Grand Prix-wegrace van Spanje 1962

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Grand Prix-wegrace van Spanje 1962
Montjuïc Park
Officiële naam 12° GP de España - 18° Circuito Internacional de Barcelona
Land Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje
Datum 6 mei 1962
Organisator FIM
250 cc
Poleposition Vlag van Australië Tom Phillis
Snelste ronde Vlag van Australië Tom Phillis
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre
Derde Vlag van Australië Tom Phillis
125 cc
Poleposition Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Eerste Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Derde Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
50 cc
Poleposition Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Snelste ronde Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt
Eerste Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt
Tweede Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets
Derde Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Max Deubel/Vlag van Duitsland Emil Hörner
Eerste Vlag van Duitsland Max DeubelVlag van Duitsland Emil Hörner
Tweede Vlag van Zwitserland Florian Camathias/Vlag van Duitsland Horst Burkhardt
Derde Vlag van Duitsland Otto Kölle/Vlag van Duitsland Dieter Hess

De Grand Prix-wegrace van Spanje 1962 was de eerste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1962. De races werden verreden op 6 mei 1962 op het Circuito de Montjuïc, een stratencircuit bij de berg Montjuïc ten zuidwesten van Barcelona. In deze Grand Prix kwamen de 250cc-, 125cc-, de 50cc- en de zijspanklasse aan de start.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De Spaanse Grand Prix werd verreden voor 250.000 toeschouwers, die in deze honderdste WK-Grand Prix het eerste optreden zagen van de 50cc-klasse. Tijdens deze Grand Prix debuteerden onder meer Hans Georg Anscheidt (met een overwinning), Jean-Pierre Beltoise, José Maria Busquets, Benedicto Caldarella, Stuart Graham, Rudolf Kunz, Gilberto Parlotti en Giuseppe Visenzi. Tussen de WK-races door reed ook de Spaanse nationale 125cc-sportklasse. Die race werd gewonnen door Ramón Torras (Bultaco). Ernst Degner, wiens DDR-licentie na zijn vlucht naar het Westen was ingetrokken, reed vanaf nu met een West-Duitse licentie.

250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Honda RC 163

De Honda RC 163 was bijna identiek aan voorganger RC 162, maar al in deze race onverslaanbaar. Jim Redman, Bob McIntyre en Tom Phillis reden de concurrentie op twee ronden. Phillis leidde de race zelfs, maar hij moest zich richten op de 50- en de 350cc-klasse en kreeg orders om Redman en McIntyre voor te laten. Ernst Degner, Hugh Anderson en Frank Perris verschenen met de Suzuki RV 62, maar ze vielen allemaal uit.

Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Startnr. Coureur Merk Ronden Tijd Grid Punten
1 3 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 33 1:05"28'16 2 8
2 4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Honda 33 +11'09 3 6
3 2 Vlag van Australië Tom Phillis Honda 33 +11'65 1 4
4 15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dan Shorey Bultaco 31 +2 ronden 5 3
5 12 Vlag van Italië Alberto Pagani Aermacchi 30 +3 ronden 7 2
6 11 Vlag van België Marcel Toussaint Benelli 26 +7 ronden 1
7 21 Vlag van Italië Silvio Grassetti Benelli 25 +8 ronden 4

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Startnr. Coureur Merk Grid Oorzaak
6 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Perris Suzuki
14 Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi 6
9 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 8

Niet gekwalificeerd[bewerken | brontekst bewerken]

Startnr. Coureur Merk
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Benelli
5 Vlag van Italië Francesco Villa Mondial
1 Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda
7 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki

