Wilhelm Friedrich von Redern

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wilhelm Friedrich von Redern
Graaf Wilhelm Friedrich von Redern
Algemene informatie
Volledige naam Graaf Wilhelm Friedrich von Redern
Geboren 9 december 1802
Geboorteplaats BerlijnBewerken op Wikidata
Overleden 5 november 1883
Overlijdensplaats BerlijnBewerken op Wikidata
Land Vlag van Duitsland Duitsland
Werk
Genre(s) Klassiek
Beroep Componist, rechtsgeleerde, politicus kolonel-penningmeester, generaal-intendant voor toneel en muziek,
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Graaf Wilhelm Friedrich von Redern (Berlijn, 9 december 1802 – aldaar, 5 november 1883) was een Pruisisch kolonel-penningmeester, generaal-intendant voor toneel en muziek, componist, rechtsgeleerde en politicus. Hij was een van de belangrijkste personen in het culturele leven van Berlijn van 1830 tot 1840 en als intimus van drie Pruisische koningen 50 jaar lang een invloedrijke persoon aan het hof.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd en opleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Als afstammeling van een oude adellijke familie werd hij geboren als oudste zoon van de koninklijke kamerheer (en hofmaarschalk bij prins Frederik Hendrik Lodewijk van Pruisen) graaf Wilhelm Jakob Moritz von Redern en gravin Wilhelmine Florentine Dorothea von Otterstädt. Hij studeerde rechtsgeleerdheid en werd in 1823 ambtenaar van Pruisen. Al twee jaar later werd hij door kroonprins Frederik Willem IV van Pruisen, elegant edelman en hoogopgeleid estheet, benoemd tot koninklijke kamerheer voor zijn echtgenote, kroonprinses Elisabeth Ludovika van Beieren.

Intendant[bewerken | brontekst bewerken]

Met zijn affiniteit voor de kunsten en als zeer begaafde musicus werd hij - ten nadele van graaf Brühl - in 1828 voorlopig en vanaf 1832 definitief generaal-intendant van het algehele koninklijke toneel. In deze functie was hij tot 1842 verantwoordelijk voor de Berlijnse Schouwburg (nu: Konzerthaus Berlin) aan de Gendarmenmarkt en voor de Koninklijke opera (nu: Staatsoper Unter den Linden). Hij was bevriend met Felix Mendelssohn Bartholdy en Giacomo Meyerbeer en goed bekend met Johann Wolfgang von Goethe, Friedrich von Schlegel en de gebroeders Alexander en Wilhelm von Humboldt. Vanaf 1842 was hij als generaal-intendant voor koning Frederik Willem IV van Pruisen verantwoordelijk voor de hofmuziek. Hij bepaalde daardoor ook de gang van zaken binnen het koninklijke hof- en kathedraalkoor en van alle militaire orkesten.

Politicus[bewerken | brontekst bewerken]

Redern was een invloedrijk politicus. In het verloop van de revolutie van 1848 was hij auteur van verschillende politieke geschriften. Hij kreeg een erfelijke zetel in het Pruisische herenhuis. Tot zijn dood in 1883 was hij kolonel-penningmeester aan het hof van Keizer Wilhelm I van Duitsland.

Componist[bewerken | brontekst bewerken]

Graaf von Redern is als componist bekend door zijn opera Christine, Königin von Schweden (1860) en vooral door zijn geslaagde militaire marsen.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor harmonieorkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1829 Mars voor het feest van de witte ros, AM III, 29
  • 1846 Geschwindmarsch AM II, 131
  • 1855 Marsch, AM II, 163
  • 1856 Geschwindmarsch, AM II, 165
  • Im Galopp, mars van het 2e Garde-Ulanen-Regiment, HM III, 216
  • Mecklenburger Präsentiermarsch

Cantates[bewerken | brontekst bewerken]

  • Cantate, voor solisten en gemengd koor

Opera[bewerken | brontekst bewerken]

Voltooid in titel aktes première libretto
1860 Christine, Königin von Schweden 3 aktes 17 januari 1860, Berlijn, Staatsoper Unter den Linden Tempektey

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Wilhelm Friedrich von Redern / Georg Horn: Unter drei Königen. Lebenserinnerungen eines preußischen Oberkämmerers und Generalintendanten, Köln/Weimar, 2003. ISBN 3-412-17402-5

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The heritage encyclopedia of band music : composers and their music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7
  • Giacomo Meyerbeer, Heinz Becker, Sabine Henze-Döhring, Panja Mücke: Briefwechsel und Tagebücher: 1853-1855, Berlin: Walter de Gruyter, 1959. 944 S., ISBN 978-3-110-17289-8
  • Ernst Friedländer: Wilhelm Graf von Redern, in: Allgemeine Deutsche Biographie, herausgegeben von der Historischen Kommission bei der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, Band 27 (1888), S. 522–523
  • Carl Freiherr von Ledebur: Tonkünstler-Lexikon Berlin's von den ältesten Zeiten bis auf die Gegenwart, Berlin: Verlag Ludwig Rauh, 1861, 704 p.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]