Georgië op het Eurovisiesongfestival
 Georgië
| ||||
|---|---|---|---|---|
| Eerste deelname | 2007 | |||
| Aantal deelnamen | 15 | |||
| Aantal gewonnen | 0 | |||
| Zender | GPB | |||
| Statistieken | ||||
| Hoogste positie | 9de (2010, 2011) | |||
| Laagste positie | laatste (2014 HF, 2018 HF, 2022 HF) | |||
| ||||
Georgië doet sinds 2007 mee aan het Eurovisiesongfestival.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Bij het Eurovisiesongfestival 2006 wilde Georgië graag voor het eerst deelnemen. Wegens financiële moeilijkheden lukte dat toen niet, en ook in 2007 was het onzeker of het land kon debuteren aangezien de EBU het songfestival destijds beperkte tot een maximum van 40 landen. In maart 2007 werd aangekondigd dat Georgië aan het songfestival in Helsinki zou mogen deelnemen. Het land debuteerde samen met Tsjechië, Montenegro en Servië. Op het songfestival trad Georgië aan met Sopho Chalvasji, die erin slaagde de halve finale te overleven. In de finale eindigde ze op de twaalfde plaats.
Georgië verscheen voor de tweede keer bij het Eurovisiesongfestival 2008, in Belgrado. Het land werd vertegenwoordigd door de blinde zangeres Diana Gurtskaya. Zij zong het lied Peace will come. Het land behaalde een vijfde plaats met 107 punten in de halve finale, genoeg om door te gaan naar de finale waar Gurtskaya uiteindelijk als elfde eindigde van de 25 deelnemers.
Terugtrekking[bewerken | brontekst bewerken]
Wegens de oorlog in Zuid-Ossetië was er discussie binnen de Georgian Public Broadcasting (GBP) of Georgië bij het Eurovisiesongfestival 2009 in Moskou aanwezig zou zijn. De voorzitter van de GPB verklaarde dat het niet onredelijk zou zijn zich terug te trekken, aangezien de selectieprocedure op nationaal niveau dient te worden georganiseerd. In 2008 trok de GBP zich uit de wedstrijd van 2009 terug met als argument dat zij weigerden om met een land te concurreren dat de rechten van de mens schendt en internationale wetten overtreedt. Georgië kwam hier in het najaar weer op terug. Het koos voor een lied van Stephane & 3G met de titel We Don't Wanna Put In, verwijzend naar de Russische president Vladimir Poetin. Vanwege de politieke "statements" in de tekst van het lied werd de inzending door de EBU geweigerd. Georgië kreeg vervolgens de kans de tekst te herschrijven of een nieuw liedje in te sturen. Deze opties vond Georgië echter niet fair en deed zodoende afstand van het festival; ze diskwalificeerde zichzelf vrijwillig.
Sinds 2010[bewerken | brontekst bewerken]
In 2010 keerde Georgië terug naar het Songfestival, nadat ze 2009 verstek hadden laten gaan. De 23-jarige zangeres Sopho Nizjaradze was intern aangewezen om Georgië te vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival 2010; daar zong ze het liedje Shine. Ze ging door naar de finale, waarbij ze 9de werd met 136 punten, het beste resultaat voor Georgië tot nu toe. Dit resultaat werd in 2011 geëvenaard door de groep Eldrine met het lied One more day. In 2012 geraakte Georgië voor het eerst niet verder dan de halve finale.
In 2013 kwalificeerden Sopho Gelovani en Nodiko Tatisjvili zich wel voor de finale, waarin zij met hun lied Waterfall terechtkwamen op de 15de plaats. In 2014 werd Georgië uitgeschakeld in de halve finale; The Shin & Mariko eindigden er als laatste. Dit was de eerste keer dat Georgië op de laatste plaats belandde. In 2015 en 2016 haalde het land wel weer de finale, maar zowel Nina Sublatti (elfde in 2015) als de band Nika Kocharov & Young Georgian Lolitaz (20ste in 2016) slaagden er niet in mee te strijden voor de winst. In 2017 werd Georgië vertegenwoordigd door Tako Gatsjetsjiladze. Zij wist met haar powerballad Keep the faith de finale niet te bereiken.
In 2018 en 2019 gooide Georgië het over een andere boeg en nam het land deel met liedjes in het Georgisch. Beide inzendingen haalden de finale echter niet. Ethno-Jazz Band Iriao, die opviel met het genre tsjakroelo, werd in 2018 zelfs laatste in de halve finale. In 2022 werd Georgië voor de derde keer laatste in diens halve finale.
Georgische deelnames[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Punten[bewerken | brontekst bewerken]
Periode 2007-2023. Punten uit halve finales zijn in deze tabellen niet meegerekend.
Gegeven door Georgië[bewerken | brontekst bewerken]
|
Gegeven aan Georgië[bewerken | brontekst bewerken]
|
Twaalf punten gegeven aan Georgië[bewerken | brontekst bewerken]
| Aantal | Land | Wanneer |
|---|---|---|
| 3 |  Litouwen
|
2007, 2010, 2011 |
| 1 |  Armenië
|
2010 |
 Oekraïne
|
2011 | |
.svg){kind=small} Verenigd Koninkrijk
|
2016 (j) | |
 Wit-Rusland
|
2011 |
(j) = vakjury; (t) = televoting
Twaalf punten gegeven door Georgië[bewerken | brontekst bewerken]
(Vetgedrukte landen waren ook de winnaar van dat jaar.)
| Jaar | Land | Jaar | Land |
|---|---|---|---|
| 2007 | Armenië
|
2016 | Oekraïne (j) Armenië (t)
|
| 2008 | Armenië
|
2017 |  Portugal (j) Azerbeidzjan (t)
|
| 2010 | Wit-Rusland
|
2018 |  Zweden (j) Israël (t)
|
| 2011 | Litouwen
|
2019 |  Tsjechië (j) Cyprus (t)
|
| 2012 | Litouwen
|
2021 |  Italië (j) Griekenland (t)
|
| 2013 | Azerbeidzjan
|
2022 | Verenigd Koninkrijk (j) Oekraïne (t)
|
| 2014 | Armenië
|
2023 | .svg){kind=small} België (j) Armenië (t)
|
| 2015 | Armenië
|
(j) = vakjury; (t) = televoting
· 
· 