Festival van San Remo
Het Festival van San Remo is een Italiaans liedjesfestival, dat sinds 1951 elk jaar in februari of maart gehouden wordt in de stad San Remo (Italiaans: Sanremo).
Het festival, dat oorspronkelijk in het casino van San Remo, en later in het Ariston-theater wordt gehouden, is uitermate populair in Italië. Dit gegeven wordt dan ook volop benut door de commercie. Het is een van de best bekeken televisieprogramma's in Italië en wordt via het Eurovisie-netwerk ook doorgestraald naar andere landen. De groten van de Italiaanse moderne muziek hebben eraan meegedaan en voor sommige artiesten, zoals Eros Ramazzotti, Andrea Bocelli en Laura Pausini, betekende een deelname aan het festival het begin van een grote internationale carrière.
In het Italiaans wordt het festival aangeduid als het Festival della canzone italiana (Festival van het Italiaanse lied). Het is een wedstrijd waarin originele Italiaanstalige liedjes worden vertolkt, waaruit een winnaar wordt gekozen. Vanaf de jaren tachtig tot het jaar 2003 waren het in feite twee wedstrijden die door elkaar liepen: een wedstrijd voor reeds gevestigde artiesten, en een wedstrijd voor nieuwe talenten. In 2004 werd deze scheiding voor een jaar opgeheven, en werd er voor het eerst gewerkt met televoting - niet langer besloot een jury over de winnaar, maar de kijker.
Het festival is mede bekend door de gastoptredens van vaak grote internationale artiesten en de vrouwelijke presentatoren, vaak fotomodellen of actrices van internationale allure. In 1985 was de Nederlandse Patty Brard een van de co-presentatrices.
Het Festival van San Remo geldt als voorbeeld voor andere soortgelijke festivals, in de eerste plaats het Eurovisiesongfestival. Gedurende een aantal jaren was het de winnaar/winnares van het San Remo-festival die voor Italië mocht deelnemen aan het Eurovisiesongfestival, bijvoorbeeld Gigliola Cinquetti in 1964 met Non ho l'età, die later het Eurovisiesongfestival ook won. Sinds de terugkeer van Italië op het Eurovisiesongfestival in 2011 mag de winnaar van San Remo weer deelnemen aan het Europese liedjesfestijn, tenzij de artiest hier zelf van afziet, zoals gebeurde in 2014 en 2016. In die jaren ging de nummer twee van San Remo namens Italië naar het Songfestival. In 2011 zelf werd niet de winnaar van de "grote" wedstrijd uitverkoren, maar de winnaar van de jongerencategorie, zijnde Raphael Gualazzi.
Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]
De jaren dat de winnaar ook aan het Eurovisiesongfestival deelnam staan in het goud aangeduid.
| Jaar | Artiest | Nummer |
|---|---|---|
| 1951 | Nilla Pizzi | Grazie dei fiori |
| 1952 | Nilla Pizzi | Vola colomba |
| 1953 | Carla Boni & Flo Sandon's | Viale d'autunno |
| 1954 | Giorgio Consolini & Gino Latilla | Tutte le mamme |
| 1955 | Claudio Villa & Tullio Pane | Buongiorno tristezza |
| 1956 | Franca Raimondi | Aprite le finestre |
| 1957 | Claudio Villa & Nunzio Gallo | Corde della mia chitarra |
| 1958 | Domenico Modugno & Johnny Dorelli | Nel blu dipinto di blu |
| 1959 | Domenico Modugno & Johnny Dorelli | Piove |
| 1960 | Tony Dallara & Renato Rascel | Romantica |
| 1961 | Betty Curtis & Luciano Tajoli | Al di là |
| 1962 | Domenico Modugno & Claudio Villa | Addio addio |
| 1963 | Tony Renis & Emilio Pericoli | Uno per tutte |
| 1964 | Gigliola Cinquetti & Patricia Carli | Non ho l'età |
| 1965 | Bobby Solo & New Christy Minstrels | Se piangi se ridi |
| 1966 | Domenico Modugno & Gigliola Cinquetti | Dio come ti amo |
| 1967 | Claudio Villa & Iva Zanicchi | Non pensare a me |
| 1968 | Sergio Endrigo & Roberto Carlos | Canzone per te |
| 1969 | Bobby Solo & Iva Zanicchi | Zingara |
| 1970 | Adriano Celentano & Claudia Mori | Chi non lavora non fa l'amore |
| 1971 | Nada & Nicola di Bari | Il cuore è uno zingaro |
| 1972 | Nicola di Bari | I giorni dell'arcobaleno |
| 1973 | Peppino Di Capri | Un grande amore e niente più |
