Filip Meirhaeghe
| Filip Meirhaeghe | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Filip Meirhaeghe op een wegfiets in 2007.
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Volledige naam | Filip Meirhaeghe | |||
| Geboortedatum | 5 maart 1971 | |||
| Geboorteplaats | .svg){kind=small} Gent, België
| |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline(s) | Mountainbike | |||
| ||||
Filip Meirhaeghe (Gent, 5 maart 1971) werd wereldkampioen mountainbike in 2003. Op de Olympische Zomerspelen 2000 in Sydney won hij een zilveren medaille.
Mountainbiker[bewerken | brontekst bewerken]
Bij de Wereldbeker mountainbike in Mont-Saint-Anne (Canada) die Meirhaeghe won, werd hij betrapt op het gebruik van het verboden stimulerend middel epo. Hij werd 15 maanden geschorst, maar maakte zijn rentree op 19 februari 2006 tijdens de strandrace van Oostduinkerke. Hij bezit het diploma van graduaat Marketing aan de Hogeschool Gent en is de auteur van het boek Positief, uitgegeven door Davidsfonds, waarin hij het verhaal doet vanaf zijn jeugd tot aan zijn positieve plas in de bungalow van het Wereldantidopingagentschap (WADA). In 2007 rijdt hij voor de ploeg Landbouwkrediet-Colnago. Meirhaeghe zet zich ook in voor enkele goede doelen, zoals het kinderkankerfonds.
Hij schreef ook het boek De comeback.
In 2008 werd Meirhaeghe vader van een zoontje.
Op 3 mei 2009 reed hij in Houffalize zijn laatste WB-wedstrijd mountainbike.
Filip heeft afscheid genomen van competitie MTB, maar toch niet helemaal. Bij de Wielerbond coacht hij de MTB-jongeren en voor Emolife Belgium cvba is hij projectleider van allerlei MTB evenementen voor het goede doel. Op dit moment begeleidt hij de Senegal Classic voor Vredeseilanden en de Duchenne Heroes in België, ten voordele van het onderzoek naar een behandeling van de Duchenne spierdystrofie, die jongetjes treft. Momenteel is hij bondscoach van de Belgische mountainbikers.
Prestaties[bewerken | brontekst bewerken]
- Belgisch kampioen in 1996, 1998, 2001 en 2006
- Parijs-Roubaix mountainbike in 1997 en 2002
- Wereldkampioenschap in 1998 (brons), 1999 (brons), 2002 (zilver), 2003 (goud)
- Europees kampioen in 2000
- Olympische Spelen van Sydney 2000 (zilver)
- Winnaar wereldbeker in 2002
- Won 11 WB-manches, de laatste op 3 juli in het Canadese Calgary
- Wereldkampioen Crosscountry 2003
- Winnaar van de GP Rudy Dhaenens 2006
Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]
Mountainbiken[bewerken | brontekst bewerken]
| Seizoen | Wereldbeker |  OS |
 WK |
 EK |
 BK |
Overige | Totaal aantal zeges |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1990 | NVT | 78e | Köln, Belveaux | 2 | |||
| 1991 | NVT | 23e | 5e | La Clusaz | 1 | ||
| 1992 | NVT | 15e | Amsterdam | 1 | |||
| 1993 | NVT | 66e | Torla, St-Niklaas, Temse, Tielrode, Zonnegem, Profondville | 6 | |||
| 1994 | NVT | 44e | 5e | 0 | |||
| 1995 | NVT | 26e | 26e | 
|
Amsterdam, Wiltz, Gent, Cairns | 4 | |
| 1996 | DNS | 17e | 6e | 
|
Mol, Brulon, Parijs, Neuchâtel, Herve, Engis | 6 | |
