Gebedenboek van Albrecht van Brandenburg

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Simon Bening - Gebedenboek van Albrecht van Brandenburg, graflegging, f328v.

Het Gebedenboek van Albrecht van Brandenburg is een Latijns gebedenboek dat tussen 1525 en 1530 gemaakt werd in Brugge voor kardinaal Albrecht van Brandenburg door Simon Bening. Het handschrift wordt bewaard in het J. Paul Getty Museum in Los Angeles als Ms.Ludwig IX 19 (83.ML.115)).[1]

Het wapen van de kardinaal vooraan in het handschrift is de versie die hij gebruikte voor de wijziging van zijn wapen in 1530. Dat jaar kan dus gezien worden als een terminus ante quem.

Simon Bening - Gebedenboek van Albrecht van Brandenburg, Wapen van Albrecht von Brandenburg, f1

Codicologische beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Het handschrift bevat 337 perkamenten folia van 168 bij 115 mm. Het tekstblok bestaat uit één kolom van 101 bij 63 mm en bevat 19 lijnen per blad. De Duitse tekst is geschreven in een gotische rotunda. Het gebedenboek bevat 41 volbladminiaturen en 35 gehistorieerde marges.[2][3]

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Na het overlijden van Albrecht von Brandenburg in 1545 vinden we het handschrift in het bezit van elector Franz von Schönborn (1655-1729), de oprichter van de Schönbornse bibliotheek toen ondergebracht in Schloss Gaibach, nu nog steeds in het bezit van de familie Schönborn en ondergebracht in Schloss Weißenstein in Pommersfelden. Daarna duikt het in 1869 op in de collectie van Anselm Salomon von Rothschild (1803-1874) in Wenen. Vandaar gaat het over in de collectie van de Zwitserse bibliofiel en verzamelaar Martin Bodmer (1899-1971) die het verkocht aan Hans P. Kraus in 1956. In 1960 werd het aangekocht door Peter Ludwig voor zijn kunstcollectie, maar die verkocht het handschrift samen met 143 andere verluchte manuscripten in 1983 aan het J. Paul Getty Museum.[2]

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

De tekst bestaat uit een aantal meditaties over de passie van Christus. Hij werd overgenomen uit een boek dat in 1521 in Augsburg gepubliceerd werd bij Sigmund Grimm en Marx Wyrsund (Gebet und betrachtungen des Lebens des mitlers Gottes und des mentschen unsers herrens Jesu Christi). Het gedrukte boek was geïllustreerd met 35 houtsneden ontworpen door Hans Weiditz ook de Petrarca meester genoemd. De onderwerpen gebruikt in het gedrukte boek werden grotendeels overgenomen in het werk van Bening maar hij gebruikte de houtsneden als inspiratie, niet als model voor zijn miniaturen.[2]

Simon Bening - Gebedenboek van Albrecht van Brandenburg, Petrus ontkent dat hij een leerling van Christus is, f328v.

Verluchting[bewerken | brontekst bewerken]

Dit handschrift wordt algemeen erkend als een van de meesterwerken van Simon Bening. Het werd gemaakt in een tijd dat de illustratie van het passieverhaal in Noord-Europa populair was en toont ons een ontroerende serie beelden over het leven en het lijden van Christus.[2] De cyclus van 42 volbladminiaturen (41 bewaard) illustreert het passieverhaal op een bijna continue wijze terwijl in andere verluchte handschriften hiervoor een relatief klein aantal miniaturen werd gebruikt. De eerste elf miniaturen illustreren het leven van Christus vanaf de annunciatie (f13v) tot de blijde intrede in Jeruzalem (f77v). De volgende dertig miniaturen behandelen het passieverhaal vanaf het laatste avondmaal (f83v) tot de graflegging (f328v) dat wordt afgesloten met een miniatuur met de verering van de vijf wonden van Christus (f335v).

Alle volbladminiaturen die het passieverhaal brengen zijn op de versozijde geplaatst Op de tegenoverliggende rectozijde vinden we meestal (33 stuks) een tekstblok met een versierde initiaal en een gehistorieerde marge. In deze marges zijn taferelen uit het Oude Testament afgebeeld (op drie na). Sommige van die Bijbelscènes zijn typologisch gerelateerd aan de afbeelding op de volbladminiatuur.

