Frederik Nielsen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Frederik Nielsen
Frederik Nielsen RG13 (7).JPG
Persoonlijke informatie
Bijnaam The Turtle
Nationaliteit Vlag van Denemarken Deense
Geboorteplaats Vlag van Denemarken Lyngby
Geboortedatum 27 augustus 1983
Woonplaats Vlag van Denemarken Lyngby
Lengte 1,91 m
Gewicht 83 kg
Profdebuut 2001
Slaghand Rechts
Totaal prijzengeld 1.026.689 US dollar
Coach Patrick Langvardt
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 27–33
Titels 0
Hoogste positie 190 (15 augustus 2011)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1ste ronde (2012)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 64–50
Titels 2
Hoogste positie 17 (1 april 2013)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2de ronde (2014)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2de ronde (2013)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Winnaar (2012)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2de ronde (2012-2013)
Laatst bijgewerkt op: 10 april 2016
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Frederik Nielsen (Lyngby, 27 augustus 1983) is een Deense tennisser. Hij heeft één grandslamtoernooi in het dubbelspel gewonnen. Daarnaast won hij ook één ATP-toernooi in het dubbelspel. Hij stond twee keer in de finale van een ATP-toernooi in het dubbelspel. Hij heeft negentien challengers in het dubbelspel op zijn naam staan.

Jaarverslag 2012[bewerken]

Hij deed samen met Jonathan Marray mee aan Wimbledon als een Wildcard Ze versloegen no.9 geplaatste spelers Marcel Granollers en Marc López. In de derde ronde versloegen ze no.8 geplaatste spelers Aisam-ul-Haq Qureshi en Jean-Julien Rojer. In de halve finale versloegen ze de titelverdedigers, Bob Bryan en Mike Bryan. In de finale versloegen ze Robert Lindstedt en Horia Tecău. Hij werd de eerste Deense tennisspeler die de Wimbledon titel won. Zijn vader won de titel bij de junioren, en was twee keer finalist bij de pro's.

