Gebruiker:Hannolans/Seksuele voorkeur

Seksuele voorkeur (ook seksuele oriëntatie) is een algemene term voor seksuele voorkeuren, neigingen, verlangens, fantasieën of gedrag. De voorkeuren kunnen betrekking hebben op bepaalde seksuele handelingen, seksuele partners of objecten. De term seksuele voorkeur wordt meestal alleen voor de seksuele voorkeuren of neigingen gebruikt als deze afwijkend van de standaard wordt beschouwd.

Algemeen

Voorkeuren zijn te verdelen in

• niet pathologische, onschadelijke, gezonde seksuele voorkeuren
• pathologische, pathologisch gestoorde seksuele voorkeuren

In het laatste geval wordt er gesproken van parafilien. Hierbrij richt de seksualiteit zich op levenloze objecten, pijn, vernedering of seks met wilsonbekwame personen, zoals kinderen, waarbij dit tot sginificant lijden leidt bij de persoon of het slachtoffer.

De seksuele voorkeur verschilt van de seksuele geaardheid, waaronder het voorkeursgeslacht van de partner wordt verstaan. Seksuele voorkeur en seksuele geaardheid zijn twee onafhankelijke dimensies; of iemand van BDSM, is ongeacht of hij of zij hetero-, homo -of biseksueel is. De seksuele voorkeur is een aanvulling op het concept van seksuele geaardheid. De seksuele verlangens en gedragingen van een persoon kenmerken zich door een combinatie van (1) de seksuele voorkeur(s) met (2) de seksuele geaardheid. Recentelijk is ook een poging gedaan de leeftijdsvoorkeur als een derde dimensie te definieren, maar dat heeftzzich nog niet uitontwikkeld.

Normering

Welke vormen van seksueel gedrag als "normaal" of gezond zijn, en die als "pervers" of afwijkend worden beoordeeld worden al lange tijd maatschappelijk bepaald. Dit heeft verschillende redenen:

• Mensen moeten beschermd worden tegen seksueel geweld of seksuele uitbuiting.
• Mensen met seksuele dwang hulp zoeken bij een therapeut, want je moet worden opgewekt, zonder dit gedrag is nauwelijks of helemaal niet seksueel en lijden.
• Legitimiteit van de psychiatrie: Volgens Michel Foucault, de psychiatrie van hun bestaan als zelfstandige wetenschap in de geneeskunde, vooral te wijten aan het feit legitiem, dat ze begon seksuele afwijkingen in gezonde en zieke delen. (Zie ook: de geschiedenis van de seksuele wetenschap)

De definitie van wat seksueel gedrag "normaal" is en wat gestoord, wordt volgens Haeberle (1985) door middel van de volgende sociale instituties bepaald:

• Religieuze gemeenschappen en sekten: een indeling in "natuurlijke" en "natuurlijke", "morele" en "immoreel" seksueel gedrag
• Wetgeving: indeling in "legaal" en "illegaal" seksueel gedrag
• Wetenschap (psychiatrie en psychologie): indeling in "gezond" en "ziek" seksueel gedrag

De grens lijnen tussen "gezonde" of aangepaste seksuele voorkeuren en gedragingen aan de ene kant, en mentale stoornissen aan de andere kant, zijn afhankelijk van de historische en sociale veranderingen en wetenschappelijk onderzoek. Deze factoren zijn ook van invloed op de classificatiesystemen voor psychische stoornissen en aandoeningen, de DSM en de ICD.

Geschiedenis

Een van de eerste seksuele praktijken, die is geclassificeerd door de psychiatrie als een zieke, was in het begin van de 19e eeuw. Eeuw de Masturbatie. De vader van de Amerikaanse psychiatrie, Benjamin Rush, gemaakt Masturbatie verantwoordelijk voor krankzinnigheid, Spinale tuberculose, een slecht gezichtsvermogen, epilepsie en andere ziekten. Samen met de indeling van de Masturbatie door de Rooms-Katholieke Kerk als een zonde geleid tot de wijdverbreide gevoelens van schuld.

