Groenbuiksteltwants
| Groenbuiksteltwants | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Gampsocoris punctipes (Germar, 1822) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Groenbuiksteltwants op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De groenbuiksteltwants (Gampsocoris punctipes) is een wants uit de familie steltwantsen (Berytidae).
Uiterlijk[bewerken | brontekst bewerken]
De groenbuiksteltwants heeft een zwarte kop en halsschild, een groenachtig abdomen en lichte geringde poten. Het schildje (scutellum) heeft een lange doorn. De lengte is 3,4 – 4,3 mm.
Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]
De soort wordt aangetroffen in Europa met uitzondering van het noorden, Noord-Afrika en is naar het oosten verspreid tot in Klein-Azië. Ze houden van overwegend droge, warme, open gebieden, maar hebben geen voorkeur voor de bodemsoort.
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
Net als de stalkruidsteltwants (Berytinus clavipes) voeden zich met stalkruid (Ononis), vooral met kattendoorn (Ononis spinosa) en Ononis repens. De eieren worden gelegd in mei en juni, de volwassen wantsen van de nieuwe generatie verschijnen in augustus. De volwassen wants overwintert in het losse bladafval, vaak onder de voedselplant.