor de derde achtereenvolgende maal aan het langste eind, ditmaal in de eindstrijd tegen AS Saint-Étienne, maar in de competitie waren 5 zeer magere seizoenen aangebroken (1974/75-1978/79, successievelijke doelsaldo -6, +22, +9, -2, +23). In 1977 versloeg Dynamo Kiev de club in de kwartfinale van het EuropaCup I-toernooi en doorbrak daarmee de Europese hegemonie van Bayern. In 1976 won de club ook nog eens de Intercontinentale beker tegen het Braziliaanse Cruzeiro Belo Horizonte.

Begin jaren tachtig doken financiële problemen op, de titel werd wel nog tweemaal op rij gewonnen in 1979/80 en 1980/81 (doelsaldo +51, +48) met onder anderen Karl-Heinz Rummenigge in de gelederen, en ook werden toen twee halve finales in de EuropaCup-toernooien bereikt, maar daarna kwamen twee seizoenen zonder een trofee (1981/82 en 1982/83, doelsaldo +21, +41). Nadat ex-trainer Udo Lattek per 1 juli 1983 terugkeerde won FC Bayern de DFB Pokal in 1984 en won dan vijf landstitels in zes achtereenvolgende seizoenen, met een gemiddeld doelsaldo van +41 per seizoen (1984/85-1989/90). In de Europese wedstrijden werd in de seizoenen 1981/1982 en 1986/1987 de eindmeet behaald maar daarin waren Aston Villa FC en FC Porto te sterk. Na de titel in 1990 ging het slechter met de club en in het seizoen 1991/92 - een jaargang waarin de club drie trainers versleet, onder wie Sören Lerby en Jupp Heynckes, die later als enige op drie ambtstermijnen als coach van Bayern zou mogen bogen - eindigde Bayern slechts vijf punten boven een degradatieplaats.

Onder leiding van Erich Ribbeck ging Bayern roemloos uit de UEFA Cup tegen Norwich City; een zwarte bladzijde. Het succes keerde terug toen Franz Beckenbauer trainer werd in de tweede helft van seizoen 1993/94 toen opnieuw de titel behaald werd. Daarna werd hij als voorzitter van de club aangesteld maar zijn trainer-opvolgers behaalden niet de gehoopte resultaten. De spelers van FC Bayern verschenen vaker in de roddelblaadjes dan in de sportmagazines waardoor de club de bijnaam FC Hollywood kreeg. Beckenbauer keerde terug als trainer en won de UEFA Cup in 1996 ten koste van Girondins de Bordeaux.

Van 1998 tot 2004 was Ottmar Hitzfeld trainer en hij werd de meest succesvolle in de geschiedenis van de club. In zijn eerste seizoen werd FC Bayern kampioen. In 1999 verloor de club de finale van de Champions League van Manchester United FC met 2-1, maar kon twee jaar later wél de titel winnen tegen Valencia CF. Dat jaar werd ook voor de derde keer op rij de landstitel gewonnen en voor de tweede maal de intercontinentale beker. Na een trofeeloos 2002 won Bayern opnieuw de dubbel in 2003. De heerschappij van Hitzfeld eindigde in 2004 toen de club niet de titel haalde en in de beker door tweedeklasser Alemannia Aachen uitgeschakeld werd.

Voor de start van seizoen 2005/06 verhuisde FC Bayern van het Olympiastadion naar de nieuwe Allianz Arena die de club deelt met TSV 1860. In de zomer van 2006 verkocht TSV 1860 de aandelen van de Allianz Arena aan Bayern door een financiële crisis. Bayern is sindsdien alleen eigenaar maar beide clubs hopen dat TSV de aandelen terug kan kopen.

In januari 2007 keerde Ottmar Hitzfeld terug als trainer nadat de resultaten wat tegen vielen. Hitzfeld kon het tij niet keren en Bayern kon zich niet echt mengen in de titelstrijd en moest deze overlaten aan Schalke 04, Werder Bremen en VfB Stuttgart.

Na het teleurstellende seizoen deed de Zuid-Duitse club een aantal nieuwe aankopen, waaronder Luca Toni van Fiorentina, Franck Ribéry van Olympique Marseille en Miroslav Klose van Werder Bremen. Dit pakte erg goed uit want Bayern pakte de Duitse beker, bereikte de halve finale van de UEFA-cup en pakte op de 31ste speeldag voor de 21ste keer het Duitse kampioenschap.

Voor het seizoen 2009/10 werd Louis van Gaal aangesteld als trainer. Hij volgde de ontslagen Jürgen Klinsmann op die vervangen werd door interim-trainer Jupp Heynckes. Voor zijn komst was er al geïnvesteerd in nieuwe aankopen, zoals Ivica Olić en Mario Gómez, na zijn komst werden Braafheid en Pranjić aangetrokken. Na een matig begin van Bayern in de Duitse competitie werd ook nog Arjen Robben, die van Real Madrid voor €25 miljoen werd overgenomen, toegevoegd aan de selectie. Dat bleek een gouden aankoop want mede onder zijn impulsen begon FC Bayern langzaam steeds beter te draaien in de Duitse competitie, maar ook in de Duitse beker en de Champions League. Na een spannende strijd met Schalke 04 won Bayern het Duitse kampioenschap voor de 22ste keer en won het voor de 15de keer de Duitse Beker, het won de finale van Werder Bremen. Het stond bovendien in de finale van de Champions League, maar die werd met 2-0 van Inter verloren.

