Fernando Muslera
Fernando Muslera | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Néstor Fernando Muslera Micol | |||||||
Bijnaam | Supero | |||||||
Geboortedatum | 16 juni 1986 | |||||||
Geboorteplaats | ![]() | |||||||
Lengte | 190 cm | |||||||
Been | Rechts | |||||||
Positie | Doelman | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | ![]() | |||||||
Rugnummer | 1 | |||||||
Contract tot | 30 juni 2024 | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren * | ||||||||
| ||||||||
Interlands ** | ||||||||
| ||||||||
* Bijgewerkt op 6 november 2023 | ||||||||
** Bijgewerkt op 11 juni 2022 | ||||||||
|
Néstor Fernando Muslera Micol (Buenos Aires, 16 juni 1986) is een Uruguayaans voetballer die als doelman speelt. Hij verruilde SS Lazio in 2011 voor Galatasaray. Muslera debuteerde in 2009 in het Uruguayaans voetbalelftal.
Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]
Muslera's carrière in het betaald voetbal begon bij Montevideo Wanderers. Hij speelde daar drieënhalf seizoen in de hoofdmacht, alvorens hij overstapte naar Club Nacional de Football, een grotere club uit Montevideo. In augustus 2007 stapte Muslera voor drie miljoen euro over naar SS Lazio om aldaar de gestopte Angelo Peruzzi te vervangen.[1] Op 16 september 2007 maakte hij zijn debuut in de Serie A tegen Cagliari (2–2). Na enkele wedstrijden werd Muslera vervangen door Marco Ballotta, op dat moment de oudste speler uit de Serie A. In zijn eerste twee seizoenen speelde hij 24 competitiewedstrijden voor Lazio. In het seizoen 2009/10 stond hij 36 van de 38 competitieduels in het doel.
In de zomer van 2011 tekende Muslera een vijfjarig contract bij het Turkse Galatasaray. Hij verlengde zijn verbintenis in juni 2014 tot medio 2018.[2] Muslera benutte een strafschop bij Galatasaray in de laatste wedstrijd van de Turkse competitie in het seizoen 2011/12. Door dit doelpunt werd een clubrecord van Galatasaray gevestigd.
Muslera stond in 2012 op de zesde plaats in een lijst van de tien beste doelmannen ter wereld, samengesteld door de IFFHS.[3]
Bij Galatasaray werd Muslera door de jaren heen een cultheld. Hij werd de buitenlander met de meeste prijzen bij de club en kwam als enige buitenlander in de top 10 meest gespeelde wedstrijden bij de club.
Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen | Club | Competitie | Competitie | Beker | Internationaal | Totaal | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wed. | Doelp. | Wed. | Doelp. | Wed. | Doelp. | Wed. | Doelp. | |||
2004 | Montevideo Wanderers | ![]() |
? | 2 | 0 | |||||
2005 | 29 | 0 | ||||||||
2005/06 | 0 | 0 | ||||||||
2006/07 | 13 | 0 | ||||||||
Nacional | 4 | 0 | ||||||||
2007/08 | 1 | 0 | ||||||||
Lazio | ![]() |
9 | 0 | 4 | 0 | 0 | 0 | 13 | 0 | |
2008/09 | 15 | 0 | 6 | 0 | — | 21 | 0 | |||
2009/10 | 36 | 0 | 3 | 0 | 4 | 0 | 43 | 0 | ||
2010/11 | 36 | 0 | 0 | 0 | — | 36 | 0 | |||
2011/12 | Galatasaray | ![]() |
39 | 1 | 0 | 0 | — | 39 | 1 | |
2012/13 | 33 | 0 | 1 | 0 | 10 | 0 | 44 | 0 | ||
2013/14 | 29 | 0 | 4 | 0 | 6 | 0 | 39 | 0 | ||
2014/15 | 32 | 0 | 2 | 0 | 5 | 0 | 39 | 0 | ||
2015/16 | 33 | 0 | 7 | 0 | 8 | 0 | 48 | 0 | ||
2016/17 | 34 | 0 | 1 | 0 | — | 35 | 0 | |||
2017/18 | 33 | 0 | 3 | 0 | 2 | 0 | 38 | 0 | ||
2018/19 | 33 | 0 | 4 | 0 | 8 | 0 | 45 | 0 | ||
2019/20 | 26 | 0 | 3 | 0 | 6 | 0 | 35 | 0 | ||
2020/21 | 22 | 0 | 1 | 0 | — | 23 | 0 | |||
2021/22 | 25 | 0 | 0 | 0 | 11 | 0 | 36 | 0 | ||
2022/23 | 33 | 0 | 2 | 0 | — | 35 | 0 | |||
2023/24 | 11 | 0 | 0 | 0 | 10 | 0 | 21 | 0 | ||
Totaal | 479 | 1 | 41 | 0 | 80 | 0 | 639 | 1 |
Bijgewerkt op 9 november 2023.
Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]
Muslera debuteerde op 10 oktober 2009 in het Uruguayaans voetbalelftal, in een wedstrijd tegen Ecuador (2–1 winst). Bondscoach Oscar Tabárez nam hem vervolgens mee als eerste doelman naar het WK 2010. Diezelfde Tabárez nam Muslera vier jaar later ook mee naar het wereldkampioenschap 2014.
Muslera maakte eveneens deel uit van de Uruguayaanse selectie die deelnam aan de WK-eindronde 2018 in Rusland. La Celeste behaalde drie zeges op rij in groep A, waarna de ploeg van bondscoach Oscar Tabárez in de achtste finales afrekende met regerend Europees kampioen Portugal (2–1) door twee treffers van aanvaller Edinson Cavani. Zonder diens inbreng (kuitblessure) verloor Uruguay vervolgens in de kwartfinale met 2–0 verloren van de latere wereldkampioen Frankrijk. Muslera kwam in alle vijf de duels in actie voor zijn vaderland.
Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]
Competitie | ||
---|---|---|
Aantal | Jaren | |
![]() | ||
Coppa Italia | 1x | 2008/09 |
Supercoppa | 1x | 2009 |
![]() | ||
Süper Lig | 6x | 2011/12, 2012/13, 2014/15, 2017/18, 2018/19, 2022/23 |
Turkse voetbalbeker | 4x | 2013/14, 2014/15, 2015/16, 2018/19 |
Turkse supercup | 5x | 2013, 2014, 2016, 2017, 2020 |
![]() | ||
Copa América | 1x | 2011 |
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Trivia[bewerken | brontekst bewerken]
- Muslera werd geboren op de dag dat Argentinië Uruguay versloeg op het wereldkampioenschap voetbal 1986.
Bronnen, noten en/of referenties
|