Palmares dubbelspel[bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales herendubbel
1. 7 juli 2012 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Marray Vlag van Zweden Robert Lindstedt
Vlag van Roemenië Horia Tecău 		4-6, 6-4, 7-65, 65-7, 6-3 Details
2. 5 januari 2014 Vlag van India ATP Madras Hardcourt Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Kroatië Marin Draganja
Vlag van Kroatië Mate Pavić 		6-2, 4-6, [10-7] Details
Verloren finales herendubbel
1. 23 september 2012 Vlag van Frankrijk ATP Metz Hardcourt (i) Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin 		6-7(3), 4-6 Details
2. 12 januari 2013 Vlag van Australië ATP Auckland Hardcourt Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Fleming
Vlag van Brazilië Bruno Soares 		6-7(1), 6-7(2) Details
Gewonnen challengers
1. 30 oktober 2006 Vlag van Canada Rimouski Hardcourt (I) Vlag van Denemarken Kristian Pless Vlag van Nederland Jasper Smit
Vlag van Nederland Martijn Van Haasteren 		6-2, 6-4
2. 20 november 2006 Vlag van Verenigd Koninkrijk Shrewsbury Hardcourt (I) Vlag van Duitsland Philipp Marx Vlag van Duitsland Lars Burgsmüller
Vlag van Duitsland Mischa Zverev 		6-4, 6-4
3. 15 oktober 2007 Vlag van Denemarken Kolding Hardcourt (I) Vlag van Denemarken Rasmus Nørby Vlag van Duitsland Philipp Petzschner
Vlag van Oostenrijk Alexander Peya 		4-6, 6-3, [10-8]
4. 22 oktober 2007 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barnstaple Hardcourt (I) Vlag van Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Vlag van Nederland Jasper Smit
Vlag van Nederland Martijn Van Haasteren 		6-2, 64-7, [10-2]
5. 19 november 2007 Vlag van Verenigd Koninkrijk Shrewsbury Hardcourt (I) Vlag van Denemarken Rasmus Nørby Vlag van Verenigd Koninkrijk Edward Allinson
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Flanagan 		6-3, 6-2
6. 17 maart 2008 Vlag van Bosnië en Herzegovina Sarajevo Hardcourt (I) Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Oostenrijk Alexander Peya
Vlag van Kroatië Lovro Zovko 		6-4, 7-64
7. 24 november 2008 Vlag van Japan Toyota Tapijt (I) Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Chinees Taipei Ti Chen
Vlag van Polen Grzegorz Panfil 		7-5, 6-3
8. 25 mei 2009 Vlag van Verenigde Staten Carson Hardcourt Vlag van India Hars Mankad Vlag van Australië Carsten Ball
Vlag van Verenigde Staten Travis Rettenmaier 		6-4, 6-4
9. 20 juli 2009 Vlag van Italië Recanati Hardcourt Vlag van Australië Joseph Sirianni Vlag van Italië Adriano Biasella
Vlag van Kazachstan Andrej Goloebev 		6-4, 3-6, [10-6]
10. 9 november 2009 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jersey tapijt (I) Vlag van Australië Joseph Sirianni Vlag van Finland Henri Kontinen
Vlag van Finland Jarkko Nieminen 		7-5, 3-6, [10-8]
11. 26 juli 2010 Vlag van Canada Granby Hardcourt Vlag van Australië Joseph Sirianni Vlag van Thailand Sanchai Ratiwatana
Vlag van Thailand Sonchat Ratiwatana 		4-6, 6-4, [10-6]
12. 8 november 2010 Vlag van Verenigd Koninkrijk Loughborough Tapijt (I) Vlag van Finland Henri Kontinen Vlag van Australië Jordan Kerr
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski 		6-2, 6-4
13. 3 januari 2011 Vlag van Nieuw-Caledonië Nouméa Hardcourt Vlag van Duitsland Dominik Meffert Vlag van Italië Flavio Cipolla
Vlag van Italië Simone Vagnozzi 		7-64, 5-7, [10-5]
14. 7 februari 2011 Vlag van Italië Bergamo Hardcourt (I) Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski Vlag van Rusland Michail Elgin
Vlag van Rusland Aleksandr Koedrjavtsev 		opg.
15. 4 april 2011 Vlag van Italië Monza Gravel Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Delgado
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Marray 		5-7, 6-2, [10-7]
16. 25 juli 2011 Vlag van Italië Recanati Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski Vlag van Italië Federico Gaio
Vlag van India Purav Raja 		6-4, 7-5
17. 1 augustus 2011 Vlag van Spanje Segovia Hardcourt Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
Vlag van Kroatië Lovro Zovko 		6-2, 3-6, [10-6]
18. 23 januari 2012 Vlag van Duitsland Heilbronn Hardcourt (I) Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Filipijnen Treat Huey
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dominic Inglot 		6-3, 3-6, [10-6]
19. 2 november 2014 Vlag van Verenigde Staten Charlottesville Hardcourt (I) Vlag van Filipijnen Treat Huey Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Burton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Marcus Willis 		3-6, 6-3, [10-2]
20. 23 augustus 2015 Vlag van Canada Vancouver Hardcourt Vlag van Filipijnen Treat Huey Vlag van India Yuki Bhambri
Vlag van Australië Michael Venus 		7-6(4), 6-7(3), [10-5]
21. 4 oktober 2015 Vlag van Verenigde Staten Tiburon Hardcourt Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Australië Carsten Ball
Vlag van Australië Matt Reid 		7-6(2), 6-1
22. 18 oktober 2015 Vlag van Verenigde Staten Fairfield Hardcourt Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Australië Carsten Ball
Vlag van Duitsland Dustin Brown 		6-3, 5-7, [10-5]
23. 15 november 2015 Vlag van Verenigde Staten Knoxville Hardcourt (i) Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Verenigde Staten Sekou Bangoura
Vlag van Verenigde Staten Matt Seeburger 		6-1, 6-2
24. 24 januari 2016 Vlag van Filipijnen Manilla Hardcourt Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Filipijnen Francis Casey Alcantara
Vlag van Indonesië Christopher Rungkat 		6-2, 6-2

Prestatietabellen[bewerken]

Prestatietabel (Grand Slam) enkelspel[bewerken]

Toernooi 2012 Carrière winst-verlies
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 0-1
Roland Garros – 0-0
Wimbledon – 0-0
US Open – 0-0
Winst-verlies 0–1 0-1
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals 0-0
Olympische Spelen
Olympische Spelen – 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0
Totaal winst-verlies 0-2 10-19
Eindejaarsranking - n.v.t.

Prestatietabel dubbelspel[bewerken]

Toernooi 2012 2013 2014 2015 2016 Carrière winst-verlies
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 1R 2R – – 1-3
Roland Garros – 2R 1R – 1R 1-3
Wimbledon W 2R 2R 3R 1R 10-4
US Open 2R 2R – – 2-2
Winst-verlies 7-3 3-4 2-3 2-1 0-2 14-13
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals HF – – – 2-2
ATP Masters 1000
Indian Wells – 2R – – – 1-1
Miami – HF – – – 3-1
Monte Carlo – 1R – – – 0–1
Madrid – – – – – 0-0
Rome – 1R – – – 0-1
Montreal/Toronto – – – – 0–0
Cincinnati 1R – – – 0–1
Sjanghai – – – – 0–0
Parijs – – – – 0-0
Olympische Spelen
Olympische Spelen – g.t. 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 1 0 1 0 0 2
Eindejaarsranking 21 60 93 108 n.v.t.

Externe links[bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Frederik_Nielsen&oldid=52179402"