Nog in de heenronde van het seizoen 2010-2011 kreeg Louis van Gaal van de clubleiding, ondanks een niet geheel naar wens verlopen start in de Bundesliga, een contractverlenging tot 2012. Vervolgens kwamen het bestuur en Van Gaal echter al vroeg in 2011 overeen, de samenwerking al medio 2011 stop te zetten. Op zaterdag 9 april 2011, nadat FC Bayern Europees en in de DFB-Pokal al was uitgeschakeld door respectievelijk Internazionale en Schalke 04 en de recordkampioen opnieuw naar de vierde plaats in de Bundesliga was afgezakt, deelde Ulli Hoeness mee dat Van Gaal met onmiddellijke ingang aan de deur werd gezet. Hoeness nam Van Gaal in het bijzonder kwalijk dat hij Thomas Kraft boven Hans-Jörg Butt in doel had verkozen (Kraft speelde een ongelukkige rol bij tegendoelpunten van Bayern in de competitiewedstrijden bij Hannover en Nürnberg in de terugronde van de Bundesliga 2010-2011.) Ook zou er onder de Nederlandse oefenmeester "nooit plezier in de groep" geheerst hebben en zou de bewering dat de spelersgroep achter Van Gaal stond "ein Märchen" geweest zijn.

Volgens Karl-Heinz Rummenigge nam Van Gaal het ontslag professioneel en zonder emotie- of woede-uitbarsting op. Op zondag 10 april 2011 nam Andries Jonker het roer over aan de Säbener Strasse, nadat Van Gaal hem expliciet had toevertrouwd daar geen bezwaar tegen te koesteren en dat de relatie tussen hen twee niet zou verslechteren. Voor het seizoen 2011/12 werd een oude bekende aangesteld als nieuwe eindverantwoordelijke. Na twee eerdere periodes in Beieren werd Heynckes opnieuw hoofdtrainer. Heynckes vierde op zaterdag 6 april met Bayern de 23e titel uit de clubgeschiedenis na een 1-0 zege bij Eintracht Frankfurt. Met nog zes duels te spelen was de club niet meer te achterhalen voor de concurrentie. Het betekende de zevende keer op rij dat Bayern buiten het eigen stadion kampioen werd. Nooit eerder eiste een ploeg zo vroeg in het seizoen de titel voor zich op in de Bundesliga.

Maar een jaar later deed Bayern nog beter. De club uit München werd op 25 maart 2014 voor de 24ste keer landskampioen. Het team van coach Josep Guardiola won 25 keer in 27 wedstrijden en verzamelde zo, met nog elf speeldagen te gaan, 77 punten. In de titelwedstrijd op het veld van Hertha BSC won Bayern met 1-3.

In het seizoen 2014/15 werd Bayern München voor de 25ste en in 2015/16 voor de 26ste keer kampioen. Daarmee won het als eerste club ooit vier keer achter elkaar het Duitse landskampioenschap. De club schreef bovendien geschiedenis door zeventien tegentreffers te incasseren. Dat was een verbetering van het eigen Bundesligarecord met één. Op de slotdag won Bayern met 3-1 van het reeds gedegradeerde Hannover 96. Aanvaller Robert Lewandowski opende de score in München. De Pool werd daarmee de eerste buitenlander die in een seizoen dertig doelpunten maakte in de competitie.

In seizoen 2021/22 verloor Bayern München met 5-0 van Borussia Mönchengladbach in de 1/16e finale van de Duitse voetbalbeker, goed voor hun grootste nederlaag in meer dan veertig jaar.

Competitie Aantal Jaren
Internationaal
Intercontinental Cup 2x 1976, 2001
FIFA Club World Cup 2x 2013, 2020
Europacup I / UEFA Champions League 6x 1974, 1975, 1976, 2001, 2013, 2020
UEFA Cup 1x 1996
European Cup Winners' Cup 1x 1967
UEFA Super Cup 2x 2013, 2020
Nationaal
Deutsche Fußballmeisterschaft/Bundesliga KampioenssterKampioenssterKampioenssterKampioenssterKampioensster 33x 1932, 1969, 1972, 1973, 1974, 1980, 1981, 1985, 1986, 1987, 1989, 1990, 1994, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2005, 2006, 2008, 2010, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023
DFB-Pokal 20x 1957, 1966, 1967, 1969, 1971, 1982, 1984, 1986, 1998, 2000, 2003, 2005, 2006, 2008, 2010, 2013, 2014, 2016, 2019, 2020
DFB-Supercup/DFL-Supercup 10x 1987, 1990, 2010, 2012, 2016, 2017, 2018, 2020, 2021, 2022
DFB-Ligapokal 6x 1997, 1998, 1999, 2000, 2004, 2007
Süddeutscher Fußballmeisterschaft 2x 1926, 1928
Bezirksliga Bayern-Süd 11x 1904, 1905, 1905, 1920, 1923, 1928, 1929, 1930, 1931, 1932, 1933
Gauliga Bayern-Süd 1x 1944
Nino-League 1945

