Frans Vinck

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Frans Vinck

Gaspar Franciscus Hubertus (Frans) Vinck (Antwerpen, 14 september 1827 - Berchem, 17 oktober 1903) was een Belgisch kunstschilder.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Hij studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen, onder anderen bij Jozef Dyckmans. In 1846 nam hij voor het eerst deel aan een tentoonstelling, het Driejaarlijks Salon in Antwerpen. In 1850 en 1852 nam hij deel aan de Prix de Rome voor Schilderkunst zonder echter tot de laureaten te behoren. Omstreeks 1866 werd hij nog privé-leerling bij Henri Leys, wiens stijl hij sindsdien nabootste.

Hij was professor aan de Academies van Antwerpen en Dendermonde. In Dendermonde was Franz Courtens een van zijn leerlingen. Hij reisde in Frankrijk, Italië en het Nabije Oosten.

Vinck schilderde Bijbelse taferelen, historische taferelen die vaak gesitueerd zijn in de Middeleeuwen of de Renaissance en portretten.

Verzamelingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Antwerpen, Kon. Museum voor Schone Kunsten : "De eedgenoten bij Maghareta van Parma" (1872)
  • Antwerpen, Kathedraal, de Kruisweg (samen met Lodewijk Hendrix)
  • Antwerpen, Stadhuis, een van de plafondschilderingen in de Raadzaal ("De geesten van de Beeldende Kunsten worden gekroond door de Faam") en kleinere decoraties.
  • Antwerpen, Atheneum : decoratieve schilderingen die allegorieën voorstellen (ca. 1893)
  • Luik, Museum
  • Philadelphia, Museum

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]