Vanaf de middeleeuwen, de Rooms-Katholieke Kerk, alle seksuele gedrag, niet beperkt tot de reproductie, werden beschouwd als een zonde. Het merendeel van de psychiaters waren van 19. Eeuw de opvatting dat seksualiteit buiten van heteroseksuele relaties, een gezonde ontwikkeling van de persoonlijkheid om te stoppen. Je hebt altijd bredere lijsten van seksuele afwijkingen ontwikkeld; het bekendste voorbeeld is het werk Psychopathia sexualis , de Weense psychiater Krafft-Ebing in 1886. In weerwil van de waarschuwingen van Magnus Hirschfeld (1899) en Sigmund Freud (1905) kwam tot een Pathologisation van homoseksualiteit.

Volgens het Kinsey-Rapporten (1948, 1953) was de Masturbatie niet als een ziek of persoonlijk gevaar, en de homoseksualiteit werd in 1973 entpathologisiert. Zelfs als Masturbatie en homoseksualiteit zijn niet seksuele voorkeuren, je zal worden opgenomen in de seksuele wetenschap als voorbeelden van de verandering in de beoordeling van seksuele neigingen en gedragingen.

Seksuologie vandaag

De pejoratieve termen Perversie (lat. Rotatie), en Aberratie (lat. Aberratie) zal niet gebruikt worden in de talen van vandaag. In plaats daarvan heeft het zich gevestigd in de meer neutrale psychiatrische concept van Paraphilia. Echter, het geslacht onderzoekers Haeberle op gewezen dat het gebruik van de term Paraphilia, een rating betekent, volgens dewelke er is een "recht" en een inferieure seksualiteit, en stelt: "in Plaats daarvan, moet het uitleggen van de redenen voor medische of juridische problemen in elke individuele geval juist is opgegeven. U wordt dan soms overtuigend en de andere keer als een louter vooroordelen."

Als aangepast, of gezond te worden beschouwd vandaag in de seksuele wetenschap zulke seksuele handelingen worden verricht door onderlinge toestemming en geen dwang, geen uitbuiting of exploitatie. Dit standpunt niet wil tolereren, seksuele praktijken, voor mensen die niet tevreden is, zelfs als andere mensen je afwijzen, bijvoorbeeld om esthetische redenen, bijvoorbeeld B. mondelinge geslachtsgemeenschap en anale seks , alsmede de op dit moment als de Paraphilias die zijn ingedeeld voorkeuren fetisjisme, travestie en seksueel masochisme. Echter, bepaalde seksueel gedrag blijven om afgewezen te worden als immoreel (en in andere landen, zelfs gestraft, indien zij gebeuren door onderlinge toestemming, en geen van de Partijen lijdt als gevolg.

Zie ook: Seksuele zelfbeschikking

Definities

De term seksuele voorkeur of seksuele voorkeur is, in de technische taal van de onderstaande voorwaarden aangegeven:

Seksuele Geaardheid

Het is de uitlijning van emotionele, romantische en seksuele interesses van een Persoon in relatie tot het geslacht van de gewenste Partner. De term seksuele oriëntatie verwijst naar het spectrum van heteroseksualiteit door biseksualiteit te homoseksualiteit of asexuality als de tegenpool van de gehele bandbreedte. De seksuele voorkeur van seksuele geaardheid, ongeacht. Bijvoorbeeld de praktijk van mensen van verschillende seksuele oriëntaties, BDSM. In de omgangstaal is het soms, ten onrechte, de term seksuele voorkeur gebruikt wanneer de seksuele geaardheid bedoeld.

Seksuele Identiteit

Dit is een andere term als een seksuele geaardheidis, het omvat ook de gender-identiteit . In de omgangstaal en in de taal van de wet is het concept van seksuele identiteit wordt soms gebruikt als het bedoeld is, wat is, hier en in psychologische termen, als een seksuele geaardheid. De reden voor dit gebruik van het getuigenis van de Betrokkenen, hun seksuele geaardheid, vormen een onderdeel van hun identiteit en van hun culturele en politieke zelf-inzicht en ID.

Perversie

Dit is een denigrerende term die eerst werd gebruikt voor de Algemene overtredingen van de sociale normen ; in de 20e eeuw. Eeuw, het werd in toenemende mate voor seksueel afwijkend gedrag, of gebruik wenst te maken. In technische taal, de term Perversie wordt niet meer gebruikt.