Eerste elftal

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Naam Sinds Contract Vorige club
Doelmannen
1 Vlag van Duitsland Manuel Neuer 2011 2025 Vlag van Duitsland Schalke 04
18 Vlag van Israël Daniel Peretz 2023 2028 Vlag van Israël Maccabi Tel Aviv
26 Vlag van Duitsland Sven Ulreich 2021 2025 Vlag van Duitsland Hamburger SV
Verdedigers
2 Vlag van Frankrijk Dayot Upamecano 2021 2026 Vlag van Duitsland Leipzig
3 Vlag van Zuid-Korea Kim Min-jae 2023 2028 Vlag van Italië Napoli
15 Vlag van Engeland Eric Dier 2024 2025 Vlag van Engeland Tottenham Hotspur
19 Vlag van Canada Alphonso Davies 2019 2025 Vlag van Canada Vancouver Whitecaps
21 Vlag van Japan Hiroki Ito 2024 2028 Vlag van Duitsland Stuttgart
22 Vlag van Portugal Raphaël Guerreiro 2023 2026 Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
23 Vlag van Frankrijk Sacha Boey 2024 2028 Vlag van Turkije Galatasaray
28 Vlag van Duitsland Tarek Buchmann 2023 2026
44 Vlag van Kroatië Josip Stanišić 2021 2029
48 Vlag van Marokko Adam Aznou 2024 2027
Middenvelders
6 Vlag van Duitsland Joshua Kimmich 2015 2025 Vlag van Duitsland Stuttgart
8 Vlag van Duitsland Leon Goretzka 2018 2026 Vlag van Duitsland Schalke 04
16 Vlag van Portugal João Palhinha 2024 2028 Vlag van Engeland Fulham
20 Vlag van Duitsland Arijon Ibrahimović 2023 2027
27 Vlag van Oostenrijk Konrad Laimer 2023 2027 Vlag van Duitsland Leipzig
36 Vlag van Duitsland Noel Aséko Nkili 2024 2026
42 Vlag van Duitsland Jamal Musiala 2020 2026
45 Vlag van Duitsland Aleksandar Pavlović 2023 2029
46 Vlag van Kroatië Gabriel Vidović 2022 2025 Vlag van Duitsland FC Augsburg
Aanvallers
7 Vlag van Duitsland Serge Gnabry 2017 2026 Vlag van Duitsland Werder Bremen
9 Vlag van Engeland Harry Kane 2023 2027 Vlag van Engeland Tottenham Hotspur
10 Vlag van Duitsland Leroy Sané 2020 2025 Vlag van Engeland Manchester City
11 Vlag van Frankrijk Kingsley Coman 2017 2027 Vlag van Italië Juventus
17 Vlag van Frankrijk Michael Olise 2024 2029 Vlag van Engeland Crystal Palace
25 Vlag van Duitsland Thomas Müller 2009 2025
31 Vlag van Australië Nestory Irankunda 2024 2028 Vlag van Australië Adelaide United
39 Vlag van Frankrijk Mathys Tel 2022 2029 Vlag van Frankrijk Stade Rennais

Laatste update: 13 augustus 2024

Functie Naam Sinds Contract Vorige club
Hoofdtrainer Vlag van België Vincent Kompany 2024 2027 Vlag van Engeland Burnley
Assistent-trainer Vlag van Engeland Aaron Danks 2024 2027 Vlag van Engeland Middlesbrough
Assistent-trainer Vlag van Oostenrijk René Marić 2024 2027
Assistent-trainer Vlag van België Floribert N'Galula 2024 2027 Vlag van Engeland Burnley
Keeperstrainer Vlag van Duitsland Michael Rechner 2023 2026
Performance Manager Vlag van Oostenrijk Walter Gfrerer 2024 2027 Vlag van Duitsland Wolfsburg

Laatste update: 13 augustus 2024

Overige elftallen

[bewerken | brontekst bewerken]

FC Bayern München II

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie FC Bayern München II voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

FC Bayern München II, ook wel de Bayern Amateure genoemd, is het tweede team van Bayern München. Het team speelt in het Städtisches Stadion an der Grünwalder Straße en komt anno 2020 uit in de 3. Liga.

Vrouwenvoetbal

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie FC Bayern München (vrouwenvoetbal) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Sinds 1970 heeft Bayern München een eigen vrouwenvoetbalelftal. In het seizoen 2014/15 won de ploeg voor het eerst de Bundesliga voor vrouwen.