Bening baseerde zich voor zijn werk op modellen van Vlaamse oorsprong waarover hij kon beschikken en op werken van Albrecht Dürer en Martin Schongauer, maar hij paste elke miniatuur aan, zowel wat het visuele als het psychologische betreft, om een samenhangend verhaal te creëren en de figuur van Christus uit te diepen. Zijn miniaturen tonen de vreugde, nederigheid, boosheid, verrassing, pijn en uitputting van Christus op een sublieme wijze en betrekken zo de toeschouwer bij het onderwerp.[2] Simon Bening schilderde dit gebedenboek volledig eigenhandig, en bereikte met dit manuscript het hoogtepunt in zijn oeuvre. Het is het enige handschrift verlucht door Simon Bening waarin hij zijn monogram “SB” plaatste (in de marge van f336r). Het manuscript bevat ook een aantal zeer mooi geschilderde nachtelijke taferelen met prachtige clair-obscur effecten.[1]

Lijst met afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

Hierbij vindt men een lijst van de afbeeldingen in het handschrift.[4]

Afbeeldingen
Volbladminiaturen Gehistorieerde marges
fol. 1v, Wapen van kardinaal Albrecht von Brandenburg
fol. 7v, Scènes uit de schepping, fol. 8r, De schepping van vogels en vissen
fol. 13v, De annunciatie fol. 14rr Sèene uit het leven van Gideon
fol. 20r, Mozes en het brandende braambos
fol. 28v, De besnijdenis fol. 29r, De besnijdenis van Isaak
fol. 31v, Het Christuskind tussen de passiewerktuigen fol. 32r, Aanbidding van de Naam van Jezus
fol. 36v, De aanbidding der Wijzen fol. 37r, Koningin van Seba voor koning Salomo
fol. 43v, De presentatie in de tempel fol. 44r, Samuel die naar Eli wordt gebracht
fol. 47v, De vlucht naar Egypte fol. 48r, Michal die David helpt te ontsnappen aan Saul|-
fol. 51r, Atalja die opdracht geeft voor de moord op de kinderen van de koning David
fol. 53v, Jezus onder de wetsgeleerden fol. 54r, Samuel die Saul voorstelt als koning
fol. 58v, De doop van Christus fol. 59r, De doortocht van de Rode Zee
fol. 62v, De bekoring van Christus fol. 63r, Christus in de woestijn
fol. 69v, De opwekking van Lazarus (Bijbel) fol. 70r, Opwekking door Elia van de zoon van de weduwe van Sarepta
fol. 77v, De blijde intocht van Jezus in Jeruzalem fol. 78r, David die terugkeert met het hoofd van Goliath
fol. 83v, Het Laatste Avondmaal fol. 84r, De ontmoeting tussen Abraham en Melchisedek
fol. 87v, De voetwassing fol. 88r, Abraham die de voeten wast van de drie engelen
fol. 93v, Judas ontvangt de dertig zilverlingen fol. 94r, Jozefwordt door zijn broers verkocht
fol. 98v, De angst van Jezus in Getsemane fol. 99r, David bid tot God om de pest te beëindigen
fol. 102v, Christus verraden door Judas fol. 103r, Joab steekt Abner dood
fol. 107v, De arrestatie van Christus fol. 108r, De arrestatie van Achior
fol. 113v, De vlucht van de apostelen
fol. 119v, Christus voor Annas fol. 120r, Micha (zoon van Jimla)Micha voorspelt de dood van koning Achab
fol. 123v, Petrus ontkent een leerling van Christus te zijn
fol. 128v, Christus voor Kajafas fol. 129r, Jeremia voor Jojakim
fol. 138v, Christus voor Pilatus fol. 139r, Een gevangen profeet voor een prins of koning
fol. 143v, Christus voor Herodes
fol. 147v, Christus wordt van Herodes naar Pilatus gebracht
fol. 154v, De geseling van Christus fol. 155r, Job bespot door zijn vrouw
fol. 160v, Christus krijgt de doornenkroon opgezet fol. 161r, Simi gooit stenen naar David
fol. 164v, Ecce Homo fol. 165r, Het visioen van Zacharia met de hogepriester en de duivel
fol. 173v, Pilatus die zijn handen wast fol. 174r, De Babyloniërs eisen de uitlevering van Daniel van Cyrus
fol. 178v, De kruisdraging fol. 179r, Abraham en Isaak
fol. 190v, De kruisiging, Jezus sterft op het kruis fol. 191r, hHt offer van Isaak
fol. 202v, De man van smarten
fol. 235v, De verering van het opschrift van het Kruis (Titulus Crucis)
fol. 242v, De kruisiging, Maria beweent haar dode zoon fol. 243r, Mozes en de bronzen slang
fol. 251v, De zeven smarten van de Maagd
fol. 302v, Christus zijde wordt doorstoken met een lans fol. 303r, De schepping van Eva
fol. 311v, Jozef van Arimathea voor Pilatus
fol. 317v, De bewening van Christus fol. 318r, Naomi, rouwend over het verlies van haar familie
fol. 328v, De graflegging fol. 329r, Jona wordt in zee gegooid
fol. 335v, De verering van de vijf wonden van Christus fol. 336r, Versierde tekst pagina

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • Simon Bening, The J. Paul Getty Museum. (Er staan enkele afbeeldingen uit andere manuscripten op deze website.)