Paraphilia

Een geestelijke stoornis, stoornis van seksuele voorkeur. Er zijn twee groepen van seksuele voorkeuren: paraphile (pathologische of gestoord) en niet-pathologische seksuele voorkeuren. De waarde van de meer neutrale term Paraphilia is vervangen door het eerdere concept van Perversie in het klinische gebied.

Dissexualität

Deze term omvat alle seksuele gedragingen, waarbij het welzijn en de seksuele zelfbeschikking van andere mensen beïnvloed of beschadigd.

Seksuele delinquentie

In de eerste plaats door de rechtsorde als misdaad omschreven seksueel gedrag.

Vormen van seksuele voorkeuren

Aanpassing en seksuele stoornis

In het volgende Overzicht van verschillende sekse zijn verdeeld in voorkeuren, vervolgens, of het nu in de seks niet-menselijke objecten betrokken zijn, wat seksuele praktijken zijn voorkeur, en wat is de leeftijd van de seksuele partner de voorkeur. Het is de niet-pathologische variant van de pathologische variant van (Paraphilia). Voor sommige voorkeuren, alleen een pathologische variant ( bestaat B. pedofilie) of alleen een niet-pathologische variant. De regeling van voorkeuren, zoals Paraphilias is afhankelijk van de huidige diagnostische criteria van de ICD-10 en DSM-IV-TR.

Overzicht

Voorkeur voor	niet-pathologische seksuele voorkeur (speciale belangen)	Stoornis van seksuele voorkeur (Paraphilia)	Reactie
In de sex betrokken is niet het gedrag van de menselijke objecten
Items, bijvoorbeeld B. schoenen en sokken	sneakers 'n' sox	Fetisjisme, bijvoorbeeld B. Schoen en sokken fetish	Fetisjisme wordt beschouwd als "geen probleem" Paraphilia.
Kleding van het andere geslacht	Cross-Dressing	Travestiet fetisjisme (DSM-IV), fetisjistische travestie (ICD-10)	Cross-Dressing en Slepen zijn, in feite, geen seksuele voorkeuren, zoals ik. A. niet over seksuele opwinding. Travestie wordt beschouwd als "geen probleem" Paraphilia.
Urine	Golden shower, Piss games, watersporten, golden showers	Urophilie	Urophilie is soms als een bijzondere Vorm van seksueel fetisjisme verwijst naar wat in de seksuologie en de psychiatrie maar controversieel.
Gewenste Seksuele Gedragingen / Seksueel Gedrag
Van de eigen geslachtsdelen laten zien, vooral vreemden	---	Exhibitionisme
Kijken naar naakte mensen of seksuele handelingen	---	Voyeurisme
Het aanraken of Wrijven tegen andere mensen (ongemerkt, meestal in drukke openbare plaatsen)	BDSM, als in het openbaar	Frotteur-ISM
Control (beheersing), vernedering, Mishandeling, of fixatie (Bondage) van de seksuele partner	BDSM, sadomasochisme (wederzijds goedvinden)	Seksueel sadisme (DSM-IV), "Sado-masochisme" (ICD-10)	Merk op dat de ICD-10 gebruikt de term "sado-masochisme" voor de Paraphilia, in tegenstelling tot de DSM-IV.
Onderwerping (Submission) aan de seksuele partner, Vernederd, Geslagen of Vastgebonden (Bondage) door de seksuele partner	BDSM, sadomasochisme (wederzijds goedvinden)	Seksueel masochisme (DSM-IV), "Sado-masochisme" (ICD-10)	Merk op dat de ICD-10 gebruikt de term "sado-masochisme" voor de Paraphilia, in tegenstelling tot de DSM-IV.
Gewenste leeftijd van de seksuele partner
Kinderen (meestal 13 jaar of jonger)	---	Pedofilie	Als het is voor een pedofiel om seksuele handelingen met kinderen, naast Dissexualität . Op de wegens seksueel misbruik van kinderen veroordeelde zedendelinquenten is het aandeel van pedofielen 12 tot 20 %. In de meerderheid van de gevallen van seksueel misbruik van kinderen is geen pedofilie, maar van seksueel geweld door niet-pedofiele volwassenen, bijvoorbeeld B. door de vader.
Seksuele volwassenheid veel jongere seks partner	Neoterophilie	niet een Paraphilia
behaarde jongens of meisjes	Hebephilia	niet een Paraphilia
seks Volwassen mannelijke jongeren	Ephebophilia, Pederasty	niet een Paraphilia
geslachtsrijp (maagd) vrouwelijke adolescenten	Parthenophilie	niet een Paraphilia
Oude Mensen	Gerontophilie	niet een Paraphilia	Naam Gerontophilie misleidend, omdat er geen Paraphilia bestaat.