Overzichtslijsten

[bewerken | brontekst bewerken]
Niveau Aantal Periode (1945-2025)
I 77 1945-1955, 1956-1963, 1965-....
II 3 1955-1956, 1963-1965

Eindklasseringen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1960 3e
    Oberliga
  • 1961 8e
    Oberliga
  • 1962 3e
    Oberliga
  • 1963 3e
    Oberliga
  • 1964 2e
    Regionalliga
  • 1965 1e
    Regionalliga
  • 1966 3e
    Bundesliga
  • 1967 6e
    Bundesliga
  • 1968 5e
    Bundesliga
  • 1969 1e
    Bundesliga
  • 1970 2e
    Bundesliga
  • 1971 2e
    Bundesliga
  • 1972 1e
    Bundesliga
  • 1973 1e
    Bundesliga
  • 1974 1e
    Bundesliga
  • 1975 10e
    Bundesliga
  • 1976 3e
    Bundesliga
  • 1977 7e
    Bundesliga
  • 1978 12e
    Bundesliga
  • 1979 4e
    Bundesliga
  • 1980 1e
    Bundesliga
  • 1981 1e
    Bundesliga
  • 1982 3e
    Bundesliga
  • 1983 4e
    Bundesliga
  • 1984 4e
    Bundesliga
  • 1985 1e
    Bundesliga
  • 1986 1e
    Bundesliga
  • 1987 1e
    Bundesliga
  • 1988 2e
    Bundesliga
  • 1989 1e
    Bundesliga
  • 1990 1e
    Bundesliga
  • 1991 2e
    Bundesliga
  • 1992 10e
    Bundesliga
  • 1993 2e
    Bundesliga
  • 1994 1e
    Bundesliga
  • 1995 6e
    Bundesliga
  • 1996 2e
    Bundesliga
  • 1997 1e
    Bundesliga
  • 1998 2e
    Bundesliga
  • 1999 1e
    Bundesliga
  • 2000 1e
    Bundesliga
  • 2001 1e
    Bundesliga
  • 2002 3e
    Bundesliga
  • 2003 1e
    Bundesliga
  • 2004 2e
    Bundesliga
  • 2005 1e
    Bundesliga
  • 2006 1e
    Bundesliga
  • 2007 4e
    Bundesliga
  • 2008 1e
    Bundesliga
  • 2009 2e
    Bundesliga
  • 2010 1e
    Bundesliga
  • 2011 3e
    Bundesliga
  • 2012 2e
    Bundesliga
  • 2013 1e
    Bundesliga
  • 2014 1e
    Bundesliga
  • 2015 1e
    Bundesliga
  • 2016 1e
    Bundesliga
  • 2017 1e
    Bundesliga
  • 2018 1e
    Bundesliga
  • 2019 1e
    Bundesliga
  • 2020 1e
    Bundesliga
  • 2021 1e
    Bundesliga
  • 2022 1e
    Bundesliga
  • 2023 1e
    Bundesliga
  • 2024 3e
    Bundesliga
  • Niveau 1
  • Niveau 2
Legenda niveautijdlijn
Liga Seizoen 1963/64 t/m 1973/74 Seizoen 1974/75 t/m 1993/94 Seizoen 1994/95 t/m 2007/08 Seizoen 2008/09 tot heden Opmerking
Bundesliga Niveau I Niveau I Niveau I Niveau I
2. Bundesliga -- Niveau II Niveau II Niveau II
3. Liga -- -- -- Niveau III
Regionalliga Niveau II -- Niveau III Niveau IV
Oberliga -- Niveau III * Niveau IV Niveau V * vanaf 1978/79
Seizoen Niv. Pos. Liga Wedstr. Winst Gelijk Verlies Doelsaldo Punten Tsch.gem. Topscorer DFB-Pokal Opmerkingen
1920/21 II 3 Kreisliga Südbayern --
1921/22 I 2 Kreisliga Bayern 14 13 0 1 66-4 26 -- Beslissingswedstrijd om kampioenschap > TSV 1860 München 0-1
1922/23 I 2 Kreisliga Bayern 14 10 3 1 65-18 23 -- Finale 1-2 en 0-5 >SpVgg Fürth
1923/24 I 3 Bezirksliga Bayern 14 7 1 6 36-31 15 -- De Bezirksliga werd in 1923 ingevoerd in Beieren.
1924/25 I 4 Bezirksliga Bayern 14 5 7 2 27-23 17 --
1925/26 I 1 Bezirksliga Bayern 14 9 2 3 38-21 20 --
I 1 Zuid-Duits kampioenschap 10 8 2 0 56-17 18 -- 1e ronde Duits Kampioenschap > SV Fortuna 02 Leipzig 0-2
1926/27 I 5 Bezirksliga Bayern 18 10 3 5 41-26 23 --
1927/28 I 1 Bezirksliga Südbayern 12 8 3 1 47-21 19 --
I 1 Zuid-Duits kampioenschap 14 10 4 0 41-17 24 -- 1/2 finale Duits kampioenschap (2-8) Hamburger SV