Onbekend[1][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Argentinië Enrique Dietrich Aermacchi
Vlag van Argentinië Jorge Terengo Ducati
Vlag van Argentinië Raúl Kaiser NSU
Vlag van België Pierrot Vervroegen Aermacchi
Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda
Vlag van Duitse Democratische Republiek Werner Musiol MZ
Vlag van Duitsland Günter Beer Adler
Vlag van Duitsland Michael Schneider NSU
Vlag van Frankrijk Benjamin Savoye Mondial
Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Beltoise Morini
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Campbell Donaghy Ducati
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Graham Aermacchi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda
Vlag van Italië Paolo Campanelli Benelli
Vlag van Italië Tarquinio Provini Morini
Vlag van Italië Umberto Masetti Morini
Vlag van Japan Kenjiro Tanaka Honda
Vlag van Japan Moto Kitano Honda
Vlag van Nederland Cas Swart Honda
Vlag van Sovjet-Unie Nikolaj Sevast'ânov CKEB
Vlag van Uruguay Carlos Marfetan Parilla

125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

In de 125cc-race waren de Honda RC 145's overtuigend de snelsten. Kunimitsu Takahashi won voor Jim Redman en Luigi Taveri. Alleen Mike Hailwood finishte met zijn EMC in dezelfde minuut. De Suzuki RT 62's van Hugh Anderson en Frank Perris vielen uit.

Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Startnr. Coureur Merk Ronden Tijd Grid Punten
1 14 Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda 27 56"06'06 4 8
2 18 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 27 +0'30 3 6
3 17 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 27 +0'39 1 4
4 28 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood EMC 27 +42'66 5 3
5 27 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rex Avery EMC 27 +1"23'09 6 2
6 20 Vlag van Italië Francesco Villa Mondial 26 +1 ronde 15 1
7 2 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Francisco González Bultaco 26 +1 ronde 13
8 8 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ricardo Fargas Ducati 26 +1 ronde 16
9 10 Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Ducati 26 +1 ronde 19
10 29 Vlag van Argentinië Jorge Kissling Bultaco 25 +2 ronden 18

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Startnr. Coureur Merk Grid Oorzaak
25 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 7
5 Vlag van Gibraltar John Grace Bultaco 9
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dan Shorey Bultaco 10
3 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Marcelo Cama Bultaco 11
7 Vlag van Italië Franco Farnè Ducati 12
9 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) "Castor" Ducati 14
24 Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki 17
21 Vlag van Italië Alfredo Balboni Mondial 21
1 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras Bultaco 22
12 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) César Gracia Lube-NSU 20
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda 2

Niet gekwalificeerd[bewerken | brontekst bewerken]

Startnr. Coureur Merk
4 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ricardo Quintanilla Bultaco
11 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Arenas Lube-NSU
15 Vlag van Australië Tom Phillis Honda
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Honda
22 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki
23 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki

Onbekend[1][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Argentinië Limburg Moreira Bultaco
Vlag van Argentinië Marzillo Chizzini Bultaco
Vlag van Argentinië Pedro Rosenthal Tohatsu
Vlag van Argentinië Raúl Kissling DKW
Vlag van Tsjechië Stanislav Malina ČZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Hans Fischer MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Klaus Enderlein MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Werner Musiol MZ
Vlag van Finland Jukka Petäjä MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Honda
Vlag van Gibraltar John Grace Bultaco
Vlag van Italië Alberto Pagani Honda
Vlag van Japan Teisuke Tanaka Honda
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver EMC

50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

In de openingsrace in Spanje was de spanning groot, omdat niemand nog wist hoe de verhoudingen zouden liggen. Er gingen geruchten over een machine van Tohatsu, een 50cc-MZ, een Tomos, een Derbi en een viertakt-Mondial met bovenliggende nokkenassen. Die Mondial nam aanvankelijk ook de leiding, maar werd afgelost door een Honda. Daarna nam Wolfgang Gedlich (Kreidler) de leiding en na hem José Maria Busquets met een tamelijk eenvoudige Derbi-tweetakt. Uiteindelijk stonden drie merken op het podium: Hans Georg Anscheidt (Kreidler) was eerste, José Maria Busquets (Derbi) tweede en Luigi Taveri (Honda) derde. De Suzuki RM 62 kwam nog niet uit de verf: Michio Ichino, Mitsuo Itoh, Ernst Degner en Seiichi Suzuki scoorden geen punten.

