Fokker S.11

	Fokker S.11 Instructor
	Algemeen
Fabrikant	Fokker
Rol	trainer
Bemanning	2
	Afmetingen
Lengte	8,15 m
Hoogte	2,40 m
Spanwijdte	11,0 m
Vleugeloppervlak	18,5 m²
	Gewicht
Leeggewicht	810 kg
Max. gewicht	1.100 kg
	Krachtbron
Motor(en)	Lycoming O-435-A
	Prestaties
Topsnelheid	209
Actieradius	580 km
Dienstplafond	3,850 m
Portaal	Luchtvaart

De Fokker S.11 Instructor is een eenmotorig lesvliegtuig van Fokker, met twee zitplaatsen en propelleraandrijving. Het vliegtuig is voorzien van een Lycoming O-435-A boxermotor die een vermogen van 190 pk levert.

In dit tweede naoorlogse ontwerp van Fokker zitten de instructeur en de leerling naast elkaar. Het prototype, de PH-NBE, werd op 18 december 1947 door Gerben Sonderman ingevlogen.^[1]

Bijzondere kenmerken van het vliegtuig zijn de grote cockpit en de geknikte poten van het landingsgestel. Achter de zitplaatsen bevindt zich ruimte voor bagage, een derde stoel of een extra brandstoftank van 114 liter.^[2] Het lesvliegtuig werd gebruikt door de Koninklijke Luchtmacht en de Koninklijke Marine. Tevens werd het toestel aan Israël verkocht en in zowel Italië als Brazilië in licentie gebouwd.^[3]

De S.12 is een S.11 met neuswielonderstel. Van de S.12 is alleen een prototype gemaakt.

Fokker S.12 prototype PH-NDC in het Aviodrome, Lelystad

Gebruikers[bewerken | brontekst bewerken]

Boliviaanse luchtmacht: in de jaren zeventig werden 8 vliegtuigen van Brazilië overgenomen.
Braziliaanse luchtmacht: 100 vliegtuigen in de jaren zestig. In Brazilië is de naam van het vliegtuig T-21.
Israëlische luchtmacht: 41 vliegtuigen van 1951 tot 1957
Italiaanse luchtmacht: 180 vliegtuigen in licentie gebouwd als Macchi M.416.^[3]^[4]
Koninklijke Luchtmacht
Koninklijke Marine - Marine Luchtvaartdienst
Paraguayaanse luchtmacht: acht van Brazilië overgenomen vliegtuigen van 1972 tot 1978.

Vergelijkbare vliegtuigen[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Fokker S-11 Vlieghandboek

Bronnen

↑ Hooftman, Hugo, Fokker, Neerlands grootste vliegtuigbouwer, Arti, Alkmaar.
↑ Fokker Four. Geraadpleegd op 30 januari 2010.
↑ ^a ^b Alting, Peter, Fokkers in uniform, driekwart eeuw militaire Fokkervliegtuigen, Rebo, Sassenheim, ISBN 90 366 0352 8.
↑ (it) Garavini, Daniele. Aermacchi M.416. Geraadpleegd op 30 januari 2010.

Vliegtuigen van Fokker

1910-1918:	Spin · D.I · D.II · Dr.I · D.VII
1918-1940 (militair):	T.II · S.I · F.VI · D.IX · D.X · S.II · B.I · C.IV · S.III · D.XI · T.III · B.II · C.V · D.XII · D.XIII · S.IV · D.XIV · B.III · T.IV · C.VIIw · D.XVI · C.VIII · C.VIIIw · C.IX · D.XVII · C.X · C.XIw · D.XXI · G.I · T.V · S.IX · C.XIVw · T.VIIIw · D.XXIII · T.IX
1918-1940 (verkeer):	C.II · F.VII · F.XVIII · F.XX · F.XXXVI · F.XXII
1945-1996:	F.25 · S.11 · S.14 · F27 · F28 · 50 · 60 · 100 · 70

[1] Hooftman, Hugo, Fokker, Neerlands grootste vliegtuigbouwer, Arti, Alkmaar.

[2] Fokker Four. Geraadpleegd op 30 januari 2010.

[alting-3] Alting, Peter, Fokkers in uniform, driekwart eeuw militaire Fokkervliegtuigen, Rebo, Sassenheim, ISBN 90 366 0352 8.

[4] (it) Garavini, Daniele. Aermacchi M.416. Geraadpleegd op 30 januari 2010.

[1]

[2]

[3]

[4]

Fokker S.11

Gebruikers[bewerken | brontekst bewerken]

Vergelijkbare vliegtuigen[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Navigatiemenu

Zoeken