1928/29 I 1 Bezirksliga Südbayern 14 11 0 3 43-17 22 --
I 2 Zuid-Duits kampioenschap 14 9 2 3 47-28 20 -- 1/4 finale Duits kampioenschap (3-4 nv) Breslauer SC 08
1929/30 I 1 Bezirksliga Südbayern 14 11 2 1 61-22 24 --
I 3 Zuid-Duits kampioenschap 14 8 0 6 55-30 16 --
1930/31 I 1 Bezirksliga Südbayern 14 11 3 0 55-27 25 --
I 3 Zuid-Duits kampioenschap 14 9 1 4 44-25 19 --
1931/32 I 1 Bezirksliga Südbayern 18 13 2 3 66-33 28 --
I 2 Zuid-Duits kampioenschap Zuidoost 14 10 1 3 37-17 21 -- Finale Duits kampioenschap (2-0) > Eintracht Frankfurt. 1e landskampioenschap.
1932/33 I 1 Bezirksliga Südbayern 18 13 4 1 63-14 30 --
I 4 Zuid-Duits kampioenschap Zuidoost 14 7 3 4 27-16 17 --
1933/34 I 3 Gauliga Bayern 22 11 5 6 53-35 27 -- De Nazi's voerden de Gauliga in.
1934/35 I 4 Gauliga Bayern 20 9 6 5 49-31 24 1e ronde
1935/36 I 3 Gauliga Bayern 18 12 12 3 47-26 27 1e ronde
1936/37 I 3 Gauliga Bayern 18 8 4 6 49-31 20 --
1937/38 I 5 Gauliga Bayern 18 8 3 7 37-29 19 2e ronde
1938/39 I 7 Gauliga Bayern 18 7 3 8 26-31 17 2e ronde
1939/40 I 8 Gauliga Bayern 18 3 4 11 21-35 10 --
1940/41 I 8 Gauliga Bayern 22 8 4 10 35-35 20 1e ronde
1941/42 I 8 Gauliga Bayern 21 7 3 11 41-40 17 --
1942/43 I 3 Gauliga Bayern (Süd) 18 10 2 6 52-23 22 --
1943/44 I 1 Gauliga Bayern (Süd) 18 15 1 2 56-15 31 1e ronde 1e ronde Duits Kampioenschap > VfR Mannheim, 1-2 nv.
1944/45 I (1) Gauliga München-Oberbayern 15 14 1 0 75-15 29 -- Seizoen werd niet voltooid. Bayern stond ruimschoots aan de leiding.
1945/46 I 6 Oberliga Süd 30 12 10 8 67-48 34 --
1946/47 I 11 Oberliga Süd 38 12 12 14 75-56 36 --
1947/48 I 4 Oberliga Süd 38 21 8 9 72-38 50 --
1948/49 I 3 Oberliga Süd 30 14 7 9 61-42 35 -- q2-ronde Duits Kampioenschap > FC St. Pauli 1-1 nv, 2e wedstrijd: 0-2
1949/50 I 13 Oberliga Süd 30 11 3 16 56-70 25 --
1950/51 I 9 Oberliga Süd 34 14 5 15 64-53 33 --
1951/52 I 8 Oberliga Süd 30 11 7 12 53-54 29 --
1952/53 I 7 Oberliga Süd 30 12 6 12 59-56 30 --
1953/54 I 9 Oberliga Süd 30 9 10 11 42-46 28 --
1954/55 I 16 Oberliga Süd 30 6 3 21 42-76 15 --
1955/56 II 2 2.Oberliga Süd 34 89-43 46 --
1956/57 I 10 Oberliga Süd 30 12 2 16 52-62 26 Winnaar
1957/58 I 7 Oberliga Süd 30 12 6 12 66-56 30 --
1958/59 I 4 Oberliga Süd 30 17 5 8 79-49 39 --
1959/60 I 3 Oberliga Süd 30 17 4 9 81-55 38 --
1960/61 I 8 Oberliga Süd 30 12 6 12 57-54 30 --
1961/62 I 3 Oberliga Süd 30 17 6 7 67-55 40 Vlag van Duitsland Rainer Ohlhauser (14) --
1962/63 I 3 Oberliga Süd 30 18 4 8 67-52 40 Vlag van Duitsland Rainer Ohlhauser (24) -- Er mocht slechts één team uit München naar de Bundesliga, TSV 1860 München was kampioen geworden.
1963/64 II 2 Regionalliga 38 22 8 8 115-61 52 -- 2e in de promotieronde achter Borussia Neunkirchen.
1964/65 II 1 Regionalliga 36 24 7 5 146-32 55 Vlag van Duitsland Rainer Ohlhauser (42) --
1965/66 I 3 Bundesliga 34 20 7 7 71-38 47 24.843 Vlag van Duitsland Gerd Müller (15) Winnaar
1966/67 I 6 Bundesliga 34 16 5 13 62-47 37 20.122 Vlag van Duitsland Gerd Müller (28) Winnaar
1967/68 I 5 Bundesliga 34 16 6 12 68-58 38 21.924 Vlag van Duitsland Gerd Müller / Rainer Ohlhauser (19) 1/2 finale
1968/69 I 1 Bundesliga 34 18 10 6 68-58 46 25.178 Vlag van Duitsland Gerd Müller (30) Winnaar Eerste Bundesligakampioenschap in de clubgeschiedenis.
