Grand Prix-wegrace van Finland 1963

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Finland Grand Prix-wegrace van Finland 1963
Grand Prix-wegrace van Finland 1963
Officiële naam 26° Pyynikki TT
Land Vlag van Finland Finland
Datum 1 september 1963
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd
Derde Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Derde Vlag van Zweden Sven-Olof Gunnarsson
125 cc
Snelste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Eerste Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Tweede Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd
50 cc
Snelste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Eerste Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt
Tweede Vlag van Japan Mitsuo Itoh
Derde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson

De Grand Prix-wegrace van Finland 1963 was de negende Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1963. De races werden verreden op 1 september op het Pyynikki Circuit, een stratencircuit in de stad Tampere. De 50cc-klasse, de 125cc-klasse, de 350cc-klasse en de 500cc-klasse kwamen aan de start. De wereldtitel in de 500cc-klasse werd hier beslist.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Het Scuderia Duke-team van Geoff Duke was goed begonnen aan het seizoen, maar het gebrek aan onderdelen voor de zes jaar oude Gilera 500 4C begon nu nijpend te worden. Twee machines waren al afgeschreven en in Finland ging de versnellingsbak van de laatste stuk. Daar profiteerde vooral Alan Shepherd (Matchless) van, die achter Mike Hailwood tweede werd met een ronde achterstand. Mike Duff werd (ook met een Matchless G50) derde. Shepherd passeerde de Duke-Gilera-rijders in de WK-stand. Hailwood kon niet meer achterhaald worden en werd wereldkampioen 500 cc.

Uitslag 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MV Agusta 59"49'6 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd Matchless +1 ronde 6
3 Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Matchless +1 ronde 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Stevens Norton +2 ronden 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Mizen Norton +2 ronden 2
6 Vlag van Sovjet-Unie Nikolaj Sevast'ânov CKEB +2 ronden 1
7 Vlag van Finland Anssi Resko Matchless
8 Vlag van Finland Hannu Kuparinen Norton
9 Vlag van Zweden Bosse Granath Matchless
10 Vlag van Finland Tauno Nurmi Norton
11 Vlag van Finland Antero Ventoniemi Norton

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland Roland Föll Matchless
Vlag van Finland Pentti Lehtelä Norton
Vlag van Finland Veikko Sulasaari Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle Duke-Gilera Versnellingsbak
Vlag van Zweden Sven-Olof Gunnarsson Norton
Vlag van Sovjet-Unie Endel Kiisa CKEB

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Argentinië Benedicto Caldarella Matchless [1]
Vlag van Argentinië Fabián Villavelran Norton [1]
Vlag van Argentinië Jorge Kissling Norton [1]
Vlag van Argentinië Victorio Minguzzi Matchless [1]
Vlag van Oostenrijk Ladi Richter Norton
Vlag van Australië Jack Ahearn Norton
Vlag van Australië Jack Findlay McIntyre-Matchless
Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Smith Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Duke-Gilera Geen machine[2]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Dunphy Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Duke-Gilera Geen machine[2]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Vernon Cottle Norton
Vlag van Italië Vasco Loro Norton
Vlag van Uruguay Horacio Costa Norton [1]

Top tien tussenstand 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MV Agusta 40 wereldkampioen
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd Matchless 21
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle Duke-Gilera 20
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Duke-Gilera 16
5 Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Matchless 11
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Duke-Gilera 10
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Stevens Norton 9
8 Vlag van Australië Jack Ahearn Norton 5
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Dunphy Norton 2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Norton
Vlag van Australië Jack Findlay McIntyre-Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Mizen Norton

350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds hij in de Ulster Grand Prix wereldkampioen was geworden ging het minder goed met Jim Redman. In Finland werd hij tweede achter de steeds beter presterende Mike Hailwood. Nikolaj Sevast'ânov werd met de Russische CKEB derde.

Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MV Agusta 1: 00"53'5 8
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda +1"16'7 6
3 Vlag van Zweden Sven-Olof Gunnarsson Norton 4
4 Vlag van Sovjet-Unie Nikolaj Sevast'ânov CKEB 3
5 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 2
6 Vlag van Finland Veikko Sulasaari Norton 1

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle Duke-Gilera Teambeleid[3]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Duke-Gilera Teambeleid[3]

Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Australië Jack Ahearn Norton
Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff AJS
Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa
Vlag van Tsjechië Gustav Havel Jawa
Vlag van Tsjechië Pavel Slavíček Jawa
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dan Shorey AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Stevens Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Len Ireland Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Mizen AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda
Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi
Vlag van Italië Remo Venturi Bianchi

Top tien tussenstand 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 32 (42) wereldkampioen
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MV Agusta 28
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 16
4 Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa 7
Vlag van Tsjechië Gustav Havel Jawa
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle Duke-Gilera 6
Vlag van Italië Remo Venturi Bianchi
8 Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff AJS 5
Vlag van Sovjet-Unie Nikolaj Sevast'ânov CKEB
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Duke-Gilera 4
Vlag van Australië Jack Ahearn Norton
Vlag van Zweden Sven-Olof Gunnarsson Norton
Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 52"00'5 8
2 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda +1"26'6 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd MZ +1"30'9 4
4 Vlag van Hongarije László Szabó MZ +1 ronde 3
5 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda +2 ronden 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Dickinson Honda +2 ronden 1

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Argentinië Alberto Gómez Zanella [1]
Vlag van Argentinië Aldo Caldarella Bultaco [1]
Vlag van Argentinië Héctor Pochettino Bultaco [1]
Vlag van Argentinië Horacio Maffia Ducati [1]
Vlag van Argentinië Juan Carlos Salatino Zanella [1]

Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Oostenrijk Bert Schneider Suzuki
Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki
Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Bultaco / MZ
Vlag van Tsjechië Stanislav Malina CZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Werner Musiol MZ
Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Francisco González Bultaco
Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Beltoise Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Inchley EMC
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda
Vlag van Gibraltar (1939-1982) John Grace Bultaco
Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Honda
Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda
Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki

Top tien tussenstand 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 54 (60) wereldkampioen
2 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 32 (39)
3 Vlag van Oostenrijk Bert Schneider Suzuki 23
4 Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki 16
5 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 15
6 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki 13
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd MZ 11
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda 8
9 Vlag van Hongarije László Szabó MZ 7
10 Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda 6
Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Hugh Anderson was als WK-leider naar Tampere gekomen, maar hier won Hans Georg Anscheidt voor Anderson's teamgenoot Mitsuo Itoh. Anderson kwam ten val maar werd toch derde. Hij moest de leiding in het WK weer afstaan aan Anscheidt. Het wereldkampioenschap was nog zo spannend dat de teams van Suzuki en Kreidler net als in het vorige jaar gedwongen waren naar de GP van Argentinië af te reizen.

Uitslag 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Kreidler 36"07'7 8
2 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki +6'4 6
3 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki +47'7 4
4 Vlag van Japan Isao Morishita Suzuki 3
5 Vlag van Italië Alberto Pagani Kreidler 2
6 Vlag van Finland Matti Salonen Prykija 1

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Argentinië Karaber Samardjian Suzuki [1]
Vlag van Argentinië Raúl Kissling Kreidler [1]
Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda Teambeleid[5]
Vlag van Japan Sadao Shimazaki Honda Teambeleid[5]
Vlag van Uruguay Gastón Biscia Suzuki [1]

Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) César Gracia Ducson
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Derbi
Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Beltoise Kreidler
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Plumridge Honda
Vlag van Japan Michio Ichino Suzuki
Vlag van Japan Shunkishi Masuda Suzuki

Top tien tussenstand 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Kreidler 32 (36)
2 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 30 (33)
3 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki 24
4 Vlag van Japan Isao Morishita Suzuki 23 (26)
5 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki 20
6 Vlag van Japan Michio Ichino Suzuki 11
7 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Derbi 7
8 Vlag van Italië Alberto Pagani Kreidler 5
9 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Beltoise Kreidler 3
10 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) César Gracia Ducson 1
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Plumridge Honda
Vlag van Finland Matti Salonen Prykija
Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van de DDR 1963 		FIM wereldkampioenschap wegrace
15e seizoen (1963) 		Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1963
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1962 		Grand Prix-wegrace van Finland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1964
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix-wegrace_van_Finland_1963&oldid=67259932"