Frequentie van als en in afwijking gerespecteerd seksuele voorkeuren

Het Kinsey rapport toonde, als een van de eerste studies die seksuele voorkeuren, fantasieën en gedrag als afwijkend van de morele normen zou kunnen worden zeer veel gebruikt. In een follow-up studie met 94 mannen seksuele fantasieën gerapporteerd, bijvoorbeeld B. 61 % van de mannen van de verbeelding, om te verleiden jonge meisjes en 33 % van verkrachting fantasieën.

De vraag naar het feitelijke gedrag was een studie met 60 studenten. 65 % van de respondenten met een niet-standaard seksueel gedrag. 42 % had om in het geheim tijdens de seks (voyeurisme), 35 % gemeld te hebben groepen van mensen die al ingewreven, om aan te trekken seksueel (frotteur ISM), 3 % gerapporteerde seksuele contacten met meisjes onder de 12 jaar (pedofilie).

Volgens het onderzoek van Klaus Michael Beier (Hoogleraar seksuologie/seksuele geneeskunde aan de Charité in Berlijn) en zijn medewerkers (2006) "is de prevalentie paraphiler neigingen hoger dan eerder gedacht". Na die 57,6% van de ondervraagde mannen van 40 jaar en ouder, seksuele fantasieën, het thema van de Paraphilias toegewezen (zonder noodzakelijkerwijs altijd een Paraphilia te worden), en van 43,9 % live op de gedrags-niveau. De auteurs echter beperkt, aangezien de (onvermijdelijke) selectie-effecten een Overdracht van deze Cijfers in de Algemene bevolking lijkt niet-ontvankelijk worden" en dat "de meeste 'afwijkende' prikkels in de 'normale' seksuele responsiviteit van de wortels, en het is alleen door hun Isolement en de generalisatie van de ziekte, stoornis waarden".

Volgens een in 2008 systematische review hadden tussen de 31% en 57% van de vrouwen seksuele fantasieën, waarin u tegen uw wil om Seks te hebben gedwongen. Verkrachting fantasieën zijn paradoxaal, omdat het onduidelijk is waarom een Persoon heeft een erotische en aangename fantasie over een evenement dat in het echte leven, hatelijk en traumatisch . Verschillende theorieën komen om dit uit te leggen paradox: masochisme, Voorkomen van gevoelens van schuld, seksuele openheid, seksueel verlangen, mannelijke verkrachting cultuur (airconditioning), biologische aanleg voor onderwerping, mitführende fysiologische reacties en de Transformatie van de tegenstanders.

Literatuur

• Klaus M. Beier, En Gerard A. Schaefer, David Goecker, Janina Neutze, Christoph J. Ahlers: De Preventie Project Donkerveld. De Berlijnse aanpak therapeutische primaire preventie van seksueel misbruik van kinderen (PDF). Humboldt-Spektrum, Nummer 3, 2006.
• Peter Fiedler: Seksuele oriëntatie en seksuele afwijking. Beltz-PVU, Weinheim, 2004, ISBN 3621275177.
• Michel Foucault: seksualiteit en waarheid, Vol. 1: De wil tot Kennis. Suhrkamp, Frankfurt am Main, 1977 (origineel gepubliceerd in 1976).
• Erwin J. Haeberle: de seksualiteit van de mensen. Handleiding en Atlas. 2. Edition. De Gruyter, Berlijn, 1985. (Online Editie).
• Volkmar Sigusch: Seksuele stoornissen en hun behandeling. 4., erw. Edition. Georg Thieme, Stuttgart/New York, 2007, ISBN 3-13-103944-2.

Links

• Het Instituut voor seksuele wetenschap en seksuele geneeskunde van het Universitair ziekenhuis van de Charité: Dissexualität en Paraphilias

Individuele bewijs

[[Categorie:Seksuele voorkeur]]