1969/70 I 2 Bundesliga 34 21 5 8 88-37 47 23.324 Vlag van Duitsland Gerd Müller (38) 1/4 finale
1970/71 I 2 Bundesliga 34 19 10 5 74-36 48 24.088 Vlag van Duitsland Gerd Müller (22) Winnaar
1971/72 I 1 Bundesliga 34 24 7 3 101-38 55 27.824 Vlag van Duitsland Gerd Müller (40) 1/4 finale
1972/73 I 1 Bundesliga 34 25 4 5 93-29 54 33.353 Vlag van Duitsland Gerd Müller (36) 1/4 finale
1973/74 I 1 Bundesliga 34 20 9 5 95-53 49 37.588 Vlag van Duitsland Gerd Müller (30) 1/2 finale
1974/75 I 10 Bundesliga 34 14 6 14 57-63 34 36.412 Vlag van Duitsland Gerd Müller (23) 3e ronde
1975/76 I 3 Bundesliga 34 15 10 9 72-50 40 32.971 Vlag van Duitsland Gerd Müller (23) 1/2 finale
1976/77 I 7 Bundesliga 34 14 9 11 73-64 37 31.550 Vlag van Duitsland Gerd Müller (28) 1/4 finale
1977/78 I 12 Bundesliga 34 11 10 13 62-64 32 30.876 Vlag van Duitsland Gerd Müller (24) 3e ronde Laagste eindklassering voor Bayern in de Bundesliga.
1978/79 I 4 Bundesliga 34 16 8 10 69-46 40 34.153 Vlag van Duitsland Karl-Heinz Rummenigge (14) 2e ronde
1979/80 I 1 Bundesliga 34 22 6 6 84-33 50 39.579 Vlag van Duitsland Karl-Heinz Rummenigge (26) 3e ronde
1980/81 I 1 Bundesliga 34 22 9 3 89-41 53 36.412 Vlag van Duitsland Karl-Heinz Rummenigge (29) 3e ronde
1981/82 I 3 Bundesliga 34 20 3 11 77-56 43 33.372 Vlag van Duitsland Dieter Hoeneß (21) Winnaar
1982/83 I 4 Bundesliga 34 17 10 7 74-33 44 31.324 Vlag van Duitsland Karl-Heinz Rummenigge (20) 2e ronde
1983/84 I 4 Bundesliga 34 20 7 7 84-41 47 30.912 Vlag van Duitsland Karl-Heinz Rummenigge (26) Winnaar
1984/85 I 1 Bundesliga 34 21 8 5 79-38 50 32.765 Vlag van Duitsland Lothar Matthäus (16) Finale
1985/86 I 1 Bundesliga 34 21 7 6 82-31 49 27.265 Vlag van Duitsland Dieter Hoeneß (15) Winnaar
1986/87 I 1 Bundesliga 34 20 13 1 67-31 53 37.471 Vlag van Duitsland Lothar Matthäus (14) 1/8 finale
1987/88 I 2 Bundesliga 34 22 4 8 83-45 48 28.034 Vlag van Duitsland Lothar Matthäus (17) 1/4 finale
1988/89 I 1 Bundesliga 34 19 12 3 67-26 50 30.412 Vlag van Duitsland Roland Wohlfahrt (17) 1/8 finale
1989/90 I 1 Bundesliga 34 19 11 4 64-28 49 36.235 Vlag van Duitsland Roland Wohlfahrt (13) 1/8 finale
1990/91 I 2 Bundesliga 34 18 9 7 74-41 45 35.833 Vlag van Duitsland Roland Wohlfahrt (21) 1e ronde
1991/92 I 10 Bundesliga 34 13 10 15 59-61 36 32.526 Vlag van Duitsland Roland Wohlfahrt (17) 2e ronde
1992/93 I 2 Bundesliga 34 18 11 5 74-45 47 46.059 Vlag van Duitsland Bruno Labbadia (11) 2e ronde
1993/94 I 1 Bundesliga 34 17 10 7 68-37 44 48.294 Vlag van Duitsland Mehmet Scholl / Vlag van Colombia Adolfo Valencia (11) 1/8 finale
1994/95 I 6 Bundesliga 34 15 13 6 55-41 43 54.176 Vlag van Duitsland Christian Ziege (12) 1e ronde
1995/96 I 2 Bundesliga 34 19 5 10 66-46 62 59.471 Vlag van Duitsland Jürgen Klinsmann (16) 2e ronde
1996/97 I 1 Bundesliga 34 20 11 3 68-34 71 58.059 Vlag van Duitsland Jürgen Klinsmann (15) 1/4 finale
1997/98 I 2 Bundesliga 34 19 9 6 69-37 66 54.529 Vlag van Duitsland Carsten Jancker (13) Winnaar Winnaar Ligapokal > VfB Stuttgart 2-0
1998/99 I 1 Bundesliga 34 24 6 4 76-28 78 56.235 Vlag van Duitsland Carsten Jancker / Vlag van Brazilië Giovane Élber (13) Finale Winnaar Ligapokal > VfB Stuttgart 4-0
