Grijze reuzennachtzwaluw

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Grijze reuzennachtzwaluw
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2019)
Grijze reuzennachtzwaluw
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Nyctibiiformes (Reuzennachtzwaluwen)
Familie:Nyctibiidae (Reuzennachtzwaluwen)
Geslacht:Nyctibius
Soort
Nyctibius griseus
(Gmelin, 1789)
Grijze reuzennachtzwaluw
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Grijze reuzennachtzwaluw op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels
Zingende grijze reuzennachtzwaluw (Nyctibius griseus), opgenomen in Amacayacu National Park, Colombia.

De grijze reuzennachtzwaluw (Nyctibius griseus) is een vogel uit de familie reuzennachtzwaluwen (Nyctibiidae).

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Het verenkleed is zandbruin. De vogel heeft gele ogen. Dit is bij beide geslachten gelijk. De lichaamslengte bedraagt 33 tot 38 cm[2] en het gewicht 150 tot 250 gram.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Deze solitaire vogel zit overdag rechtop in bomen en tracht op een afgebroken tak te lijken, om niet door roofdieren te worden opgemerkt. Het is een nachtactief dier, dat vliegende insecten vangt vanaf een hoge zitplaats.

Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]

In de broedtijd worden paren gevormd. Het legsel bestaat uit één ei, dat wordt gelegd in een kwastgat of kuiltje op een tak.

Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]

Deze soort komt voor van Nicaragua door Midden-Amerika naar Colombia en noordelijk Zuid-Amerika, het Amazonegebied naar het noorden van Argentinië en Uruguay. Het is de meest voorkomende nachtzwaluw in Brazilië en is te vinden in een breed scala van habitats van bos naar open bos naar grasland en plantages.

De soort telt 2 ondersoorten:

Status[bewerken | brontekst bewerken]

De grijze reuzennachtzwaluw heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) niet groot. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar gaat in aantal achteruit. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze nachtzwaluw als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]