Gebruiker:JanDeFietser/JanDeFietser voor dummies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
HERHááLDE WAARSCHUWING:Deze gebruiker schrijft in een verdacht veel op Nederlands gelijkende taal, die nogal eens zorgvùldig lezen vergt.
Dit is vandaag donderdag, 25 april 2024 de stand van zaken op de eveneens telkens weer aangepaste gebruiksaanwijzing
JanDeFietser voor dummies
Pardus maculas non deponit
*1. JanDeFietser reageert niet altijd (meteen) op berichten op zijn OP (overlegpagina). Nog maar eens:
op Wikipedia ontstaan makkelijk misverstanden, wrijving en onvrede door een al te gretig, en (al dan niet terecht van een vermeend eigen gelijk rotsvast overtuigd), deelnemen aan "overleg".
De duur van een eventuele vertraging kan meestal best meevallen (reken evenwel niet op reacties voor 05.00 uur 's ochtends... [1] [2]).
*2. JanDeFietser zal nooit iets verwijderen op andermans OP. (Serieuze) Berichten en vragen op zíjn persoonlijke OP zijn natuurlijk welkom, maar misbruik die gastvrijheid niet door eigenmachtig verder iets te wijzigen of verwijderen - dus op déze pagina evenmin: daartoe is hij zelf bij uitstek de aangewezen en ook bevóegde persoon en hij doet dit zelf evenmin ooit op de persoonlijke pagina's van andere Wikipedia-gebruikers. De kopjes boven de bijdragen redigeert hij zelf. Zie trouwens ook de Wikipedia-projectpagina's Wat je niet moet doen en Toch een paar regels.
*3. Wie met JanDeFietser over iets van gedachten wil wisselen of zelfs zou willen discussiëren, is van harte welkom op zijn OP; wie eerlijk argumenteert en niet bedrieglijk met begrippen goochelt heeft er niets te vrezen. Wie dat wèl doet, krijgt van hem de wind van voren. Ontzie hem niet: zelf is hij wel wat tegenwind gewend.
*4. Opmerking Opmerking Soms lijkt tegen hem het inroepen van versterking wel nodig, maar haal bij een eventueel meningsverschil met JanDeFietser in elk geval nóóit ene Iedereen van stal om aan een eigen standpunt meer "gezag" toe te kennen. JanDeFietser heeft op zijn vele verre (voet- en) fietstochten die door sommigen voor alziend en alwetend gehouden Iedereen nog nèrgens ontmoet. Hij weet althans niet aan welk signalement die mysterieuze, hem onbekende Iedereen dan zou moeten voldoen. Zou die Iedereen ooit worden aangehouden, dan moet deze wegens die aanmatigende alziendheid en alwetendheid worden aangeklaagd - en hàngen, náást Barbertje (wie trouwens de herkomst van die gevleugelde uitdrukking "Barbertje moet hangen!" kènt, weet dat het in die betreffende passage bij Multatuli evenwel juist niét die Barbertje is, die op voorhand schuldig zou zijn). Hij (er-)kent wel een àndere iedereen, namelijk de iedereen die het recht heeft zich tegen aanvallen en aantijgingen te verdedigen. Of dit dezèlfde is die bij zojuist bedoelde meningsverschillen wordt ingeroepen, dat weet hij niet.
*5. Soms lijkt het of JanDeFietser zich van de domme houdt, maar dat is lang niet altijd het geval - een ietwat "socratisch" trekje: hij weet, of méént op zijn beurt juist weer te weten (?), dat er juist misverstanden kunnen rijzen doordat men lichtvaardig, dus te gauw en te makkelijk, doet alsof men iets werkelijk weet of snapt. Dat gemis aan twijfel is toch iets om rekening mee te houden bij deelname aan overleg op / in de Wikipedia, waar je immers meestal mensen treft die het juist léuk vinden iets te wéten (of zich aanmatigen of inbeelden dat inderdaad te doen). Sóms (!) kunnen zulke misverstanden grappig zijn. Een anekdote: ooit kwam JanDeFietser terug van een lange fietstocht naar Portugal in de zomervakantie (het land dus, met 1 a en 1 o), en toen kwam hij, het was op de terugweg van een lange reis "bijna thuis" in Nederland op het veerpont tijdens de overtocht van Kruiningen en Perkpolder (want zelfs de beste fietser moet ook weleens overvaren) met een andere passagier te babbelen die dat niet kon bevatten en meteen wist "O ja, Poortugaal! Ja, dat weet ik toevallig wel te liggen! Bij Rotterdam toch?!" . Dus elke keer als hij nu naar dat plaatsje Poortugaal fietst (en dan wel dat bedoelde dorpje met 2 as en 2 os in de gemeente Albrandswaard onder de rook van Rotterdam, waar hij ook weleens moet zijn), dan moet hij onvermijdelijk denken aan zijn (voor hem) onvergetelijke fietstochten ooit naar onder meer Spanje en Portugal, en de lange dagen onder de brandende zon, en ook grinniken om de herinnering aan dat misverstandje - en met zulke binnenpretjes kan de regen hem niet deren. Maar misverstanden zijn lang niet altijd leuk.