1999/00 I 1 Bundesliga 34 22 7 5 73-28 73 52.588 Vlag van Brazilië Giovane Élber (14) Winnaar Winnaar Ligapokal > Werder Bremen 2-1
2000/01 I 1 Bundesliga 34 19 6 9 62-37 63 49.706 Vlag van Brazilië Giovane Élber (15) 2e ronde Winnaar Ligapokal > Hertha BSC 5-1
2001/02 I 3 Bundesliga 34 20 8 6 65-25 68 53.176 Vlag van Brazilië Giovane Élber (17) 1/2 finale
2002/03 I 1 Bundesliga 34 23 6 5 70-25 75 51.882 Vlag van Brazilië Giovane Élber (21) Winnaar
2003/04 I 2 Bundesliga 34 20 8 6 70-39 68 55.118 Vlag van Nederland Roy Makaay (23) 1/4 finale
2004/05 I 1 Bundesliga 34 24 5 5 75-33 77 53.294 Vlag van Nederland Roy Makaay (22) Winnaar Winnaar Ligapokal > Werder Bremen 3-2
2005/06 I 1 Bundesliga 34 22 9 3 67-32 75 67.588 Vlag van Nederland Roy Makaay (17) Winnaar
2006/07 I 4 Bundesliga 34 18 6 10 55-40 60 68.465 Vlag van Nederland Roy Makaay (16) 1/8 finale Finale Ligapokal > Werder Bremen 0-1
2007/08 I 1 Bundesliga 34 22 10 2 68-21 76 69.000 Vlag van Italië Luca Toni (24) Winnaar Winnaar Ligapokal > FC Schalke 04 1-0
2008/09 I 2 Bundesliga 34 20 7 7 71-42 67 69.000 Vlag van Italië Luca Toni (14) 1/4 finale
2009/10 I 1 Bundesliga 34 20 10 4 72-31 70 69.000 Vlag van Nederland Arjen Robben (16) Winnaar
2010/11 I 3 Bundesliga 34 19 8 7 81-40 65 69.000 Vlag van Duitsland Mario Gomez (28) 1/2 finale
2011/12 I 2 Bundesliga 34 23 4 7 77-22 73 69.000 Vlag van Duitsland Mario Gomez (26) Finale
2012/13 I 1 Bundesliga 34 29 4 1 98-18 91 71.000 Vlag van Kroatië Mario Mandžukić (15) Winnaar Bundesliga record punten:91, Record was 81 pnt voor Borussia Dortmund in 2011/12.
2013/14 I 1 Bundesliga 34 29 3 2 94-23 90 71.000 Vlag van Kroatië Mario Mandžukić (18) Winnaar Vroegste kampioenschap ooit in de Bundesliga (7 wedstr. voor einde)
2014/15 I 1 Bundesliga 34 25 4 5 80-18 79 72.882 Vlag van Nederland Arjen Robben / Vlag van Polen Robert Lewandowski (17) 1/2 finale Bayern wint voor de vierde keer drie seizoenen op rij.
2015/16 I 1 Bundesliga 34 28 4 2 80-17 88 75.000 Vlag van Polen Robert Lewandowski (30) Winnaar Bayern werd als eerste Duitse club ooit voor de 4e keer op rij landskampioen.
2016/17 I 1 Bundesliga 34 25 7 2 89-22 82 75.000 Vlag van Polen Robert Lewandowski (30) 1/2 finale Record: Bayern werd voor de 5e keer op rij landskampioen
2017/18 I 1 Bundesliga 34 27 3 4 92-28 84 75.000 Vlag van Polen Robert Lewandowski (29) Finale Record: Bayern werd voor de 6e keer op rij landskampioen
2018/19 I 1 Bundesliga 34 24 6 4 88-32 78 75.000 Vlag van Polen Robert Lewandowski (22) Winnaar Record: Bayern werd voor de 7e keer op rij landskampioen
2019/20 I 1 Bundesliga 34 26 4 4 100-32 82 57.353 Vlag van Polen Robert Lewandowski (34) Winnaar Record: Bayern werd voor de 8e keer op rij landskampioen
2020/21 I 1 Bundesliga 34 24 6 4 99-44 78 -- Vlag van Polen Robert Lewandowski (41)[2] 2e ronde Record: Bayern werd voor de 9e keer op rij landskampioen
2021/22 I 1 Bundesliga 34 24 5 5 97-37 77 33.059 Vlag van Polen Robert Lewandowski (35) 2e ronde Record: Bayern werd voor de 10e keer op rij landskampioen
2022/23 I 1 Bundesliga 34 21 8 5 92-38 71 75.001 Vlag van Duitsland Serge Gnabry (14) 1/4 finale Record: Bayern werd voor de 11e keer op rij landskampioen
2023/24 I 3 Bundesliga 34 23 3 8 94-45 72 75.000 Vlag van Engeland Harry Kane (36) 2e ronde

