Gebruiker:Kaatable/Kladblok

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie


Museum voor Folklore
Zicht op ingang
Personen
Conservator Annie Baele
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Het Museum voor Folklore is een museum in het Oost-Vlaamse Grotenberge, deelgemeente van de stad Zottegem. Het museum is gevestigd in de voormalige pastorij uit 1871 en telt 8 kamers waar aan de hand van tal van oude voorwerpen het leven uit de 19e en 20e eeuw wordt getoond.

Benedenverdieping[bewerken | brontekst bewerken]

De benedenverdieping telt vier kamers: drie aan de linkerkant van de hal en één rechts.

Eetkamer[bewerken | brontekst bewerken]

In de kamer aan de rechterkant van de hal is een laatnegentiende-eeuwse eetruimte van de burgerij ingericht.

Café[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste kamer aan de linkerkant bevindt zich een café. Een kleine Leuvense stoof, een toog met een originele porseleinen tapkraan en een collectie glazen en flessen kleden het geheel aan. Verder vinden we er een voorloper van het Rad van Fortuin en een zestal ‘spuwbakken’ terug. Deze laatste stammen uit de tijd dat mannen pruimtabak kauwden en hun speeksel in deze met zand gevulde bakjes mikten. Twee grote kermisaffiches, respectievelijk uit 1924 en 1935 tonen dat het oplaten van een luchtballon in die tijd een attractie was.

Religieuze kamer[bewerken | brontekst bewerken]

Voorbij de trap is een kamer ingericht met tal van religieuze items: processievaandels, kerkstoelen van Mussely en Van Aelbrouck - respectievelijk de man die Zottegem zijn station gaf en de eerste burgemeester van Zottegem, een zandstenen doopvont en een verzameling kerkboeken. Opvallend is het aangeklede beeld van Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart uit de decanale kerk.

Handschoenkamer[bewerken | brontekst bewerken]

Helemaal achterin op de benedenverdieping wordt het verhaal van de handschoennijverheid verteld. Een collectie geschonken door de familie Schollaert uit Sint-Maria-Oudenhove, toont hoe tussen 1860 en 1950 deze belangrijke huisnijverheid in Zuid-Oost-Vlaanderen evolueerde.

Bovenverdieping[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste verdieping is bereikbaar via een monumentale trap. De traphal zelf is aangekleed met veelkleurige houten ornamenten die ooit het orgel van een negentiende-eeuwse paardjesmolen sierden. Door een smeedijzeren hek komt men op de verdieping, waar zowel links als rechts van de gang twee kamers werden ingericht.

Voorwerpen[bewerken | brontekst bewerken]

Aan de linkerkant herbergt de eerste ruimte een uiteenlopende collectie van voorwerpen. Zo vindt men er onder andere een vitrine met fijne chantillykant, een oude fiets uit 1908 met cardanaandrijving en carbidlamp, twee lotelingentrommels, de eerste radio van Breivelde die dateert uit 1930, oude groepsfoto's van Zottegemse verenigingen en een collectie hoofddeksels.

Ambachtenzaal[bewerken | brontekst bewerken]

Centraal in de ambachtenzaal staat een grote maquette van de "Molen te Rullegem" (Herzele), waarvan de wieken kunnen draaien en het binnenwerk beweegt. Aan de wanden hangen werktuigen van de kuiper, de klompenmaker en de schoenmaker.

Egmontkamer[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste kamer aan de rechterkant, de 'Egmontkamer', lees je het verhaal van Lamoraal van Egmont, de graaf die in 1568 op de [[Grote Markt(Brussel)|Grote Markt) in Brussel werd onthoofd. Onder meer de koperen plaat die op de kist van Sabina van Beieren was bevestigd, wordt hier bewaard, samen met de loden herdenkingsplaat die in 1804 - toen men het graf van Lamoraal en zijn vrouw herontdekte - bij de kisten werd gelegd. Naast het verhaal van Egmont, is er ook informatie over de Zottegemse schuttersgilden terug te vinden. Één ervan werd in 1507 door de grootvader van Lamoraal gesticht.

Gebruiksvoorwerpen[bewerken | brontekst bewerken]

In de laatste kamer aan de rechterkant bevindt zich een verzameling van gebruiksvoorwerpen. Dit gaat van een verzameling strijkijzers en koffiemolens tot een kinderfietsje, een ‘Vliegende Hollander’, uit 1926.

Hoedenzolder[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds Pasen 2003 herbergt het museum ook een ‘hoedenzolder’, waar een collectie hoofddeksels wordt tentoongesteld en wordt uitgelegd hoe een (vilten) hoed wordt gemaakt.

Externe Link[bewerken | brontekst bewerken]