Uitslag 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Startnr. Coureur Merk Ronden Tijd Grid Punten
1 18 Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Kreidler 12 28"00'41 2 8
2 3 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Derbi 12 +0'68 12 6
3 14 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 12 +15'45 1 4
4 15 Vlag van Duitsland Wolfgang Gedlich Kreidler 12 +25'92 9 3
5 12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda 12 +36'45 3 2
6 10 Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda 12 +36'46 7 1
7 26 Vlag van Japan Michio Ichino Suzuki 12 +51'77 11
8 11 Vlag van Australië Tom Phillis Honda 12 +1"00'03 6
9 21 Vlag van Italië Gilberto Parlotti Tomos 12 +1"09'64 8
10 16 Vlag van Nederland Jan Huberts Kreidler 12 +1"17'07 19
11 27 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki 12 10
12 24 Vlag van Italië Francesco Villa Mondial 12 +1"35'11 13
13 4 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Juan Antonio Bilbao Derbi 12 +1"47'87 15
14 5 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ricardo Fargas Derbi 12 +1"54'01 14
15 25 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki 12 +2"03'48 16
16 20 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Rajko Piciga Tomos 11 +1 ronde 17
17 6 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Arenas Ducati 10 +2 ronden 18

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Startnr. Coureur Merk Grid Oorzaak
17 Vlag van Duitsland Rudolf Kunz Kreidler 4
2 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Asencio Derbi 5

Niet gekwalificeerd[bewerken | brontekst bewerken]

Startnr. Coureur Merk
1 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Aurelio Torre Derbi
7 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) César Gracia Ducson
8 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) "Castor" Ducson
9 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Manuel Dato Ducson
19 Vlag van Duitsland Heinrich Rosenbush Tomos
28 Vlag van Japan Seiichi Suzuki Suzuki

Onbekend[1][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Duitsland Günter Beer Kreidler
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dan Shorey Kreidler
Vlag van Japan Isao Morishita Suzuki
Vlag van Japan Seichi Suzuki Suzuki
Vlag van Japan Teisuke Tanaka Honda
Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki

Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Florian Camathias leidde de zijspanrace tot de vijftiende ronde. Toen viel hij terug door remproblemen en moest hij de overwinning aan Max Deubel laten.

Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Max Deubel Vlag van Duitsland Emil Hörner BMW 56"47'92 8
2 Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Duitsland Horst Burkhardt BMW +1"10'26 6
3 Vlag van Duitsland Otto Kölle Vlag van Duitsland Dieter Hess BMW +2"06'57 4
4 Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Heiner Vester BMW +1 ronde 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Scholes Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Lindsay BMW +1 ronde 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Bliss BSA +1 ronde 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Pickup Vlag van Verenigd Koninkrijk Keith Scott BMW +2 ronden
8 Vlag van Duitsland Georg Auerbacher Vlag van Duitsland Eduard Dein BMW +2 ronden

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson BMW Brand
Vlag van Zwitserland E. Kohler Onbekend Norton
Vlag van Duitsland August Rohsiepe Vlag van Duitsland Lothar Böttcher BMW
Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland Horst Knopp BMW

Onbekend[1][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk
Vlag van Zwitserland Claude Lambert Vlag van Zwitserland Alfred Herzig BMW
Vlag van Zwitserland Edgar Strub Vlag van Zwitserland Gottfried Rüfenacht BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Seeley Vlag van Verenigd Koninkrijk Wally Rawlings Matchless
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Argentinië 1961
FIM wereldkampioenschap wegrace
14e seizoen (1962)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1962

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1961
Grand Prix-wegrace van Spanje Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1963