Gracia Orlová

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Gracia-Orlova)
Vlag van Tsjechië Gracia Orlová
Regio Moravië-Silezië, Tsjechië
Periode Eind april, begin mei
Organisator Gracia ČEZ-EDĚ
Type Meerdaagse wedstrijd
Categorie UCI 2.2
Geschiedenis
Eerste editie 1987
Aantal edities 35 (2023)
Eerste winnaar Vlag van Duitse Democratische Republiek Angela Ranft
Laatste winnaar Vlag van Zweden Jenny Rissveds
Laatste Ned. winnaar Riejanne Markus (2017)
Meeste zeges Vlag van Duitsland Hanka Kupfernagel (5)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Gracia Orlová is een meerdaagse wielerwedstrijd voor vrouwen. De wedstrijd wordt sinds 1987 jaarlijks georganiseerd in Moravië-Silezië in het oosten van Tsjechië. De wedstrijd bestaat meestal uit vijf etappes.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste drie edities werden als de Družba Žen verreden, de edities van 1990-1994 als de Gracia Tour ('Gracia' verwijst hierbij naar de Gratiën, drie dochters van Zeus uit de Griekse mythologie), en van 1995-2001 als Gracia ČEZ-EDĚ. Vanaf 2002 wordt de huidige naam gebezigd. In 1996 werd de wedstrijd op de internationale kalender van de UCI opgenomen, vanaf 2005 in de 2.2-categorie.

De laatste etappe is steevast met start- en finish in Orlová, ook de etappe Lichnov-Lichnov vormt een van de vaste etappes in de ronde.

In het aangrenzende Woiwodschap Silezië in Polen werd in en rond Racibórz (2000) een individuele tijdrit verreden en fungeerde dat jaar tevens als start- en finishplaats van de opvolgende etappe. Met Kuźnia Raciborska (2001-2010) als start- en finishplaats werd tien opeenvolgende jaren een individuele tijdrit verreden. Rydułtowy (2004-2006) fungeerde als finishplaats en Czechowice-Dziedzice (2008-2010) als start- en finishplaats van een etappe.

Van 2004-2010 werd er telkens gestart in Dětmarovice. Van 2011-2014 was dit in Havířov middels een proloog; deze vier edities was Dětmarovice de startplaats van de eerste etappe. Sinds 2011 wordt ook de individuele tijdrit met Havířov als start- en finishplaats verreden met Ostrava als keerpunt, enkel in 2014 stond deze niet op het programma. Vanaf 2015 is Orlová-Štramberk de openingsetappe.

