Frankrijk op het Europees kampioenschap voetbal 1992

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

FRA
Thuistenue
Uittenue

Frankrijk was een van de deelnemende landen op het Europees kampioenschap voetbal 1992 in Zweden. Het was de derde deelname voor het land. Frankrijk werd in de eerste ronde uitgeschakeld.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Frankrijk werkte tijdens de kwalificatiecampagne voor het Europees kampioenschap voetbal 1992 een foutloos parcours af. Het elftal van bondscoach Michel Platini speelde in functie van het getalenteerde aanvalsduo Papin-Cantona, dat goed was voor elf van de twintig Franse doelpunten in de kwalificatiecampagne. Frankrijk won elk kwalificatieduel en kwam zo als winnaar uit de groep van Tsjecho-Slowakije, Spanje, Albanië en IJsland.

Ondanks die uitstekende prestatie kwam er ook kritiek op het werk van bondscoach Platini, die er volgens sommige critici niet in was geslaagd om het aantrekkelijk spel van de vorige generatie - toen Platini zelf nog speler was - te evenaren.

Kwalificatieduels[bewerken | brontekst bewerken]

5 september 1990 IJsland Vlag van IJsland 1 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk
13 oktober 1990 Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 1 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije
17 november 1990 Albanië Vlag van Albanië 0 – 1 Vlag van Frankrijk Frankrijk
20 februari 1991 Frankrijk Vlag van Frankrijk 3 – 1 Vlag van Spanje Spanje
30 maart 1991 Frankrijk Vlag van Frankrijk 5 – 0 Vlag van Albanië Albanië
4 september 1991 Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 1 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk
12 oktober 1991 Spanje Vlag van Spanje 1 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk
20 november 1991 Frankrijk Vlag van Frankrijk 3 – 1 Vlag van IJsland IJsland

Klassement groep 1[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Land GW W G V DV DT DS Ptn
1 Vlag van Frankrijk Frankrijk 8 8 0 0 20 6 +14 16
2 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije 8 5 0 3 12 9 +3 10
3 Vlag van Spanje Spanje 7 3 0 4 17 12 +5 6
4 Vlag van IJsland IJsland 8 2 0 6 7 10 -3 4
5 Vlag van Albanië Albanië 7 1 0 6 2 21 -19 2

Het duel Albanië-Spanje werd geannuleerd omwille van de politieke situatie in Albanië.

Het Europees kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Éric Cantona belandde dankzij assistent-bondscoach Gérard Houllier bij Leeds, waar hij na enkele maanden ontdekt werd door Manchester United.

Frankrijk werd bij de loting ondergebracht in Groep 1, samen met gastland Zweden, Denemarken en Engeland, en kreeg Solna en Malm als speelsteden.

In december 1991 ging Éric Cantona tijdens een competitiewedstrijd van Nîmes niet akkoord met een beslissing van de scheidsrechter, waarna hij uit frustratie een bal naar de man wierp. De Franse aanvaller werd een maand geschorst. Toen hij vervolgens tijdens een hoorzitting van de Franse voetbalbond (FFF) een aanwezig lid van de bond beledigde, werd die schorsing met een maand uitgebreid. Als reactie besloot Cantona op 16 december 1991 een punt achter zijn spelerscarrière te zetten. Op aanraden van assistent-bondscoach Gérard Houllier en zijn psycholoog kwam de aanvaller terug op zijn beslissing en verhuisde hij naar Engeland. In januari 1992 vond hij onderdak bij Leeds United.[1]

Op 22 maart 1992 maakte Michel Platini zijn selectie bekend. Een dag na de bekendmaking haakte spits Amara Simba af met een gebroken kuitbeen. Hij werd vervangen door Fabrice Divert. Bijna de helft van Platini's selectie bestond uit spelers van Olympique Marseille, dat in 1991 de finale van de Europacup I had bereikt en een jaar later voor de vierde keer op rij landskampioen was geworden.

Op het EK koos de bondscoach doorgaans voor een verdedigende tactiek zonder creatieve spelmaker, hoewel hij die rol zelf jarenlang had vervuld bij de Franse nationale ploeg. In het openingsduel tegen gastland Zweden startte Platini zelfs met een vijfmansverdediging. Het team dat hoopte dat aanvallers Jean-Pierre Papin en Éric Cantona het verschil zouden maken, raakte tegen Zweden niet verder dan een 1-1 gelijkspel. In de tweede wedstrijd namen de Fransen het op tegen Engeland, dat in februari 1992 in een oefenduel nog met 2-0 had gewonnen van Frankrijk. Ditmaal werd het 0-0 en mocht Platini blij zijn dat verdediger Basile Boli niet werd uitgesloten na een kopstoot tegen de oogkas van Stuart Pearce. In de laatste groepswedstrijd stond Frankrijk tegenover latere winnaar Denemarken dat aanvankelijk niet gekwalificeerd was voor het EK, maar door de afwezigheid van Joegoslavië alsnog werd opgeroepen om deel te nemen aan het toernooi. Denemarken versloeg Frankrijk met 1-2 en plaatste zich zo samen met Zweden voor de halve finale.

