Gebruiker:MathiasC/Kladblok
Nabu (ook Nabû) (Bijbels Hebreeuws: נְבוֹ (Nebo)) is een god in de Assyrische en Babylonische mythologie. Hij wordt aanzien als de god van het schrift, de wijsheid en het gewas. Zijn vader is Marduk, zijn moeder is Sarpanitum. Ea was zijn grootvader en Tashmetum zijn gemalin. Zijn macht over de mensheid werd als zeer groot geacht, aangezien hij het lot van individuen graveerde op zijn kleitabletten, en op die manier het leven kon verkorten of verlengen.[1] In het Oude Testament verwerpt Jesaja het aanbidden van Nabu.[2]
Etymologie[bewerken | brontekst bewerken]
Over de precieze betekenis van Nabu bestaat er discussie. Er zijn drie mogelijke verklaringen:
- Een eerste mogelijkheid is dat 'Nabu' is afgeleid van het Akkadische nb', wat zoveel betekent als 'aanroepen'. Nabu zou dan 'Hij die heeft aanroepen' betekenen.
- Ten tweede kan Nabu afgeleid zijn van ne/abu wat staat voor verlicht.
- Als laatste kan het ook afgeleid zijn van een niet bekende Oud-Syrische radicaal.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Nabu was eerst een West-Semitische godheid, maar werd in het begin van het tweede millennium voor Christus geïntroduceerd in Mesopotamië door rondreizende Amorieten, samen met Marduk, die zou uitgroeien tot één van de belangrijkste goden in Mesopotamië. Nabu en Marduk staan doorheen de geschiedenis nauw met elkaar met verbonden. Eerst was Nabu de klerk en dienaar van Marduk, later werd het zijn vader. In Sumer steeg Nabu sterk in aanzien en hij verdrong Nisaba als godin van de wijsheid. Zij bleef wel godin van het schrift, zodat Nabu een verder stadium van wijsheid vertegenwoordigde. In de Assyrische periode werd hij bijna een god onder het bewind van Esarhaddon en Assurbanipal.
Symbolen[bewerken | brontekst bewerken]
Nabu wordt steeds afgebeeld met gevouwen handen, zoals priesters in die tijd dat deden. Verder is hij herkenbaar aan de stenen- of kleitablet en de wig in zijn handen, die waarschijnlijk een griffel afbeeld. Als laatste is Nabu herkenbaar aan de gehoornde kap.[3]
Tempel[bewerken | brontekst bewerken]
Samsu-Ditana plaatste als eerste een beeld van Nabu in de tempel Esagila, toegewijd aan de god van de stad Babylon, Marduk.
Bijbel[bewerken | brontekst bewerken]
Nabu wordt ook éénmaal vermeld in de Bijbel, in het boek Jesaja
1 Bel is gebroken, Nebo ligt geveld. Eens droegen jullie hen plechtig rond, maar nu zijn hun beelden voor de lastdieren, een zware last voor uitgeputte beesten.
2 Ze zijn gebroken en geveld, ze hebben zichzelf niet kunnen beschermen; hun beelden worden weggesleept.
Overig[bewerken | brontekst bewerken]
In de Griekse mythologie wordt Nabu vergeleken met Appollo. Hij heeft ook een connectie met de planeet Mercurius