| 1974 | Iva Zanicchi | Ciao cara, come stai? |
| 1975 | Gilda | Ragazza del sud |
| 1976 | Peppino Di Capri | Non lo faccio più |
| 1977 | Homo Sapiens | Bella da morire |
| 1978 | Matia Bazar | ...E dirsi ciao! |
| 1979 | Mino Vergnaghi | Amare |
| 1980 | Toto Cutugno | Solo noi |
| 1981 | Alice | Per Elisa |
| 1982 | Riccardo Fogli | Storie di tutti i giorni |
| 1983 | Tiziana Rivale | Sarà quel che sarà |
| 1984 | Al Bano & Romina Power | Ci sarà |
| 1985 | Ricchi e Poveri | Se m'innamoro |
| 1986 | Eros Ramazzotti | Adesso tu |
| 1987 | Gianni Morandi, Umberto Tozzi, Enrico Ruggeri | Si può dare di più |
| 1988 | Massimo Ranieri | Perdere l'amore |
| 1989 | Anna Oxa & Fausto Leali | Ti lascerò |
| 1990 | Pooh & Dee Dee Bridgewater | Uomini soli |
| 1991 | Riccardo Cocciante & Sarah Jane Morris | Se stiamo insieme |
| 1992 | Luca Barbarossa | Portami a ballare |
| 1993 | Enrico Ruggeri | Mistero |
| 1994 | Aleandro Baldi | Passerà |
| 1995 | Giorgia | Come saprei |
| 1996 | Ron & Tosca | Vorrei incontrarti fra 100 anni |
| 1997 | Jalisse | Fiumi di parole |
| 1998 | Annalisa Minetti | Senza te o con te |
| 1999 | Anna Oxa | Senza pietà |
| 2000 | Piccola Orchestra Avion Travel | Sentimento |
| 2001 | Elisa | Luce |
| 2002 | Matia Bazar | Messaggio d'amore |
| 2003 | Alexia | Per dire di no |
| 2004 | Marco Masini | L'uomo volante |
| 2005 | Francesco Renga | Angelo |
| 2006 | Povia | Vorrei avere il becco |
| 2007 | Simone Cristicchi | Ti regalerò una rosa |
| 2008 | Giò Di Tonno & Lola Ponce | Colpo di fulmine |
| 2009 | Marco Carta | La forza mia |
| 2010 | Valerio Scanu | Per tutte le volte che |
| 2011 | Roberto Vecchioni | Chiamami ancora amore |
| 2012 | Emma Marrone | Non è l'inferno |
| 2013 | Marco Mengoni | L'essenziale |
| 2014 | Arisa | Controvento |
| 2015 | Il Volo | Grande amore |
| 2016 | Stadio | Un giorno mi dirai |
| 2017 | Francesco Gabbani | Occidentali's karma |
| 2018 | Ermal Meta & Fabrizio Moro | Non mi avete fatto niente |
| 2019 | Mahmood | Soldi |
| 2020 | Diodato | Fai rumore |
| 2021 | Måneskin | Zitti e buoni |
| 2022 | Mahmood & Blanco | Brividi |
| 2023 | Marco Mengoni | Due vite |
| 2024 | Angelina Mango | La noia |
Winnaars categorie jongeren (1984-2021)[bewerken | brontekst bewerken]
| Jaar | Artiest | Nummer |
|---|---|---|
| 1984 | Eros Ramazzotti | Terra promessa |
| 1985 | Cinzia Corrado | Niente di più |
| 1986 | Lena Biolcati | Grande grande amore |
| 1987 | Michele Zarrillo | La notte dei pensieri |
| 1988 | Future | Canta con noi |
| 1989 | Mietta | Canzoni |
| 1990 | Marco Masini | Disperato |
| 1991 | Paolo Vallesi | Le persone inutili |
| 1992 | Aleandro Baldi & Francesca Alotta | Non amarmi |
| 1993 | Laura Pausini | La solitudine |
| 1994 | Andrea Bocelli | Il mare calmo della sera |
| 1995 | Neri per Caso | Le ragazze |
| 1996 | Syria | Non ci sto |
| 1997 | Paola & Chiara | Amici come prima |
| 1998 | Annalisa Minetti | Senza te o con te |
| 1999 | Alex Britti | Oggi sono io |
| 2000 | Jenny B | Semplice sai |
| 2001 | Gazosa | Stai con me |
| 2002 | Anna Tatangelo | Doppiamente fragili |
| 2003 | Dolcenera | Siamo tutti là fuori |
| 2004 | Niet gehouden | |
| 2005 | Laura Bono | Non credo nei miracoli' |
| 2006 | Riccardo Maffoni | Sole negli occhi |
| 2007 | Fabrizio Moro | Pensa |
| 2008 | Sonohra | l'Amore |
| 2009 | Arisa | Sincerità |
| 2010 | Tony Maiello | Il linguaggio della resa |
| 2011 | Raphael Gualazzi | Follia d'amore |
| 2012 | Alessandro Casillo | È vero (che ci sei) |
| 2013 | Antonio Maggio | Mi servirebbe sapere |
| 2014 | Rocco Hunt | Nu juorno buono |
| 2015 | Giovanni Caccamo | Ritornerò da te |
| 2016 | Francesco Gabbani | Amen |
| 2017 | Lele | Ora mai |
| 2018 | Ultimo | Il ballo delle incertezze |
| 2019 | Niet gehouden | |
| 2020 | Leo Gassmann | Vai bene così |
| 2021 | Gaudiano | Polvere da sparo |
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- (it) Officiële site
· 
· 
· ·