Nasleep[bewerken | brontekst bewerken]

Bondscoach Michel Platini werd later voorzitter van de UEFA.

Na de uitschakeling van Frankrijk bood Platini zijn ontslag aan. Sommige spelers verklaarden het falen van de nationale ploeg doordat ze fysiek uitgeput aan het toernooi waren begonnen. Critici haalden als voornaamste oorzaak het gebrek aan aanvallende creativiteit aan. Platini werd na het toernooi opgevolgd door zijn assistent Gérard Houllier.

Een maand na de uitschakeling kreeg Frankrijk te horen dat het in 1998 het wereldkampioenschap mocht organiseren.

Technische staf[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Functie
Technische staf
Michel Platini Bondscoach
Gérard Houllier Assistent-trainer
Philippe Bergeroo Keeperstrainer
Henri Émile Teammanager

Selectie en statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Naam Geboortedatum GW Club Positie(s)
1 Bruno Martini 25-01-1962 3 0 0 0 0 0 0 Vlag van Frankrijk Auxerre GK
2 Manuel Amoros Aanvoerder 01-02-1962 3 0 0 0 0 0 0 Vlag van Frankrijk Olympique Marseille RB, LB
3 Franck Silvestre 05-04-1967 0 0 0 0 0 0 0 Vlag van Frankrijk Sochaux CB
4 Emmanuel Petit 22-09-1970 0 0 0 0 0 0 0 Vlag van Frankrijk AS Monaco CM, LM
5 Laurent Blanc 19-11-1965 3 0 0 0 0 0 0 Vlag van Italië Napoli CB
6 Bernard Casoni 04-09-1961 3 0 1 0 0 0 0 Vlag van Frankrijk Olympique Marseille LB, CB
7 Didier Deschamps 15-10-1968 3 0 1 0 0 0 0 Vlag van Frankrijk Olympique Marseille CM, DM
8 Franck Sauzée 28-10-1965 2 0 0 0 0 0 1 Vlag van Frankrijk Olympique Marseille CM, CB
9 Jean-Pierre Papin 09-03-1968 3 2 0 0 0 0 0 Vlag van Frankrijk Olympique Marseille CF
10 Luis Fernández 02-10-1959 3 0 1 0 0 2 1 Vlag van Frankrijk Cannes DM, CM
11 Christian Perez 13-05-1963 3 0 1 0 0 2 1 Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain AM, LW
12 Christophe Cocard 23-11-1967 1 0 0 0 0 1 0 Vlag van Frankrijk Auxerre RW
13 Basile Boli 02-01-1967 3 0 1 0 0 0 0 Vlag van Frankrijk Olympique Marseille CB
14 Jean-Philippe Durand 11-11-1960 2 0 0 0 0 0 0 Vlag van Frankrijk Olympique Marseille CM, RM
15 Fabrice Divert 02-09-1967 0 0 0 0 0 0 0 Vlag van Frankrijk Montpellier CF
16 Pascal Vahirua 09-03-1966 2 0 0 0 0 0 2 Vlag van Frankrijk Auxerre LW, LM
17 Rémi Garde 03-04-1966 0 0 0 0 0 0 0 Vlag van Frankrijk Olympique Lyon DM, CM
18 Éric Cantona 24-05-1966 3 0 1 0 0 0 0 Vlag van Engeland Leeds United AM, CF
19 Gilles Rousset 22-08-1963 0 0 0 0 0 0 0 Vlag van Frankrijk Olympique Lyon GK
20 Jocelyn Angloma 07-08-1965 2 0 1 0 0 1 1 Vlag van Frankrijk Olympique Marseille RB

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Klassement groep 1[bewerken | brontekst bewerken]

Land GW Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
Vlag van Zweden Zweden 3 2 1 0 4 2 +2 5
Vlag van Denemarken Denemarken 3 1 1 1 2 2 0 3
Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 0 2 1 2 3 -1 2
Vlag van Engeland Engeland 3 0 2 1 1 2 -1 2

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]