*6. N.a.v. een (afgewezen) blokverzoek is weleens opgemerkt "dat soms iemand wel een beetje "iebel" kan worden" van JanDeFietser (soit: dat weet hij). Echter, soms treft JanDeFietser doelen die nog buiten het blikveld of denkraam van anderen bleken te liggen: bezoekers kunnen dan ook toch maar beter niet te kwistig of overhaast over zijn persoon of zijn bijdragen gaan psychologiseren. Béter kunnen ze zich afvragen hoe het eigenlijk komt dat juist miskenden bij hem juist steevast een oase van begrip ondervinden. Gekverklaringen en wat dies meer zij zijn z'n stijl niet (zelden gaat hij verder dan dat hij een gedraging dom noemt: indien hij een medegebrúiker zèlf zo noemt, of het líjkt daarop, dan is dat een spijtige uitschieter): één van zijn motto's is dat iederéén een veelal ongeschreven "gebruiksaanwijzing" heeft en dat het de kunst is die te ontdèkken: deze na elke belangrijke ervaring aangepaste pagina JanDeFietser voor dummies is ook ' n beetje de op schrift gestelde preambule van die over hemzèlf - maar wie wijs is heeft geen gebruiksaanwijzingen nodig.
*7. Sinds de Arbcom-beslissing d.d. 20 juli 2009 schrijft hij niet meer over atletiek en dagblad de Volkskrant.
*8. Om het bovenstaande niet te zwaar te maken dit leuk citaat, ook van Multatuli: "Ik wou mezelf gaarne eens ontmoeten om te weten hoe ik me beviel. Maar 'k moet bijzonder goed gehumeurd wezen op die dag, want ik hou niet van onaangenaamheden."
Mededeling Voor wie máling heeft aan dit JanDeFietser voor dummies: blokkeringsverzoek
Ausdauer [3]
JanDeFietser slaat alle waarschuwingen in de wind, dat beweging de bouw van het lichaam op den duur dánig veràndert
*1. Eigenlijk is hij een softie die door ontberingen en ervaringen gehárd is. Als het om volhouden gaat en het met de pijn wel meevalt, is JanDeFietser vaak, in spreekwoordelijke zin, een soort dommekracht , als het ware de goedaardige (?) en vredelievende tweelingbroer van de onstuitbare robot Iron Man [4], dat wordt bezongen in dat nummer van Black Sabbath met die naam (op de LP Paranoid in 1970 - maar verder heeft hij daar niets mee; hij is van vlees en bloed en houdt, zoals iedereen, toch vooral van góede muziek):
zonòdig ploegt hij, ondanks honger en dorst, bij nacht en ontij en door weer en wind zich verbijtend, ook met een lekke band stug dóór (èrg slecht voor band en velg, maar "An Indian eats his own horse")
en als de wielen niet meer draaien gaat hij desnoods als een afgestegen dragonder te voet verder. Zo komt hij ondanks alle ontberingen uiteindelijk tóch waar hij wezen wil, en dan, genietend van een welverdiende rust, ontspannend met zijn favoriete drugs (na vele kilometers brengt een kopje valeriaan- en hopthee en/of een goed boek in hem toch nog de "couch potato" naar boven) en afgestemd op een van z'n favoriete webradiostations met "muzikaal behang", blijkt hij toch weer een gewoon mens. Hop is trouwens een interessant plantje dat volgens deskundigen verwant zou zijn aan cannabis, maar ook gebruikt wordt als ingrediënt voor bier [5]; je ontspant er lekker van.