Vier keer werd de wedstrijd gewonnen door een Nederlandse renster: in 2008 en 2010 won Marianne Vos, in 2013 Ellen van Dijk en in 2017 won Riejanne Markus voor haar ploeggenotes Anouska Koster en Moniek Tenniglo van WM3 Pro Cycling.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaar Tweede Derde
1987 Vlag van Duitse Democratische Republiek Angela Ranft Vlag van Duitse Democratische Republiek Petra Rossner Vlag van Duitse Democratische Republiek Kerstin Arndt
1988 Vlag van Tsjecho-Slowakije Radka Kinclova Vlag van Duitse Democratische Republiek Petra Rossner Vlag van Duitse Democratische Republiek Angela Kindling
1989 Vlag van Duitse Democratische Republiek Angela Ranft Vlag van Tsjecho-Slowakije Indigo Paczova Vlag van Tsjecho-Slowakije Radka Kynclova
1990 Vlag van Tsjecho-Slowakije Radka Kynclova Vlag van Tsjecho-Slowakije Eva Orvosova Vlag van Tsjecho-Slowakije Jana Polokova
1991 Vlag van Tsjecho-Slowakije Ildiko Paczova Vlag van Tsjecho-Slowakije Eva Orvosova Vlag van Tsjecho-Slowakije Alena Barilleva
1992 Vlag van Rusland (1991–1993) Valentina Gerasimova Vlag van Oekraïne Marina Proudnikova Vlag van Rusland (1991–1993) Elena Ogouy
1993 Vlag van Litouwen Rasa Polikeviciute Vlag van Rusland Alexandra Koliaseva Vlag van Oekraïne Tamara Polyakova
1994 Vlag van Rusland Goulnara Fatkulina Vlag van Rusland Svetlana Samokhvalova Vlag van Rusland Olga Sokolova
1995 Vlag van Duitsland Hanka Kupfernagel Vlag van Duitsland Judith Arndt Vlag van Rusland Valentina Gerassimova
1996 Vlag van Duitsland Hanka Kupfernagel Vlag van Slovenië Lenka Ilavska Vlag van Zwitserland Barbara Heeb
1997 Vlag van Duitsland Hanka Kupfernagel Vlag van Zwitserland Barbara Heeb Vlag van Rusland Zulfia Zabirova
1998 Vlag van Zwitserland Marcia Vouets-Eicher Vlag van Australië Kathryn Watt Vlag van Slovenië Lenka Ilavská
1999 Vlag van Duitsland Hanka Kupfernagel Vlag van Oekraïne Tetyana Styazhkina Vlag van Oekraïne Ioulia Mourenkaia
2000 Vlag van Duitsland Hanka Kupfernagel Vlag van Nederland Meike De Bruyn Vlag van Noorwegen Monica Valen
2001 Vlag van Duitsland Judith Arndt Vlag van Zwitserland Nicole Brändli Vlag van Verenigde Staten Lara Ruthven
2002 Vlag van Verenigde Staten Amber Neben Vlag van Duitsland Hanka Kupfernagel Vlag van Zwitserland Priska Doppmann
2003 Vlag van Zwitserland Nicole Brändli Vlag van Duitsland Judith Arndt Vlag van Tsjechië Lada Kozlykova
2004 Vlag van Zwitserland Nicole Brändli Vlag van Zwitserland Annette Beutler Vlag van Zwitserland Karin Thürig
2005 Vlag van Duitsland Judith Arndt Vlag van Zweden Susanne Ljungskog Vlag van Duitsland Madeleine Sandig
2006 Vlag van Duitsland Judith Arndt Vlag van Verenigde Staten Amber Neben Vlag van Zwitserland Nicole Brändli
2007 Vlag van Duitsland Judith Arndt Vlag van Rusland Alexandra Burchenkova Vlag van Nederland Andrea Bosman
2008 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Duitsland Luise Keller Vlag van Rusland Alexandra Burchenkova
2009 Vlag van Duitsland Trixi Worrack Vlag van Italië Fabiana Luperini Vlag van Nederland Marianne Vos
2010 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten Vlag van Verenigd Koninkrijk Nicole Cooke
2011 Vlag van Rusland Tatiana Antoshina Vlag van Rusland Natalia Boyarskaya Vlag van Rusland Svetlana Bubnenkova
2012 Vlag van Verenigde Staten Evelyn Stevens Vlag van Duitsland Trixi Worrack Vlag van Verenigd Koninkrijk Sharon Laws
2013 Vlag van Nederland Ellen van Dijk Vlag van Verenigde Staten Evelyn Stevens Vlag van Verenigd Koninkrijk Emma Pooley
2014 Vlag van Polen Paulina Brzeźna-Bentkowska Vlag van Australië Katrin Garfoot Vlag van Polen Eugenia Bujak
2015 Vlag van Wit-Rusland Alena Amialiusik Vlag van Duitsland Trixi Worrack Vlag van Polen Eugenia Bujak
2016 Vlag van Azerbeidzjan Olena Pavlukhina Vlag van Australië Shara Gillow Vlag van Wit-Rusland Alena Amialiusik
2017 Vlag van Nederland Riejanne Markus Vlag van Nederland Anouska Koster Vlag van Nederland Moniek Tenniglo
2018 Vlag van Zweden Emilia Fahlin Vlag van Rusland Olga Zabelinskaya Vlag van Rusland Maria Novolodskaya
2019 Vlag van Italië Marta Bastianelli Vlag van België Julie Van de Velde Vlag van Rusland Maria Novolodskaya
2020-2021: niet verreden vanwege coronapandemie
2022 Vlag van Polen Agnieszka Skalniak Vlag van Zweden Jenny Rissveds Vlag van Oostenrijk Christina Schweinberger
2023 Vlag van Zweden Jenny Rissveds Vlag van Polen Dominika Włodarczyk Vlag van Zweden Emilia Fahlin

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Renster Jaren
5 Vlag van Duitsland Hanka Kupfernagel 1995, 1996, 1997, 1999, 2000
4 Vlag van Duitsland Judith Arndt 2001, 2005, 2006, 2007
2 Vlag van Duitse Democratische Republiek Angela Ranft 1987, 1989
Vlag van Tsjecho-Slowakije Radka Kinclova 1988, 1990
Vlag van Zwitserland Nicole Brändli 2003, 2004
Vlag van Nederland Marianne Vos 2008, 2010

Overwinningen per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
10 Vlag van Duitsland Duitsland
4 Vlag van Nederland Nederland
3 Vlag van Rusland Rusland, Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije, Vlag van Zwitserland Zwitserland
2 Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR, Vlag van Polen Polen, Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten, Vlag van Zweden Zweden
1 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan, Vlag van Italië Italië, Vlag van Litouwen Litouwen, Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland

Truien[bewerken | brontekst bewerken]

De truien voor de klassementen zijn gelijk aan die van de Tour de France:

Leider in het algemeen klassement
Leider in het puntenklassement
Leider in het bergklassement
Leider in het jongerenklassement