Glyoxylzuur
Glyoxylzuur | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Structuurformule van glyoxylzuur
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C2H2O3 | |||
IUPAC-naam | oxoethaanzuur | |||
Molmassa | 74,04 g/mol | |||
SMILES | O=CC(O)=O
| |||
CAS-nummer | 298-12-4 | |||
Wikidata | Q413552 | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H317 - H318 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P280 - P305+P351+P338 | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vloeibaar | |||
Smeltpunt | −93 °C | |||
Kookpunt | 111 °C | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Glyoxylzuur, ook wel oxoazijnzuur of oxoethaanzuur genoemd, is een organische verbinding met als brutoformule C2H2O3.
Glyoxylzuur is zowel een aldehyde als een carbonzuur. De esters en zouten van glyoxylzuur worden glyoxylaten genoemd. De verbinding kan bereid worden door partiële oxidatie van glycolzuur of ozonolyse van maleïnezuur. Glyoxylzuur is een vloeistof met een smeltpunt van −93 °C en een kookpunt van 111 °C. Commercieel wordt het aangeboden als monohydraat en als oplossing in water.
Fysiologische functie
[bewerken | brontekst bewerken]De geconjugeerde base van glyoxylzuur wordt glyoxylaat genoemd. Onder die naam is de verbinding in de biologie bekend als onderdeel van de glyoxylaatcyclus. Via deze cyclus zijn organismen als bacteriën[1], schimmels en planten[2] in staat vetzuren om te zetten in koolhydraten. Bovendien is glyoxylaat het bijproduct van de aminering van een aantal peptides.
- ↑ Holms WH (1987). Control of flux through the citric acid cycle and the glyoxylate bypass in Escherichia coli. Biochem Soc Symp. 54: 17–31. PMID 3332993.
- ↑ Escher CL, Widmer F (1997). Lipid mobilization and gluconeogenesis in plants: do glyoxylate cycle enzyme activities constitute a real cycle? A hypothesis. Biol Chem. 378: 803–813. PMID 9377475.