10 juni 1992
20:15 (UTC+1)
Zweden Vlag van Zweden 1 – 1 Vlag van Frankrijk Frankrijk Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 29.860
Scheidsrechter: Alexey Spirin (Sovjet-Unie)
Eriksson Goal 24' Verslag Goal 58' Papin
Zweden
Frankrijk
Zweden:
GK 1 Thomas Ravelli
RB 2 Roland Nilsson
CB 3 Jan Eriksson
CB 4 Patrik Andersson
LB 5 Joachim Björklund
RM 7 Klas Ingesson
CM 9 Jonas Thern Aanvoerder Kreeg geel 87'
CM 6 Stefan Schwarz Kreeg geel 39'
LM 10 Anders Limpar
CF 11 Tomas Brolin
CF 16 Kennet Andersson 74'
Wisselspelers:
FW 17 Martin Dahlin 74'
Coach:
Vlag van Zweden Thomas Svensson
Frankrijk:
GK 1 Bruno Martini
RWB 20 Jocelyn Angloma Kreeg geel 35' 66'
CB 5 Laurent Blanc
CB 13 Basile Boli
CB 6 Bernard Casoni
LWB 2 Manuel Amoros Aanvoerder
CM 8 Franck Sauzée
CM 7 Didier Deschamps
CM 16 Pascal Vahirua 46'
CF 18 Éric Cantona Kreeg geel 53'
CF 9 Jean-Pierre Papin
Wisselspelers:
MF 11 Christian Perez 46'
MF 10 Luis Fernández 66'
Coach:
Vlag van Frankrijk Michel Platini



14 juni 1992
17:15 (UTC+1)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 0 Vlag van Engeland Engeland Malmö Stadion, Malmö
Toeschouwers: 26.535
Scheidsrechter: Sándor Puhl (Hongarije)
Verslag
Frankrijk
Engeland
Frankrijk:
GK 1 Bruno Martini
RB 2 Manuel Amoros Aanvoerder
CB 5 Laurent Blanc
CB 13 Basile Boli
LB 6 Bernard Casoni
RM 14 Jean-Philippe Durand
CM 8 Franck Sauzée 46'
CM 7 Didier Deschamps
LM 10 Luis Fernández Kreeg geel 31' 75'
CF 18 Éric Cantona
CF 9 Jean-Pierre Papin
Wisselspelers:
DF 20 Jocelyn Angloma 46'
MF 11 Christian Perez 75'
Coach:
Vlag van Frankrijk Michel Platini
Engeland:
GK 1 Chris Woods
RWB 11 Andy Sinton
CB 4 Martin Keown
CB 12 Carlton Palmer
CB 5 Des Walker
LWB 3 Stuart Pearce
CM 8 Trevor Steven
DM 19 David Batty Kreeg geel 69'
CM 7 David Platt
CF 10 Gary Lineker Aanvoerder
CF 20 Alan Shearer
Coach:
Vlag van Engeland Graham Taylor



17 juni 1992
20:15 (UTC+1)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 2 Vlag van Denemarken Denemarken Malmö Stadion, Malmö
Toeschouwers: 25.673
Scheidsrechter: Hubert Forstinger (Oostenrijk)
Papin Goal 60' Verslag Goal 8' Larsen
Goal 78' Elstrup
Frankrijk
Denemarken
Frankrijk:
GK 1 Bruno Martini
RB 2 Manuel Amoros Aanvoerder
CB 5 Laurent Blanc
CB 13 Basile Boli Kreeg geel 38'
LB 6 Bernard Casoni Kreeg geel 15'
RM 14 Jean-Philippe Durand
CM 7 Didier Deschamps Kreeg geel 73'
CM 11 Christian Perez Kreeg geel 32' 79'
LM 16 Pascal Vahirua 46'
CF 18 Éric Cantona
CF 9 Jean-Pierre Papin
Wisselspelers:
MF 10 Luis Fernández 46'
FW 12 Christophe Cocard 79'
Coach:
Vlag van Frankrijk Michel Platini
Denemarken:
GK 1 Peter Schmeichel
RWB 2 John Sivebæk
CB 3 Kent Nielsen 61'
CB 5 Lars Olsen Aanvoerder
CB 6 Kim Christofte
LWB 18 Henrik Andersen
CM 7 John Jensen
CM 13 Henrik Larsen
AM 11 Brian Laudrup
CF 14 Torben Frank Kreeg geel 45' 66'
CF 9 Flemming Povlsen Kreeg geel 14'
Wisselspelers:
DF 12 Torben Piechnik 61'
FW 10 Lars Elstrup 66'
Coach:
Vlag van Denemarken Richard Møller Nielsen


Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]