Naar inhoud springen

Godefroid Devreese

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Godefroid Devreese
Godefroid Devreese
Persoonsgegevens
Volledige naam Godefroid Constantin Devreese
Geboren Kortrijk, 19 augustus 1861
Overleden Elsene, 31 augustus 1941
Geboorteland België
Beroep(en) beeldhouwer, medailleur
Oriënterende gegevens
Stijl(en) figuratief
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur
Dubbelportret van koning Albert I en koningin Elizabeth (1919) op de herdenkingsmedaille La Belgique Reconnaissante Internement des Prisonniers Belges en Suisse 1916-1919
De Anspach-fontein (1897) in Brussel. Aan de rand van het bassin, aan weerszijden van de obelisk, staan de zes chimaera's van Devreese

Godefroid Constantin Devreese (Kortrijk, 19 augustus 1861Elsene, 31 augustus 1941) was een Belgisch beeldhouwer en medailleur.[1] Hij wordt ook vermeld als Godfried Devreese.

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Godefroid Devreese was een zoon van de beeldhouwer Constant Devreese (1823-1900) en Virginie Constance Vande Wiele. Hij kreeg zijn eerste lessen op het atelier van zijn vader. Hij bezocht de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Kortrijk en studeerde verder aan de Brusselse academie, onder leiding van Eugène Simonis en Charles Van der Stappen. Devreese was beeldhouwer van bustes, fonteinen, gedenktekens, reliëfs en standbeelden. Na zijn eerste gedenkpenning in 1895 maakte hij ruim 400 penningen en medailles. In 1901 werd hij lid van de Belgisch-Nederlandse kring Vrienden van de Kunstmedaille. Devreese wordt gezien als vernieuwer op het gebied van de Belgische medaillekunst.[1] Voor de Koninklijke Munt van België ontwierp hij diverse Belgische frankstukken met het portret van koning Albert I (1910-1931) en een nikkelen tienfrankstuk (1930) met de portretten van Leopold I, Leopold II en Albert III.[2]

Devreeses werk werd gewaardeerd, hij ontving beurzen en won diverse prijzen, waaronder de Grote Prijs van België (1882, 1886), de Godecharleprijs (1885) voor zijn beeld van David met het hoofd van Goliath en behaalde hij de tweede plaats bij de Prix de Rome (1885), met een reliëf over de dood van Caesar. Nadat hij met zijn beeld de worstelaar deelnam aan de Parijse salon in 1895, verkreeg hij het lidmaatschap van de Société nationale des Beaux-Arts de France. In 1899 werd hij bekroond in de ontwerpwedstrijd voor een gedenkteken ter gelegenheid van de 600e verjaardag van de Guldensporenslag in 1902. Het monument werd in 1906 onthuld. Devreese behaalde de eerste prijs in een driejaarlijkse wedstrijd voor beeldhouwkunst van de Brusselse academie (1889) en won een gouden medaille in Keulen. Bij zijn deelname aan het onderdeel beeldhouwen tijdens de kunstwedstrijden op de Olympische Zomerspelen in Berlijn (1936), viel hij buiten de prijzen. Devreese werd meermaals onderscheiden, hij werd benoemd tot commandeur in de Leopoldsorde, officier in de Kroonorde, officier in het Legioen van Eer en ontving onderscheidingen van Italië, Roemenië en Spanje.[3]

De beeldhouwer overleed kort na zijn 80e verjaardag. In Schaarbeek, waar hij van 1884 tot 1939 woonde, werd een straat naar hem vernoemd.

Enkele werken

[bewerken | brontekst bewerken]

Werk in openbare collecties

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Godefroid Devreese van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.