Fjodor Tolboechin
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
| Fjodor Tolboechin | ||
|---|---|---|
| ||
Tolboechin op een sovjetpostzegel van 4 kopeken
| ||
| Geboren | 16 juni [O.S. 1894] 4 juni Androniki, oblast Jaroslavl, keizerrijk Rusland | |
| Overleden | 17 oktober 1949 Moskou, Russische Socialistische Federatieve Sovjetrepubliek | |
| Rustplaats | Kremlinmuur-begraafplaats, Moskou[1][2] | |
| Land/zijde | .svg){kind=small} Keizerrijk Rusland Sovjet-Unie
| |
| Onderdeel |  Keizerlijk Russisch Leger Rode Leger
| |
| Dienstjaren | 1914 - 1949 | |
| Rang |  Maarschalk van de Sovjet-Unie
| |
| Bevel | 57e Leger (Sovjet-Unie) 68e Leger (Sovjet-Unie) 4e Oekraïense Front 3e Oekraïense Front Militair district Transkaukasië | |
| Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |
| Onderscheidingen | zie onderscheidingen | |
Fjodor Ivanovitsj Tolboechin (Russisch: Фёдор Иванович Толбухин) (Androniki (oblast Jaroslavl), 16 juni [O.S. 1894] 4 juni - Moskou, 17 oktober 1949) was een maarschalk van de Sovjet-Unie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij nam deel aan de Slag om Stalingrad als bevelhebber van het 57e Leger. Vanaf begin 1943 was hij bevelhebber van het 4e Oekraïense Front waarmee hij campagnes in de Sovjet-Unie, Roemenië, Bulgarije, Joegoslavië, Hongarije en Oostenrijk voerde. Hij ligt begraven aan de muur van het Kremlin.
De stad Dobritsj in Bulgarije, had tussen 1949 en 1991 zijn naam, Tolboechin.
Militaire loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]
- Majoor-generaal (Kombrig): 28 november 1935[3]
- Luitenant-generaal (Komdiv): 15 juli 1938[3]
- Majoor-generaal (Генерал-майор): 4 juni 1940[3]
- Luitenant-generaal (Генерал-лейтенант): 19 januari 1943[3]
- Kolonel-generaal (Генерал-полковник): 28 april 1943[3]
- Generaal (Генерал армии): 21 september 1943[3]
- Maarschalk van de Sovjet-Unie (Маршал Советского Союза): 19 september 1944[3]
Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]
- Held van de Sovjet-Unie op 7 mei 1965 (Postuum)
- Leninorde op 19 maart 1944[4] en 21 februari 1945[4]
- Orde van de Overwinning (nr. 9) op 26 april 1945[4]
- Orde van de Rode Banier op 18 oktober 1922, 3 november 1944[4]
- Orde van Soevorov, 1e klasse op 28 januari 1943[4] en 16 mei 1944[4]
- Orde van Koetoezov, 1e klasse op 17 september 1943[4]
- Orde van de Rode Ster op 22 februari 1938
- Orde van Sint-Anna, 3e klasse
- Orde van Sint-Stanislaus, 3e klasse
- Maarschalkster op 12 september 1944[4]
- Orde van de Nationale Held
- Held van de Volksrepubliek Bulgarije op 31 mei 1945
- Militaire Orde voor Dapperheid in de Oorlog
- Orde van Georgi Dimitrov
- Orde van de Hongaarse Vrijheid
- Voor de Moedige Soldaat van het Karelische Front
- Grootofficier in het Legioen van Eer
- Ereburger van de steden Belgrado, Sofia en Dobritsj
- Medaille voor de Verdediging van Stalingrad[4]
- Medaille voor de Overwinning op Duitsland in de Grote Vaderlandse Oorlog van 1941-1945[4]
- Medaille voor de Verovering van Boedapest[4]
- Medaille voor de Verovering van Wenen[4]
- Medaille ter Herinnering aan de Achthonderdste Verjaardag van Moskou
- Jubileummedaille voor de 20e verjaardag van het Rode Leger
- Medaille voor de Bevrijding van Belgrado[4]
- Jubileummedaille "30 jaar van Soviet Leger en Marine"
- Orde van Michaël de Dappere, 1e, 2e en 3e klasse[4]
- Oorlogskruis 1939 - 1945 met Palm
- Commander in het Legioen van Verdienste
Bronnen, noten en/of referenties
|