Bayern in Europa

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Lijst van Europese wedstrijden van FC Bayern München voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

FC Bayern München speelt sinds 1962 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. Vet gedrukt staan de edities die zijn gewonnen door FC Bayern München.

Champions League (28x)
1994/95, 1997/98, 1998/99, 1999/00, 2000/01, 2001/02, 2002/03, 2003/04, 2004/05, 2005/06, 2006/07, 2008/09, 2009/10, 2010/11, 2011/12, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2017/18, 2018/19, 2019/20, 2020/21, 2021/22, 2022/23, 2023/24, 2024/25
Europacup I (13x)
1969/70, 1972/73, 1973/74, 1974/75, 1975/76, 1976/77, 1980/81, 1981/82, 1985/86, 1986/87, 1987/88, 1989/90, 1990/91
Europa League
-
UEFA Super Cup (5x)
1975, 1976, 2001, 2013, 2020
Europacup II (5x)
1966/67, 1967/68, 1971/72, 1982/83, 1984/85
UEFA Cup (9x)
1977/78, 1979/80, 1983/84, 1988/89, 1991/92, 1993/94, 1995/96, 1996/97, 2007/08
Jaarbeursstedenbeker (2x)
1962/63, 1970/71

Bijzonderheden Europese competities:

Bijzonderheid Datum Tegenstander Uitslag Plaats Naam Aantal
Hoogste overwinning 28-09-1983 Vlag van Cyprus Anorthosis Famagusta 10-0 München
Hoogste nederlaag 22-10-1991 Vlag van Denemarken Boldklubben 1903 2-6 Kopenhagen
Speler met meeste wedstrijden 17-09-2024 Vlag van Duitsland Thomas Müller 156
Speler met meeste doelpunten 12-04-2022 Vlag van Polen Robert Lewandowski 69

UEFA Club Ranking: 3 (07-08-2024) UEFA All time Champions League ranglijst: 2e

Bekende (oud-)Rekordmeisters

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Lijst van spelers van FC Bayern München voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Land Naam Periode
Vlag van Duitsland Werner Olk 1965-1970
Vlag van Duitsland Franz Beckenbauer 1970-1977
Vlag van Duitsland Sepp Maier 1977-1979
Vlag van Duitsland Gerd Müller 1979-1979
Vlag van Duitsland Hans-Georg Schwarzenbeck 1979-1980
Vlag van Duitsland Paul Breitner 1980-1983
Vlag van Duitsland Karl-Heinz Rummenigge 1983-1984
Vlag van Duitsland Klaus Augenthaler 1984-1991
Vlag van Duitsland Raimond Aumann 1991-1994
Vlag van Duitsland Lothar Matthäus 1994-1996
Vlag van Duitsland Thomas Helmer 1997-1999
Vlag van Duitsland Stefan Effenberg 1999-2002
Vlag van Duitsland Oliver Kahn 2002-2008
Vlag van Nederland Mark van Bommel 2008-2011
Vlag van Duitsland Philipp Lahm 2011-2017
Vlag van Duitsland Manuel Neuer 2017-
Top-5 meest gespeelde wedstrijden
Nr. Land Naam Positie Periode Aantal
1. Vlag van Duitsland Duitsland Sepp Maier keeper 1962-1979 709
2. Vlag van Duitsland Duitsland Thomas Müller aanvaller 2008-heden 707
3. Vlag van Duitsland Duitsland Oliver Kahn keeper 1994-2008 632
4. Vlag van Duitsland Duitsland Gerd Müller aanvaller 1964-1979 613
5. Vlag van Duitsland Duitsland Franz Beckenbauer verdediger 1977-1991 584
Top-5 doelpuntenmakers
Nr. Land Naam Periode Aantal
1. Vlag van Duitsland Duitsland Gerd Müller 1964-1979 570
2. Vlag van Polen Polen Robert Lewandowski 2014-2022 344
3. Vlag van Duitsland Duitsland Thomas Müller 2008-heden 242
4. Vlag van Duitsland Duitsland Rainer Ohlhauser 1961-1970 228
5. Vlag van Duitsland Duitsland Karl-Heinz Rummenigge 1974-1984 217

Bijgewerkt tot en met seizoen 2023/24

Zie Lijst van trainers van FC Bayern München voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Omnisportvereniging

[bewerken | brontekst bewerken]

FC Bayern München is een omnisportvereniging. Zo zijn er ook andere afdelingen binnen de vereniging, die onder dezelfde naam opereren. Zo speelt ook de schaakvereniging van FC Bayern München in de Schachbundesliga.

  • (de) Officiële website
Zie de categorie FC Bayern München van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.