France Football
| France Football | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Genre | Voetbaltijdschrift | |||
| Frequentie | Tweemaal wekelijks | |||
| Eerste editie | 1946 | |||
| Land(en) |  Frankrijk
| |||
| Officiële website | ||||
| ||||
France Football is een Frans voetbalmagazine dat tweemaal per week verschijnt (dinsdag en vrijdag). Het werd opgericht in 1946. France Football staat bekend als een gerenommeerd tijdschrift, met name vanwege haar fotoreportages, accurate statistieken van Europcup-wedstrijden en uitgebreide verslaglegging van diverse Europese competities.
Uitverkiezingen
[bewerken | brontekst bewerken]Ballon d'Or
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Ballon d'Or voor uitgebreidere informatie over dit onderwerpDe Ballon d'Or (ook wel Gouden Bal of Europees voetballer van het jaar) is de belangrijkste voetbalprijs die France Football jaarlijks uitreikt. In 1956 werd de eerste editie gewonnen voor Stanley Matthews. In 2010 werd bekend dat de Ballon d'Or zou worden samengevoegd met de FIFA World Player of the Year. De prijs voor de beste speler van de wereld werd FIFA Ballon d'Or genoemd.
Frans voetballer van het jaar
[bewerken | brontekst bewerken]Ieder jaar verkiest France Football de beste Franse voetballer. Tot 1995 kwamen alleen Franse voetballers uit de Ligue 1 in aanmerking voor de prijs. Vanaf 1996 dingen ook Franse spelers die actief zijn buiten de landsgrenzen mee. Sinds 2001 bepalen voormalige winnaars de prijswinnaar.[1]
Trainer van het jaar
[bewerken | brontekst bewerken]Ieder jaar verkiest France Football de beste Franse trainer van het jaar. Ook bij deze prijs is de jury samengesteld uit voormalige prijswinnaars.
|
|
|
Speler van de eeuw
[bewerken | brontekst bewerken]In 2000 vroeg France Football aan de 34 winnaars van de Ballon d'Or (1956-1999) om de beste speler van de 20e eeuw te kiezen. Daarbij dienden ze hun favoriete speler 5 punten te geven, aflopend tot de nummer vijf. Vier spelers brachten geen stem uit: Matthews, Sívori en Best weigerden, Jasjin was al overleden. Di Stéfano koos alleen een beste speler, Platini koos zijn twee beste spelers en Weah plaatste twee spelers op de vijfde plaats (beide 0,5 punten).[2]
| # | Speler | Punten |
|---|---|---|
| 1 |  Pelé
|
122 |
| 2 |  Diego Maradona
|
65 |
| 3 |  Johan Cruijff
|
62 |
| 4 |  Alfredo Di Stéfano
|
44 |
| 5 | Michel Platini
|
40 |
| 6 |  Franz Beckenbauer
|
35 |
| 7 |  Ferenc Puskás
|
12 |
| 8 | Marco van Basten
|
11 |
| 9 | Zico
|
7 |
| 10 | Gerd Müller
|
5 |
 Lev Jasjin
|
5 | |
| 12 |  Enzo Francescoli
|
4 |
| Garrincha
|
4 | |
.svg){kind=small} George Best
|
4 | |
| 15 | Rafael Gordillo
|
3 |
| 16 |  Bobby Charlton
|
2,5 |
| 17 | Romário
|
2 |
| 18 |  Roberto Baggio
|
1 |
| Oleh Blochin
|
1 | |
| Just Fontaine
|
1 | |
| Raymond Kopa
|
1 | |
| Fritz Walter
|
1 | |
| Dino Zoff
|
1 | |
| 24 |  Roger Milla
|
0,5 |
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]
· 
· 
- ↑ France - Footballer of the Year Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation
- ↑ France Football's Football Player of the Century Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation