Gin on the Rocks

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben. Vanaf 23 november 2023 kunnen de niet-geverifieerde artikelen via nuweg of TBP verwijderd worden.
Gin On The Rocks
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Achtergrondinformatie
Jaren actief 1985-1997
Oorsprong Venlo, Nederland
Genre(s) heavy metal
Label(s) Teichiku Records
Leden
Zanger Vince Wehren
Gitarist Gino Taihuttu
Gitarist R. Yen Meulemann
Bassist Leon Taihuttu
Drummer Geert van Niekerken
Oud-leden
Zanger
Zangeres
Toetsenist
Zanger
Percussionist
Drummer
Andrew Elt
Marij Driessen
Frank Jacobs
Benny Holman
Ted Lekatompessy
John Snels
(en) Allmusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Gin on the Rocks is een voormalige metalband uit Venlo die actief was tussen 1985 en 1997.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

De band wordt in 1985 geformeerd door de broers Gino en Leon Taihuttu met daaromheen eerst kort zangeres Marij Driessen, snel opgevolgd door zanger Andrew Elt, R. Yen Meulemann, Ted Lekatompessy en Geert van Niekerken. In dat jaar wint de band al gelijk de Grote Prijs van Nederland. Mede daardoor wordt nog voor het einde van het beginjaar de eerste single uitgebracht, Jail Bird. Vrij snel daarna volgt al een tweede single, Losin' It All, in 1986. Beide singles halen nauwelijks de hitlijsten, en de band moet zwoegen om meer bekendheid te krijgen. De broers Taihuttu schrijven rond de jaarwisseling nog een aantal nummers, wat in 1987 resulteert in een eerste volwaardige LP, Hot. De kritieken zijn goed en de band wordt in het hele land geboekt voor optredens. Leon Taihuttu moet echter door lichamelijke klachten de band verlaten en Meulemann neemt naast keyboard nu ook de baspartijen voor zijn rekening.

Erg lang houdt de nieuwe, ingekorte bezetting niet stand, want een jaar later verlaat zanger Elt na een creatief meningsverschil de band om zich aan te sluiten bij de hairmetalband Sleeze Beez. Als noodoplossing wordt zijn plaats voor een paar maanden ingenomen door de 15-jarige zangeres Jessie Hinten, maar al gauw wordt een volwaardige vervanger gevonden in de persoon van Vincent Wehren.

De nieuwe groep heeft even tijd nodig om op elkaar ingespeeld te raken en intussen komt Leon Taihuttu in 1989 terug om de baspartijen wederom voor zijn rekening te nemen. De broers zijn weer herenigd en gaat aan de slag om nieuw materiaal te schrijven, wat in 1990 resulteert in een nieuw album, Coolest Groove. Na de release gaat de band op tournee door Nederland, Duitsland, België en Denemarken om het nieuwe album te promoten. Het album wordt uiteindelijk een succesje, want het haalt niet alleen in Nederland, maar ook in Duitsland en België de hitlijsten.

In 1991 verlaten zanger Wehren, percussionist Lekatompessy en drummer Van Niekerken de band en worden zij vervangen door Benny Holman als zanger en John Snels, die daarvoor bij Vengeance speelde, op drums. Meulemann gaat verder op gitaar en voor Lekatompessy, die veel later bij Hampelemanne gaat spelen, wordt geen vervanger gezocht.

Wederom heeft de nieuwe bezetting tijd nodig om aan elkaar te wennen. Deze periode duurt tamelijk lang, want pas in 1996 wordt weer een nieuw album uitgebracht, (c)Rockadile, samen met een begeleidende single, Black Money. Ook nu weer maakt de groep een tournee door Nederland, met enkele optredens in Duitsland. Een jaar later krijgen de leden echter een stevige woordenwisseling over de creativiteit en valt de band uit elkaar.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1987: Hot
  • 1990: Coolest Groove
  • 1996: (c)Rockadile

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1985: Jail Bird
  • 1986: Losin’ It All
  • 1995: Black Money

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]