Frederik Muller


Frederik Muller (Amsterdam, 22 juli 1817 – aldaar, 4 januari 1881) was een antiquaar, bibliograaf en boekhandelaar te Amsterdam. Hij had een veilinghuis in de Nieuwe Doelenstraat. De boekwetenschapper prof. dr. P.J. Buijnsters beschouwt hem als de grootste antiquaar die Nederland gekend heeft.[1]
Muller was een zoon van Samuel Muller Hz., hoogleraar aan het Doopsgezind Seminarium in Amsterdam. Hij trouwde met Gerarda Jacoba Yntema. Hun zoon Samuel Muller Fz. werd bekend als gemeente- en rijksarchivaris te Utrecht. Een andere zoon, Jacob Wijbrand Muller, werd hoogleraar Nederlandse taal- en letterkunde aan de Rijksuniversiteit Utrecht[2] en later aan de Rijksuniversiteit Leiden.[3] Diens zoon, Frederik Muller Jzn, werd hoogleraar Latijn aan de Universiteit van Amsterdam en die van Leiden.[4]
Na zijn dood in 1881 is het antiquariaat en veilinghuis Frederik Muller & Co. tot 1961 blijven bestaan.
Vernoemingen[bewerken | brontekst bewerken]
- In de 20e eeuw werd een opleiding in Amsterdam op het gebied van boekhandel, uitgeverij, bibliotheekwezen en documentaire informatiekunde vernoemd naar Muller; de Frederik Muller Academie. Deze is later opgegaan in de Hogeschool van Amsterdam.
- De Nederlandse Boekhistorische Vereniging, onderdeel van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, organiseert jaarlijks de Frederik Mullerlezing over een boekhistorisch onderwerp.
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Chris Schriks, Frederik Muller: Baanbreker in de wereld van het Nederlandse boek, Walburg Pers, 2016. ISBN 9789462491373.
Bronnen, noten en/of referenties
|