| 1997 | NVT | 10e |
|
Parijs-Roubaix, Luik, Reims, Lommel, Engis, Chimay, Mol | 7 | ||
| 1998 | St. Wendel | NVT | 
|
20e |
|
Langdorp, Ujimi, Engis, Milaan | 6 |
| 1999 | St. Wendel | NVT |
|
15e | Amay, Fujimi, Yerseke | 4 | |
| 2000 | Houffalize, Lausanne | ↑
|
9e | ↑
|
|
Afxentia, Balegem, Lommel, Langdorp, Michelbeke, Kluisberg | 9 |
| 2001 | NVT | 8e | 8e |
|
Albufeira, Monterey, Kluisberg, Vail, De Panne | 6 | |
| 2002 | Mt-St-Anne, Grouse Mountain eindklassement | NVT | ↑
|
13e |
|
Parijs-Roubaix, Thieusies, Kluisberg, Malmedy, Grächen, Fujimi | 8 |
| 2003 | Fort William, Kaprun | NVT | ↑
|
7e | Langdorp, Fujimi | 5 | |
| 2004 | Madrid, Mt-St-Anne, Calgary | DNS | DNS | DNS | DNS | Voroklini, Monterey, Leadville | 6 |
| 2005 | schorsing | ||||||
| 2006 | NVT | 7e |
|
1 | |||
| 2007 | NVT | 25e | 10e |
|
Malmedy | 1 | |
| 2008 | DNF | 42e | DNS |
|
0 | ||
| 2009 | NVT | 19e | DNS | 0 | |||
| Totaal | 11 (1x eindklassement) | 0 | 1 | 1 | 4 | 56' | 73' |
Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]
| Jaar | Gent-Wevelgem | Ronde van Vlaanderen | Parijs-Roubaix |
| 2002 | 35e | ||
| 2003 | 41e | ||
| 2007 | 42e | 33e | |
| 2008 | 90e | 47e | |
| 2009 | 34e |
Politiek[bewerken | brontekst bewerken]
Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 stond Meirhaeghe in Maarkedal op de vijfde plaats op de lijst van Maarkedal Leeft, een lokale lijst rond Open Vld.[1] Hij werd verkozen en werd schepen van jeugd, sport en financiën.[2] In 2018 was hij bij de gemeenteraadsverkiezingen lijsttrekker voor Open Vld Maarkedal. Hij werd herkozen en bleef schepen.
Bij de Vlaamse verkiezingen van 2019 stond hij zesde op de Oost-Vlaamse lijst van Open Vld, maar hij raakte niet verkozen.[3]
Trivia[bewerken | brontekst bewerken]
In 2012 werd Filip Meirhaeghe winnaar van het tv-programma Eeuwige Roem. In de finale haalde hij het van motorcrosser Stefan Everts en tennisser Kristof Vliegen.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Profiel van Filip Meirhaeghe op ProCyclingStats
| Voorganger: Roland Green |
Wereldkampioen mountainbike 2003 
|
Opvolger: Julien Absalon |
| Voorganger: Erwin Vervecken 1995 |
Belgisch kampioen mountainbike 1996 |
Opvolger: Peter Van Den Abeele 1997 |
| Voorganger: Peter Van Den Abeele 1997 |
Belgisch kampioen mountainbike 1998 |
Opvolger: Roel Paulissen 1999 |
| Voorganger: Roel Paulissen 2000 |
Belgisch kampioen mountainbike 2001 |
Opvolger: Roel Paulissen 2002 |
| Voorganger: Sven Nys 2005 |
Belgisch kampioen mountainbike 2006 |
Opvolger: Sven Nys 2007 |
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Filip Meirhaeghe krijgt plek op lijst Open VLD. Het Nieuwsblad (10 juli 2012). Geraadpleegd op 11 juli 2012.
- ↑ Filip Meirhaeghe, vierde schepen. Gemeente Maarkedal. Gearchiveerd op 24 september 2013. Geraadpleegd op 19 maart 2013.
- ↑ 8.498 voorkeurstemmen voor Filip Meirhaeghe (Open Vld), focus gaat nu terug naar lokale politiek. Het Laatste Nieuws (27 mei 2019). Geraadpleegd op 29 mei 2019.