Gomberg-Bachmann-reactie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Gomberg-Bachmann-reactie is een aryl-aryl koppelingsmethode via diazoniumzouten:


Gomberg-Bachmann-reactie, algemeen
Gomberg-Bachmann-reactie, algemeen


Aromaat 1 (hier benzeen) wordt onder alkalische reactieconditites gekoppeld met diazoniumzout 2 tot biaryl 3. Vele aromaten zijn als substraat getest maar de opbrengsten zijn meestal laag (minder dan 40%) gezien de vele nevenreacties van de diazoniumzouten. Een intramoleculaire variant geeft betere resultaten, maar in dat geval spreekt men van de Pschorr-synthese. De Gomberg-Bachmann-reactie draagt de naam van twee chemici die haar onderzochten, namelijk Moses Gomberg en Werner Bachmann. Ze publiceerden hun bevindingen in 1924.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  • M Gomberg, W E Bachmann. J Am Chem Soc 42 (1924) p2339
  • W Pötsch. Lexikon bedeutender Chemiker (VEB Bibliographisches Institut Leipzig, 1989) (ISBN 3-323-00185-0)
  • M B Smith, J March. March's Advanced Organic Chemistry (Wiley, 2001) (ISBN 0-471-58589-0)

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]