Federico Bahamontes

Federico Bahamontes
	Federico Bahamontes in de Ronde van Frankrijk 1960
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Federico Martín Bahamontes
Bijnaam	De Adelaar van Toledo
Geboortedatum	9 juli 1928
Geboorteplaats	Santo Domingo, Spanje
Overlijdensdatum	8 augustus 2023
Overlijdensplaats	Valladolid, Spanje
Sportieve informatie
Discipline(s)	Weg
Ploegen
1954; 1955; 1956; 1957; 1958; 1959; 1960; 1961; 1962; 1963 - 1964; 1965	Mondia; Terrot-Hutchinson; Girardengo-ICEP; Mobylette-Caobania; Faema-Guerra; Condor; Faema; VOV; Margnat-Palona; Margnat-Paloma-Dunlop; Margnat-Paloma-Inuri-Dunlop
Beste prestaties
Ronde van Lombardije	20e (1962)
Ronde van Italië	17e (1958) ; 1 etappezege
Ronde van Frankrijk	1e (1959) ; 7 etappezeges
Ronde van Spanje	2e (1957) ; 3 etappezeges
WK op de weg	17e (1961)
Portaal	Wielersport

Federico Martin Bahamontes (Santo Domingo, 9 juli 1928 – Valladolid, 8 augustus 2023) was een Spaans wielrenner. Hoewel geboren als Federico Martín, gebruikte hij in zijn wielerleven de achternaam van zijn moeder, Bahamontes. In 1959 werd hij de eerste Spaanse eindwinnaar van de Ronde Van Frankrijk.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

In 1959 won hij de Tour de France. Bovendien eindigde hij in 1963 en 1964 als tweede respectievelijk derde in het eindklassement. Hij was een erkend klimmer, met als bijnaam de adelaar van Toledo. Hij veroverde zes keer het bergklassement in de Tour: in 1954, 1958, 1959, 1962, 1963 en 1964. In totaal heeft hij zeven touretappes gewonnen.

In 1957 eindigde hij als tweede in het eindklassement van de Ronde van Spanje. In dat jaar en het jaar daarop won hij bovendien het bergklassement van deze ronde. Hij haalde twee ritzeges in de Vuelta.

Ook het bergklassement van de Ronde van Italië heeft hij gewonnen: in 1956. Een jaar later won hij een rit in de Giro.

Ronde van Frankrijk 1959[bewerken | brontekst bewerken]

Bij het begin van de Tour van 1959 werd Bahamontes niet gezien als een van de favorieten voor de eindoverwinning. Hij profiteerde van een vroege ontsnapping tijdens een etappe in de Pyreneeën. Vervolgens won hij een klimtijdrit op de Puy de Dôme. In de Alpen werkte hij samen met medeklimmer Charly Gaul, waardoor hij zijn voorsprong kon vergroten. Zowel Henry Anglade als Jacques Anquetil hebben daarna nog wat van hun achterstand in kunnen lopen, maar niet genoeg om de leidende positie van Bahamontes te kunnen bedreigen.

Dit bleef echter de enige eindoverwinning van de Spanjaard in de Ronde van Frankrijk. Bahamontes was veruit de beste klimmer in het peloton, maar bergaf was hij een minder begenadigd renner. Vermits de Fransman Anquetil wel een steengoed daler was, zorgde de organisatie van de Ronde ervoor dat in de daaropvolgende jaren de aankomsten van alle bergritten in het dal lagen.^[bron?] Op die manier kon Anquetil de achterstand die hij bergop opliep, telkens weer goedmaken en er wordt beweerd dat hij door dat profijt vijf eindzeges in de Tour wist te behalen.

Na het overlijden van Roger Walkowiak in februari 2017 werd Bahamontes de oudste nog levende Tourwinnaar, tot zijn dood in augustus 2023. Sindsdien is Jan Janssen de oudste.^[2]

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Het Belgische wielertijdschrift Bahamontes is naar hem vernoemd.
Tijdens een bergrit geraakte twee spaken in zijn wiel kapot en moest hij op de top even wachten eer hij een nieuwe wiel kreeg. Omdat Bahamontes een kwartier voorsprong had op de rest, nam hij de tijd om terwijl een ijsje te eten. Wel verloor Bahamontes in de afdaling 12 minuten, waardoor hij de rit pas als 25e eindigde.^[3]

Federico Bahamontes in zijn fietsenzaak in Toledo, 2005

Belangrijkste overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

1950

Spaans Kampioen Op de Weg, Amateurs

1954

Bergklassement Ronde van Frankrijk

1955

Ronde van Asturië
6e etappe Ronde van Asturië
6e etappe deel B Ronde van Catalonië
9e etappe Ronde van Catalonië
Clásica a los Puertos de Guadarrama
Mnot Faron (tijdrit)

1957

Ronde van Asturië
1e etappe Ronde van Asturië
3e etappe deel A Ronde van Valencia
3e etappe Ronde van Spanje
Bergklassement Ronde van Spanje

1958

Spaans kampioenschap op de weg
Bergklassement Ronde van Spanje
4e etappe Ronde van Italië
14e etappe Ronde van Frankrijk
20e etappe Ronde van Frankrijk
Bergklassement Ronde van Frankrijk

1959

4e etappe Ronde van Spanje
3e etappe deel B Ronde van Zwitserland
5e etappe Ronde van Zwitserland
Bergklassement Ronde van Zwitserland
15e etappe Ronde van Frankrijk
Eind- en bergklassement Ronde van Frankrijk

1960

13e etappe Ronde van Spanje

1961

4e etappe Ronde van Sardinië

1962

13e etappe Ronde van Frankrijk
Bergklassement Ronde van Frankrijk
Mont Faron (tijdrit)

1963

Bergklassement Dauphiné Libéré
15e etappe Ronde van Frankrijk
Bergklassement Ronde van Frankrijk
Mont Faron (tijdrit)

1964

5e etappe Grand Prix du Midi Libre
8e etappe Ronde van Frankrijk
16e etappe Ronde van Frankrijk
Bergklassement Ronde van Frankrijk
Subida al Naranco
Mont Faron (tijdrit)

Belangrijkste ereplaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

1955

5e in de Ronde van Catalonië

1956

4e in de Ronde van Spanje
4e in de Ronde van Frankrijk

1957

2e in de Ronde van Spanje

1959

3e in de Ronde van Zwitserland

1962

4e in de Dauphiné Libéré
5e in de Ronde van Luxemburg

1963

2e in de Ronde van Romandië
2e in de Ronde van Frankrijk
4e in de Grand Prix du Midi Libre
5e in de Dauphiné Libéré

1964

3e in de Ronde van Frankrijk

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
1954		25e
1955			21e
1956	opgave	4e	4e
1957		opgave	2 ↑ (1)
1958	17e (1)	8e (2)	6e
1959		↑ (1)	opgave (1)
1960		opgave	opgave (1)
1961	opgave
1962		14e (1)
1963		2 ↑ (1)
1964		3 ↑ (2)
1965		opgave	10e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Lombardije	WK op de weg	Wereldranglijsten
1954
1955
1956
1957		95e
1958
1959					6e (SPP)
1960
1961				17e
1962			20e
1963	71e				11e (SPP)
1964					14e (SPP)
1965					20e (SPP)