*2: Lessen uit het kyukushinkai-karate (full contact):
-er is maar één manier om pijnbestendig te worden. M.a.w. wil je opgewassen zijn tegen een discussiepartner als JanDeFietser, ga hem dan NIéT uit de weg en put eventueel inspiratie uit zijn volharding (dat doet hij ook uit die van een ander): dat kan je harden en scherpen, en ook leren andermans standpunten en ook diens standvastigheid te begrijpen en ook te waarderen, zelfs al blíjf je het eventueel uiteindelijk toch nog oneens. Wie móe van hem wordt, kan er stèrker door worden hem niet te ontlopen.
-"zeven keer vallen, acht keer opstaan".
*3. En gewoon of niet, voor JanDeFietser zijn alle mensen gelijk, míts we desalniettemin rekening houden met hun verschillen.
Deze gebruiker is voorstander van een gelijke behandeling van alle Wikipedia-gebruikers, óók als ze niet geregistreerd of niet ingelogd meewerken of pas nieuw zijn
Wiki-visie (-opinie)


* 1. Hoewel JanDeFietser zelf ook meent dat er in beginsel niets mis is aan een levendige fantasie, hebben pagina's op Wikipedia over denkbeeldige personen, landen enz. bij hem géén hoge prioriteit.
* 2. Hij staat er soms wel versteld van wat er allemaal zoal in de Wikipedia te vinden is (en wat anderen dan kennelijk belangrijk of interessant vonden: ieder Wikipedia-diertje z'n Wikipedia-pleziertje?). Zo was daar bijvoorbeeld ooit een heuse pagina over Leunstoelschatgraven en is er nog steeds ook de Lijst van golfbanen in Spanje: "leunstoelschatgraven" klinkt interessant, maar met golf heeft hij echt helemaal níks (nada); ¡ wèl blijkt hij vrijwel àl deze greens weleens, in uiteenlopende stadia van dorst, uitdroging en zonnebrand te hebben voorbijgefietst! (en dat was dan nog maar alleen dié hoek van Europa...).
* 3. Hij is tegenstander van verwijderingen en het terugdraaien van andersmans bewerkingen zònder vermelding van enige reden en hij vindt dat achterwege laten van een redengeving zelfs provocerend: zo beginnen bewerkingsoorlogen. Hij vermijdt zelf consequent dergelijke ingrepen en reageert daar vaak op door het beestje bij de naam te noemen (dus "provocatie") en de betreffende bewerker dan ook voor overleg op zijn OP uit te nodigen.
* 4. Wat hij minder fraai vindt aan de Wikipedia, is de bejegening van buitenstaanders. Wie zelf wil meemaken hóe op de bewerkingen en bijdragen van niet-geregistreerden en "anoniemen" kan worden gereageerd, zou zich 'ns aan de beproeving kunnen onderwerpen van hoe met een niét-ingelogde bewerking wordt omgegaan: dat geeft ook te denken over het bestaan en de werking van uitsluitingsmechanismen [1].
* 5. Volgens JanDeFietser is de oervijand van alle kennis, die dan ook uit de Wikipedia moet worden gewéérd, het "(un-)gesundes Volksempfinden".
Voor wie verder nog nieuwsgierig is naar de mens achter de vedette
  • Zijn Wikipedia-signatuur is een compilatie van [[Image:Human evolution.svg|30px]] en [[Image:Pictgram bicycle man.svg|22px]] . Het is tevens een klein eerbetoon aan zijn vader, ooit bij de eerste Grote Tochten nog voorganger op de fiets, en (ook) omdat hij zeer geïnteresseerd is in de evolutie(-theorie) en de herkomst van de mens (wiens ontwikkeling volgens Ivan Illich natuurlijk een eindpunt moet hebben bereikt in de uitvinding van de fiets!?). Overigens verscheen in het dagblad Trouw in september 2009 bij een artikel over de Homo erectus een àndere speelse variant op dat bekende plaatje van de ontwikkelingsgang van kruipende aap naar rechtopgaande moderne mens: daarin stelt een over een computer gebogen man de laatste fase voor [2].
