François Cluzet
Francois Cluzet | ||||
---|---|---|---|---|
François Cluzet, maart 2013
| ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | 21 september 1955 | |||
Geboorteplaats | Parijs | |||
Land | Frankrijk | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1976-heden | |||
Beroep | acteur | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
|
François Cluzet (Parijs, 21 september 1955) is een Frans acteur.
Leven en werk
[bewerken | brontekst bewerken]Afkomst en eerste stappen
[bewerken | brontekst bewerken]Cluzet groeide op in Parijs waar zijn ouders krantenverkopers waren. Zijn vader werkte ook in een farmaceutisch laboratorium. Hij maakt zijn toneeldebuut in 1976. Drie jaar later debuteerde hij op het grote scherm in de film Cocktail Molotov.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]In 1984 werd hij tweemaal genomineerd voor de César voor beste mannelijke bijrol in het drama L'Été meurtrier en de César voor beste jong mannelijk talent in de komedie Vive la sociale!. Na een groot aantal Franse films speelde Cluzet in 1994-95 in twee internationale films: de tragikomedie Prêt-à-Porter van Robert Altman en de romantische komedie French Kiss van Lawrence Kasdan. In 2007 werd hij genomineerd voor de César voor beste acteur in een bijrol in de komedie Quatre étoiles en won hij de César voor beste acteur in de thriller Ne le dis à personne. Zijn grootste internationale succes kende hij met de tragikomedie Intouchables uit 2011 aan de zijde van Omar Sy, de verfilming van een waargebeurd verhaal. Voor zijn hoofdrol (als Philippe Pozzo di Borgo) kreeg hij wederom een nominatie voor de César voor beste acteur.
Privéleven
[bewerken | brontekst bewerken]Cluzet heeft vier kinderen, een dochter Blanche (1984) uit zijn huwelijk met Chantal Perrin en een zoon Paul (1993) samen met de Franse actrice Marie Trintignant. Daarna was hij dertien jaar samen met de Franse actrice Valérie Bonneton met wie hij twee kinderen had, Joseph (2001) en Marguerite (2006). Op 5 juli 2011 hertrouwde hij.
Filmografie (speelfilms)
[bewerken | brontekst bewerken]Jaar | Titel | Rol | Opmerkingen |
---|---|---|---|
1979 | Cocktail Molotov | Bruno | |
1980 | Le Cheval d'orgueil | Pierre-Alain | |
1982 | Les Fantômes du chapelier | Journalist | |
1982 | Coup de foudre | militair | |
1983 | L'Été meurtrier | Mickey | |
1983 | Vive la sociale! | Maurice Decques | |
1984 | Les Enragés | Marc | |
1985 | États d'âme | Pierrot | |
1985 | Elsa, Elsa | Ferdinand | |
1985 | Rue du départ | Paul Triana | |
1986 | Round Midnight | François Borler | |
1987 | Association de malfaiteurs | Thierry | |
1987 | Jaune revolver | Jean-Claude Wielzky | |
1988 | Chocolat | Marc | |
1988 | Force majeure | Daniel | |
1988 | Une affaire de femmes | Paul | |
1989 | Deux | Louis | |
1989 | Un tour de manège | AJ | |
1989 | Trop belle pour toi | Pascal Chevassu | |
1989 | La Révolution française | Camille Desmoulins | |
1991 | À demain | Gilles | |
1992 | Sexes faibles! | Sébastien Sebastian | |
1992 | Olivier, Olivier | Serge Duval | |
1992 | L'Instinct de l'ange | Ernest Devrines | |
1994 | Le Vent du Wyoming | Chester | |
1994 | L'Enfer | Paul Prieur | |
1994 | Prêt-à-Porter | Nina's assistent | |
1995 | Dialogue au sommet | Moser | |
1995 | French Kiss | Bob | |
1995 | Les Apprentis | Antoine | |
1996 | Enfants de salaud | Sandro | |
1996 | Le Silence de Rak | Rak | |
1997 | Le Déménagement | Claude | |
1997 | Rien ne va plus | Maurice | |
1998 | L'Examen de minuit | Antoine | |
1998 | Fin août, début septembre | Adrien | |
1998 | Dolce Farniente | Stendhal | |
2001 | L'Adversaire | Luc | |
2002 | Mais qui a tué Pamela Rose? | Gibson | |
2002 | Janis et John | Walter Kingkate | |
2002 | France Boutique | Olivier Mestral | |
2003 | Quand je vois le soleil | Pierre | |
2004 | La Cloche a sonné | Jean | |
2005 | La Forteresse Assiégée | Napoléon III | |
2006 | Quatre étoiles | René | |
2006 | Ne le dis à personne | Alexandre Beck | |
2007 | Ma Place au soleil | Paul | |
2007 | La Vérité ou presque | Marc | |
2007 | Détrompez-vous | Lionel | |
2008 | Les Liens du sang | Gabriel | |
2008 | Paris | Philippe Verneuil | |
2009 | À l'origine | Philippe Miller | |
2009 | Le Dernier pour la route | Hervé Chaballier | |
2010 | Blanc comme neige | Maxime | |
2010 | Les Petits Mouchoirs | Max Cantara | |
2011 | Mon père est femme de ménage | Michel | |
2011 | L'Art d'aimer | Achille | |
2011 | Intouchables | Philippe | |
2011 | Un monstre à Paris | Bibo Bergeron (stem) | |
2012 | Do Not Disturb | Jeff | |
2013 | 11.6 | Toni Musulin | |
2013 | En solitaire | Yann Kermadec | |
2014 | Une rencontre | Pierre | |
2015 | Un moment d'égarement | Antoine | |
2016 | Médecin de campagne | dokter Werner | |
2017 | La Mécanique de l'ombre | Duval | |
2017 | L'École buissonnière | Totoche | |
2018 | Normandie nue | Georges Balbuzard | |
2018 | Le Collier rouge | Lantier | |
2019 | Nous finirons ensemble | Max Cantara |
Prijzen en nominaties
[bewerken | brontekst bewerken]Cluzet kreeg verscheidene nominaties en filmprijzen. De belangrijkste:
- César:
- César voor beste mannelijke hoofdrol
- prijs: 2007
- nominaties: 1996, 2007, 2010, 2012, 2017
- César voor beste mannelijke bijrol: nominaties: 1984, 1990, 2003, 2007
- César voor beste jong mannelijk talent: nominatie: 1984
- César voor beste mannelijke hoofdrol
- Jean Gabinprijs 1984
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel François Cluzet op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.