    Waarschijnlijk is dit het oer-plaatje, in 1863 gepubliceerd in Huxley's Evidence as to Man's Place in Nature (1863)


  • De (lange) afstanden die hij fietst, kan hij ook lópen. Omdat dát voor de meesten gewoonweg totaal niet te bevátten blijkt, en de laatste keer dat hij dit metterdaad bewéés toch inmiddels al weer 'n tijdje geleden is, noemt hij zich "JanDeFietser". Zinnen die hij schrijft kunnen ook te lang te blijken voor sommigen. Dat verraadt ook iets over zìjn en hùn denken. Deze lezers neemt hij dan ook maar niet mee uit wandelen.
  • En er waren tijden dat hij nog meer deed. Ooit, in het Pre-Wikipedia-Tijdperk, bevroor hij bij een winterbeklimming van de Mont Blanc de Tacul in de Franse Alpen al zijn vingers (tweedegraads).
    Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.
Als het (erg) koud is, wordt hij er nog weleens pijnlijk aan herinnerd. Dankzij de onvergetelijk goede behandeling in het ziekenhuis van Chamonix-MontBlanc zitten ze er gelukkig allemaal nog aan en kan hij nu meeschrijven aan de Wikipedia 🙂
{terzijde, want als Wikipediaan "heeft" hij wel iets met "weetjes":
- een aardige Nederlandse historische roman over de eerste beklimming van de Mont Blanc zelf, door Paccard en Balmat in 1786, is trouwens De grote verwildering van A. den Doolaard uit 1936;
- op de top van de Mont Blanc zèlf stond hij ook ooit. De Duitse geograaf Carl Ritter was een van de velen die hem hierin voorgingen: die publiceerde daarover een lezenswaardig boek in 1824 (opnieuw uitgegeven in 2008) [3]. Frappant hierin vindt JanDeFieter nu diens tegenwerping tegen zinloze "Gipfelstürmerei" die hij nu met instemming aanhaalt: niet het bereiken van de hoogste top is voor hem bepalend voor een succesbeleving, doch daarentegen het bereiken van de plaats waar de "höchste Geistesempfindung" mogelijk is;
- nog zo'n weetje: over Jacques Balmat, de eerste beklimmer van de Mont Blanc die de hoofdpersoon is in de historische roman van A.den Doolaard, bestond lange tijd géén biografie: pas in 1929 verscheen Jacques Balmat du Mont-Blanc van Charles Rochat-Cenise [4] en vervolgens in 1986 een biografie door Roger Canac en in 2003 van de hand van Jean-Pierre Spilmont Jacques Balmat dit Mont-Blanc [5].}.
  • Tussenvoeginkjes tussen haakjes en zonodig daaromheen zelfs accolades in zijn tekstjes zeggen ook iets over zijn denken: ze geven uitdrukking aan een zekere bedachtzaamheid.
JanDeFietser kijkt weleens iets vèrder (monument te Chamonix ter ere van Horace-Bénédict de Saussure, vergezeld door zijn gids Jacques Balmat)

Overzicht beheerpagina's
Pagina's met betrekking tot Wikipedia-richtlijnen en beleidsvoorstellen

Zie ook Artikelen bewerken
Zie ook Regels en richtlijnen

  1. zie evt. Vernon Reynolds, Vincent S.E.Falger & Ian Vine The sociobiology of ethnocentrism - evolutionary dimensions of xenophobia, discrimination, racism and nationalism, uitg. Croom Helm, Londen (1987).
  2. "Homo erectus had 1,5 miljoen jaar geleden al onze voeten", in dagblad Trouw, vrijdag 27 februari 2009
  3. Carl Ritter "Montblanc", uitg. Mahler Verlag, Stühlingen (2008); gerecenseerd door H.E.R. in de Frankfurter Allgemeine Zeitung, 19 februari 2009, rubriek Bücher für die Reise, katern Reiseblatt, pag.R9.
  4. Charles Rochat-Cenise Jacques Balmat du Mont-Blanc (1929); dit boek is wel dusdanig geromantiseerd dat de term biografie dubieus is, maar dat mag de (lees-)pret niet drukken
  5. Jean-Pierre Spilmont Jacques Balmat dit Mont-Blanc, uitg. Guérin, Chamonix (2003)